Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής,

Όπως κάθε βδομάδα αλλά και ολόχρονα, ταξιδεύω – περιοδεύω για ποιμαντική επίσκεψη από τη μια άκρη της Κένυας ως την άλλη. Εκτός από τις λειτουργίες που οπωσδήποτε τελούνται σε πρόχειρους κάποτε ναούς, επισκέπτομαι τα ορφανοτροφεία μας και φυσικά τα σχολεία μας, νηπιαγωγεία και δημοτικά, αλλά και τα Γυμνάσιά μας.

Αυτές τις μέρες, λόγω των τριών ημερών – Ψυχοσάββατο, Πεντηκοστή και Αγίου Πνεύματος τέλεσα τρεις λειτουργίες σε διαφορετικές περιοχές. Επίκεντρο φυσικά τα ορφανοτροφεία μας με τα μικρά απροστάτευτα παιδιά μας, που πλέον είναι ευτυχισμένα, αφού η Ορθόδοξη Εκκλησία εδώ στην Κένυα ανέλαβε κάτω από υπεράνθρωπες συνθήκες να δώσει ελπίδα σ’ αυτά τα παιδάκια που στερούνται τους γονείς τους και δεν έχουν καμιά προστασία για να επιβιώσουν. Στα πιο απομακρυσμένα σχολεία, λόγω της φτώχειας, προσπαθούμε να δίνουμε ένα απλό ρόφημα, αυτό που μπορούμε και που μας επιτρέπουν οι καταστάσεις μας από οικονομική δυνατότητα. Το κάνουμε, έστω κι αν είναι ελάχιστο, για να χαρούν οι ψυχές των μικρών αυτών παιδιών, γιατί ανακουφίζονται και μετριάζεται κάπως η πείνα τους. Ζούμε στον 21ο αιώνα και ίσως νομίζουμε ότι δεν υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που πεινούν, και ιδιαίτερα μικρά παιδιά.

Οι εμπειρίες μας μπροστά σ’ αυτό το θλιβερό και φυσικά απαράδεκτο και πραγματικό γεγονός μοιάζουν σαν παραμύθι… Τόσο εξωπραγματική είναι η κατάσταση. Περιμένουν εμάς να τους προσφέρουμε το ελάχιστο που διαθέτουμε για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Είναι τόσο συγκλονιστική η εικόνα αυτή. Πόσα να προφτάσουμε κι εμείς, πόσους ανθρώπους να στηρίξουμε, πόσα παιδιά να σώσουμε! Βλέπετε είναι μια από τις προτεραιότητές μας, η κυριότερη, αφού βλέπουμε πόσο είναι απαραίτητο αυτό το ελάχιστο ρόφημα που τους προσφέρουμε. Είναι αναγκαίο όμως για να επιβιώσουν αυτά τα παιδάκια και δεν πρόκειται να το σταματήσουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Χρειαζόμαστε, έτσι, την ενίσχυση και τη στήριξη των ανθρώπων μας, εκείνων που αγαπούν και αγωνιούν για την επιβίωση των μικρών αυτών και αθώων ανθρώπινων υπάρξεων. Τις βλέπουμε καθημερινά, τις καμαρώνουμε και πιστεύουμε ότι δεν θα τις χάσουμε. Με το ελάχιστο που τους προσφέρουμε, πιστεύουμε ότι θα τις σώσουμε. Ελάτε κι εσείς κοντά μας, δίπλα μας, να πορευθούμε μαζί και να μην αφήσουμε τα παιδάκια αυτά να κοιμούνται νηστικά…

† Ο Ναϊρόμπι Μακάριος