Ο Πανάχραντος Λόγος του Θεού
σε κατατάσσει πρώτη επί των ανθρώπων.
Κανείς δεν δύναται να ταξιδέψει
πλησιάζοντας τα ουρανοθέμελα
φωτοστέφανα – πανάγια σύνορα
της υψηλόθρονης Παναγιότητάς σου.
Εδώ εμείς οι ευτελείς οδοιπόροι
άφεγγοι σε σκοτεινά εδάφη σκέψης
καλλιεργούμε την αυθάδικη αναιδία,
φυτεύοντας σπόρους υπερηφάνειας στο πνεύμα.
Καθημερινά συναντάμε σημαίες·
στους άδενδρους λόφους αλαζονείας
να κυματίζει η έπαρση εξουσίας.
Η ντροπή δεν συνοδεύει τη μουχλιασμένη
βαλτολίμνη των αμαρτιών,
γιατί συνάπτει φιλία με τον εγωκεντρισμό μας.
Στη διάβαση ζωής ας σκύψουμε νοερά
στο ύψος των μυρμηγκιών·
μια διαρκής πορεία προς την ταπείνωση,
μια διαρκής ανάσα προς την πνευματική αύρα.
Ίσως κάποτε αξιωθούμε ν’ αντικρίσουμε
έστω ένα απόμακρο θεοπάροχο φως
από το μοναδικό ολόλαμπρο κρύσταλλο
της θεομητορικής ψυχής σου.
Ρυάκια ειλικρινών δακρύων συγχώρεσης
ας κυλίσουν στα πάναγνα πόδια της Παναγίας μας.
Νόστης Ψαρράς
