Διάβασα με εξαιρετικό ενδιαφέρον το άρθρο του αγαπητού φίλου και αδελφού στον χώρο της Εξωτερικής Ιεραποστολής, Χαράλαμπου Μεταλλίδη, για έκκληση που έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κινσάσας κ. Νικηφόρος για οικονομική ενίσχυση στο Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Κογκό.
Επειδή αντιμετωπίζουμε τα ίδια ακριβώς προβλήματα, καταθέτω και τη δική μου προσωπική μαρτυρία και προσυπογράφω τα όσα λέγονται σε αυτό το άρθρο προηγούμενου τεύχους, λόγω της μακράς μου διακονίας στον χώρο της Θεολογικής παιδείας στην ήπειρο της Αφρικής.
Ίσως στον χώρο τον δικό μας να υπάρχει μια διαφορετική άποψη και να νομίζουν μερικοί ότι δεν είναι δυνατόν να μπορούμε εμείς εδώ σ’ αυτή την αχανή ήπειρο να μεταφέρουμε αυτούσια τη θεολογική κατάρτιση της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με την εντύπωση ότι μπορεί να μην υπάρχουν κατάλληλα καταρτισμένοι Ορθόδοξοι δάσκαλοι – ακαδημαϊκοί που να προσφέρουν με αυθεντικό τρόπο το γνήσιο ήθος της Ορθοδοξίας.
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω μια και προΐσταμαι για αρκετές δεκαετίες του θεολογικού αυτού έργου δηλ. κατάρτισης Ορθοδόξου ακαδημαϊκής παιδείας, επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά ότι, εφ’ όσον έχουμε θεολογικές σχολές στον χώρο της αφρικανικής ηπείρου, είναι προτιμότερο να εκπαιδεύονται εδώ οι μελλοντικοί κληρικοί γι’ αυτό χρειαζόμαστε στήριξη και βοήθεια οικονομική για να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε αυτό το τόσο σημαντικό και θεολογικό έργο. Τα κτίρια υπάρχουν, οι καθηγητές είναι εδώ, η βιβλιοθήκη και οι κοιτώνες, οι τάξεις, η τραπεζαρία, τα γραφεία και προπαντός ο ιερός ναός. Για την άψογη, λοιπόν, λειτουργία των θεολογικών μας σχολών υπάρχουν οι άλλες ανάγκες λειτουργικότητας των προαναφερθέντων χώρων, η συντήρηση των κτηρίων, οι μισθοί των καθηγητών και του υπόλοιπου προσωπικού, το καθημερινό φαγητό – πρωί, μεσημέρι και βράδυ – των ιεροσπουδαστών μας, μετακινήσεις και συντηρήσεις των αυτοκινήτων, το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα.
Όλα αυτά και άλλα πολλά είναι χρήσιμα και απαραίτητα για να μπορέσουμε να δώσουμε τη σωστή θεολογική κατάρτιση και κατεύθυνση στους εργάτες του Ευαγγελίου μας, κληρικούς ή λαϊκούς για να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε στο ακέραιο τον προορισμό για τον οποίο ετοιμάσθηκαν και κτίστηκαν με πολλές θυσίες και κόπους οι θεολογικές μας σχολές. Πιστεύουμε ότι το έχουμε ήδη τονίσει αλλά το επαναλαμβάνουμε για μια ακόμη φορά ότι είναι σημαντικό να δίνουμε την ευκαιρία στους υποψήφιους κληρικούς να μορφώνονται εδώ, στον τόπο τους, στο δικό τους περιβάλλον.
Το καθημερινό πρόγραμμα είναι αυστηρό μέσα στα πλαίσια μιας πραγματικής πνευματικά οργάνωσης με ακολουθίες πρωί και βράδυ – ακόμα και απόδειπνο εκτός από τις λειτουργίες, όρθρο και εσπερινούς. Έτσι, ο μέλλων να χειροτονηθεί αποκτά ήδη εμπειρίες που πραγματικά θα τον βοηθήσουν όπου θα εργαστεί, είτε ως ιερέας, δάσκαλος ή κατηχητής.
Γι’ αυτό κάνω κι εγώ θερμή παράκληση σ’ όλους όσοι αγαπούν και στηρίζουν το έργο της Εκκλησίας μας στην ήπειρο της Αφρικής να δώσουν προτεραιότητα στον τομέα της θεολογικής κατάρτισης και παιδείας. Έχουμε άμεση ανάγκη υποστήριξης για να μεταφέρουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου, της Ορθοδοξίας, το ήθος και το κάλλος των ιερών μας μοναστηριών και ακολουθιών μέσα από τη σωστή θεολογική κατάρτιση. Κοπιάζουμε εμείς καθημερινά και διαχρονικά, ακριβώς, για να μπορέσουμε να δούμε ότι οι μέλλοντες ιερείς μας εκπαιδεύονται στον ίδιο τους τον χώρο, με ένα πρόγραμμα αυστηρά κοινοβιακό, αφού όλα είναι κοινά – διαμονή, μαθήματα, ακολουθίες, τραπεζαρία, τάξεις κ.τ.λ. Μια πραγματικά αληθινή πνευματική πολιτεία.
† Ο Ναϊρόμπι Μακάριος
