Η Ιεραποστολή στην Κολομβία κατά κύριο λόγο και μετά στη Βενεζουέλα περιλαμβάνει μια πληθώρα από έντονες και πλούσιες εμπειρίες! Κατά την είσοδό μου στην Κολομβία άνοιξαν οι πύλες της από ανθρώπους με πλούσια συναισθήματα, ζεστή καρδιά, αμεσότητα στην επικοινωνία, πολλή χαρά και αβραμιαία φιλοξενία! Κι όλα αυτά στον υπερθετικό βαθμό! Με υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο ο Επίσκοπος κ. Τιμόθεος με τα πνευματικά του παιδιά και αμέσως ένιωσα ότι βρέθηκα στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Τόσο απλά!
Η Ιεραποστολική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Κολομβία ιδρύθηκε εδώ και 25 χρόνια και αναπτύχθηκε από τον Επίσκοπο κ. Τιμόθεο, μια έντονη και ακαταμάχητη προσωπικότητα. Μια αστείρευτη πηγή δυναμισμού και προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο.
Σήμερα μετά από αδιάκοπους μόχθους και ατέλειωτη αγωνιστικότητα ίσταται ως Ορθόδοξος ηγέτης-επίσκοπος δύο τεράστιων χωρών, της Κολομβίας και της Βενεζουέλας. Ποιμαίνει πολλές ενορίες διάσπαρτες σε κάθε μία εκ των χωρών αυτών. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στη μεγάλη αγάπη που τον διακατέχει για τους Έλληνες, την Ελλάδα, την ιστορία της και τον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό της!
Η Ιεραποστολική μας δράση περιελάμβανε τους εξής σταθμούς – πόλεις: Την Μπογκοτά ως πρωτεύουσα της Κολομβίας, την Κούκουτα, το Μεντεγίν, το Σερετέ και την πόλη Τοβάρ της Βενεζουέλας.
Στην Μπογκοτά όπου διέμενα τις περισσότερες ημέρες εξετάσαμε οφθαλμολογικά με την πολύτιμη συνεργασία του Ιωσήφ, ενός χαρισματικού νέου ανθρώπου, τους ενορίτες του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου. Ο Ιωσήφ ήδη χειροτονήθηκε διάκονος και πήρε το όνομα Ιερώνυμος.
Την Κυριακή 4 Αυγούστου, μετά τον εκκλησιασμό στον Καθεδρικό Ναό της Μπογκοτά συμμετείχαμε ως μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην πορεία διαμαρτυρίας κατά της προσβολής του θρησκευτικού φρονήματος κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, υπό τη διοργάνωση όλων των χριστιανικών δογμάτων της Κολομβίας. Το γεγονός εκείνη την περίοδο είχε πάρει παγκόσμιες διαστάσεις με ταυτόχρονες αντιδράσεις στον χριστιανικό κόσμο.
Αυτό που έζησα έντονα ήταν ότι περίπου 10.000 Κολομβιανοί αδελφοί μας ξεχύθηκαν στους κεντρικούς δρόμους της Μπογκοτά μαζί με τις οικογένειες και τα μικρά τους παιδιά εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τα έντονα συναισθήματα πίστης, ειρηνικά και ευλαβικά.
Η πορεία έληξε στην κεντρική πλατεία Μπολιβάρ με ομιλίες, δεήσεις και μουσικές εκδηλώσεις. Ήταν σαν σε όνειρο να πορευτώ μαζί τους μέσα σε ένα κύμα λαοθάλασσας και να αποτελώ μέρος της ομοψυχίας τους. Δεν έπαυα σε όλη τη διάρκεια να θαυμάζω το μεγαλείο αυτού του υπέροχου κολομβιανού λαού.
Τα γεγονότα σε αυτή την περιοδεία διαδέχονταν το ένα το άλλο με συνεχή ένταση. Οι αποστάσεις μεταξύ των πόλεων απέχουν πολύ καθ’ ότι η χώρα έχει έκταση 1.138.910 τ.χλμ. Γι’ αυτό οι διαδρομές ήταν μεγάλες, διασχίζοντας την μακρά οροσειρά των Άνδεων και αποκαλύπτοντας ένα πανέμορφο τοπίο με πυκνή βλάστηση.
Ο επόμενος προορισμός ήταν η πόλη Τοβάρ στη Βενεζουέλα με μια μικρή στάση στην Κούκουτα της Κολομβίας που βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα Κολομβίας – Βενεζουέλας. Ο λόγος που καταφθάσαμε στην πόλη Τοβάρ ήταν η γνωριμία με την οικογένεια Hernandez για να γίνει η βάπτιση και των τεσσάρων μελών της, των γονέων και των δύο κοριτσιών τους. Περίμεναν αρκετά χρόνια για να έρθει αυτή η ημέρα της βάπτισής τους.
Το μυστήριο έγινε στο ποτάμι μέσα σε δασώδη περιοχή σε μικρή απόσταση από την πόλη τους. Όλοι ζήσαμε μια εξωπραγματική εμπειρία! Μέσα σε λίγες ώρες γνώρισα και απέκτησα άλλη μια οικογένεια αγαπημένη από την μακρινή Βενεζουέλα! Είναι μία σύνδεση άρρηκτη πέρα από αποστάσεις, σύνορα, εθνικότητες, γιατί αυτό που τώρα μας ενώνει είναι η αγάπη του Χριστού! Μια νέα ζωή προβάλλει τώρα για την οικογένεια Hernandez γεμάτη δύναμη και φως που θα την συνοδεύει σε όλη της την πορεία!
Μια άλλη ξεχωριστή όσο και συγκινητική ημέρα ήταν η επίσκεψή μας στις παραγκουπόλεις της Κούκουτα. Κατά τον Επίσκοπο κ. Τιμόθεο θα γνωρίζαμε στη φαβέλα αυτή τους λεγόμενους «αόρατους ανθρώπους»! Είναι πρόσφυγες από τη Βενεζουέλα απαξιωμένοι μεν από τη χώρα τους, καθόσον και μη αναγνωρισμένοι από την καινούργια τους πατρίδα!
Ζουν σε άθλιες συνθήκες μέσα σε σπιτάκια κατασκευασμένα από λαμαρίνες και παλιά λάστιχα αυτοκινήτων χωρίς ρεύμα και χωρίς νερό.
Ζώντας ανάμεσά τους η φόρτιση ήταν έντονη, διότι μας μετέφεραν ότι στην προηγούμενή τους ζωή ήταν ενεργοί πολίτες με μόρφωση και προσφορά κοινωνική. Οι συνθήκες όμως τους μετέτρεψαν βίαια αυτά τα δεδομένα, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν δυστυχώς τη ζωή τους μέσα στην ανυπαρξία!
Παρ’ όλα αυτά αυτούς τους ανθρώπους τους διακρίνει η αξιοπρέπεια και η εγκαρδιότητα! Τα παιδιά τους μεγαλώνουν αποκλεισμένα από το δικαίωμα της μόρφωσης καθ’ ότι δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία! Μπροστά σε αυτή τη θέα νιώθεις ντροπή και αμφισβήτηση καθώς γκρεμίζεται μπροστά σου η εικόνα του υποτιθέμενου «ανθρώπινου πολιτισμού». Ντροπή όσο υπάρχουν οι «ανύπαρκτοι» συνάνθρωποί μας στις παραγκουπόλεις να παλεύουν με την πείνα και την εξαθλίωση!
Η Ορθόδοξη ενορία του Τιμίου Προδρόμου της Κούκουτα υπό την επίβλεψη του Επισκόπου παρέθεσε γεύμα προς τιμή τους, έχοντας την ευκαιρία να συμμετέχουμε γευματίζοντας στην δική τους φτωχική αλλά πολύ εγκάρδια γειτονιά!
Μοιραστήκαμε έντονες στιγμές στην κοινότητα εκείνη την ημέρα εξετάζοντας, επικοινωνόντας, γελώντας και κλαίγοντας βουβά.
Ο τελικός μας σταθμός στην περιοδεία μας ήταν το Σερετέ, μια πόλη όπου αναπτύσσεται η Ορθόδοξη Ιεραποστολή με τις ιερές ακολουθίες να τελούνται σε έναν υπαίθριο αχυροσκέπαστο χώρο. Στον ίδιο χώρο εξετάσθηκαν οφθαλμολογικά οι κάτοικοι της περιοχής, ενώ στο τέλος παρατέθηκε γεύμα σε όλους εκ μέρους της Επισκοπής Κολομβίας.
Βρεθήκαμε στη συνέχεια στην ευχάριστη θέση να παρακολουθήσουμε τις εργασίες ολοκλήρωσης στον υπό ανέγερση Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, δωρεά της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Έτσι ολοκληρώσαμε τη μεγάλη περιοδεία μας στην Κολομβία καλύπτοντας με την επίσκεψή μας και ένα τμήμα της Κολομβίας.
Θέλω να ευχαριστήσω βαθύτατα τον Επίσκοπο κύριο Τιμόθεο καθώς και τη συνοδεία του που αποτελείται από εξαίρετα πνευματικά παιδιά αγωνιζόμενα εθελοντικά και με ζήλο στο έργο της Ιεραποστολής!
Με περιέβαλαν με περίσσεια αγάπης και συνέβαλαν πολλαπλά στην επίτευξη της αποστολής μας! Μαζί τους περιηγήθηκα στην πολύ όμορφη χώρα της Κολομβίας και γνώρισα από κοντά τον αξιόλογο και προκομμένο λαό της.
Οι αδελφοί μας στην Κολομβία κατά τον θεοφιλέστατο κύριο Τιμόθεο ζουν τώρα μια ιστορική περίοδο, την δική τους Πεντηκοστή! Χτίζουν και δημιουργούν το Σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας απ’ άκρη σε άκρη της Κολομβίας. Σε αυτή την χαρά της ανοικοδόμησης είμαστε δίπλα τους. Και μας χρειάζονται δίπλα τους!
Είναι μια γιορτή των αναγεννημένων και νεοφώτιστων αδελφών μας, που επισκιάζει κάθε άλλο σημαντικό γεγονός στον κόσμο, διότι προάγει τα πολυπόθητα αγαθά όπως: την ειρήνη, την πρόοδο, την ευημερία, την αλληλεγγύη των ανθρώπων. Κι όλα αυτά μια αγκαλιά κάτω από τις φτερούγες της αληθινής Αγάπης!
Επίσης, θερμές ευχαριστίες εκφράζουμε στο ινστιτούτο Οφθάλμικα και ιδίως στον κ. Νικόλαο Βακάλη, που συμμετέχει στο πρόγραμμα της ιεραποστολικής μας δράσης με τη δωρεά γυαλιών, που απεστάλησαν στην Κολομβία για τις ανάγκες των αδελφών μας.
Ολοκληρώνοντας την αφήγησή μου θα ήθελα να αναφέρω κι ένα από τα μελλοντικά ευγενή σχέδια του επισκόπου κ. Τιμοθέου. Είναι η απόκτηση ενός κτηρίου που γειτονεύει με τον Καθεδρικό Ναό της Μπογκοτά και μπορεί να χρησιμεύσει ως πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο. Η χρήση του χώρου αυτού θα είναι πολλαπλή όπως: παρουσιάσεις θεολογικών σεμιναρίων, τμήματα εκμάθησης ελληνικής γλώσσας και ιστορίας, εορταστικές εκδηλώσεις, τόπος συνάντησης των ενοριών, κατοικία του επισκόπου και χώροι φιλοξενίας. Μέσα από αυτόν τον πολυχώρο θα είναι δυνατόν να αναπτυχθεί ευρύτερα το έργο της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο!
Το ταξίδι μας όμως εδώ τελειώνει… αφήνοντας πίσω του έναν όμορφο ανθόκηπο με εργάτες ακαταπόνητος που εκπέμπουν ακτίνες ελπίδας, φωτός και αγάπης στον υπόλοιπο κόσμο!
Κατερίνα Αλεξάνδρου
Οφθαλμίατρος, τακτικό μέλος της Αδελφότητας
