Τις ημέρες αυτές της πρώτης εβδομάδος των Νηστειών, που λέγεται και καθαρή εβδομάδα, γίνονται στα μοναστήρια αναγνώσεις από το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, τη Γένεση. Βλέπει κανείς εκεί τη μεγάλη σοφία και αγάπη με την οποία έκανε ο καλός Θεός τον κόσμο και έβαλε τον άνθρωπο εκεί να τον χαίρεται και να τον φροντίζει δοξάζοντας αδιάλειπτα το Δημιουργό του.
Σε μια παρόμοια πρακτική βρισκόμαστε τις μέρες αυτές στην κωμόπολη Σαουένι (Saweni) εδώ στα Φίτζι. Προσπαθούμε να κάνουμε κάθε παρεμβατική προσπάθεια, ώστε να ολοκληρωθεί η εικόνα της Ιεράς Μονής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στους γύρω χώρους και ειδικά στο παρεκκλήσιο, που θα είναι και ο ενοριακός Ναός μέχρι να κτισθεί λίγο πιο πέρα ο κανονικός Ναός της Αγίας Τριάδος με το Ορφανοτροφείο και το Σχολείο.
Καμαρώνει κανείς το ζήλο και την προσπάθεια με την οποία εργάζονται, όχι μόνο οι αμειβόμενοι μάστοροι και εργάτες, αλλά και όλα τα μέλη του Ιεραποστολικού κλιμακίου με τους Ιερείς μας και τους Μοναχούς. Ακόμα και τα παιδιά του πολύτεκνου Παντελή και άλλα γειτονόπουλα. Η γυναίκα του Παντελή, η Μαρία, τρέχει μέσα και έξω να προσφέρει στους εργαζομένους καφέδες και νερό. Οι κληρικοί μας π. Βαρθολομαίος και π. Γεώργιος βιάζονται να τελειώσουν τον τοίχο, που θα αναδείξει ακόμα πιο όμορφο το μοναστήρι. Ο μοναχός Σάββας με το Λάμπρο και το Νικόλαο από το Σύδνεϋ φτιάχνουν ένα πρόχειρο αλλά πολύ ωραίο τραπέζι, που θα τοποθετηθεί κάτω από την πλούσια σκιά του μάγκου. Το αίθριο για τις κατηχήσεις και τις αγάπες είναι σχεδόν έτοιμο και την Κυριακή της Τυρινής μετά τη Θεία Λειτουργία όλοι μαζί, κληρικοί και λαϊκοί, μεγάλοι και μικροί φάγαμε τα γαλακτερά εδέσματα ευχαριστώντας το Θεό και παρακαλώντας Τον, να μας χαρίσει μια καθαρή και αγία Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Στην Εκκλησία διέκρινε κανείς στα πρόσωπα όλων την ικανοποίηση και τη χαρά για το πώς τελικά διαμορφώθηκε η εκκλησούλα της Παναγίας, κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την αισθητική απόλαυση, την άνεση και τη δροσιά. Η χορωδία μας, όλο σχεδόν το εκκλησίασμα, ψάλλει απαντώντας στις αιτήσεις των Ιερέων και απολαμβάνοντας το μεγαλείο του καταπράσινου τοπίου, που ξετυλίγεται από την ανοικτή δεξιά πλευρά της εκκλησίας με τις τρεις καλλιτεχνικές καμάρες της.
Όλα στη θέση τους με μεράκι και γούστο φτιαγμένα. Απέναντι από το δεσποτικό θρόνο η πάνσεπτη εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου Παναγίας της Υψενής από τη Ρόδο δεσπόζει ως νοικοκυρά και Βασίλισσα στο σπίτι της στα Φίτζι, ευλογώντας και ενισχύοντας τους κόπους και τους αγώνες όλων και μεταφέρουσα τις δεήσεις τους στο θρόνο του Μονογενούς Υιού της. Ιδιαίτερα των ευλαβών δωρητών και ανακαινιστών Ελληνορθοδόξων αδελφών μας από το Σύδνεϋ της Αυστραλίας.
Έτσι, ως παιδιά του Δημιουργού Θεού μας και συνεχίζοντας τα καλά έργα της Δημιουργίας Του αξιωθήκαμε να προετοιμάσουμε στην εσχατιά αυτή του Ειρηνικού Ωκεανού τούτο τον οίκο της προσευχής και της Θείας Λατρείας. Εδώ, που οι ορθόδοξοι Φιτζιανοί αδελφοί μας θα τελούν τα ιερά μυστήρια και θα ζωογονούνται από αυτά, δοξάζοντας ορθοδόξως το Πανάγιό Του Όνομα και διαβάζοντας κάθε φορά που θα μπαίνουν στην Εκκλησία τα ψαλμικά λόγια, που είναι γραμμένα στο υπέρθυρο:
«Ἐν τῷ Ναῷ ἐστῶτες τῆς δόξης Σου ἐν οὐρανῷ ἐστάναι νομίζομεν. Θεοτόκε πύλη ἐπουράνιε ἄνοιξον ἡμῖν τὴν θύραν τοῦ ἐλέους σου».
Ο Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος
