Γράφει η Νίκη Παπαγεωργίου, Καθηγήτρια Τμ. Θεολογίας Α.Π.Θ.
Με την ευλογία του Μητροπολίτη Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνου είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ πρόσφατα την ιεραποστολική κοινότητα της Δυτικής Βεγγάλης στην Ινδία. Η ιεραποστολική κοινότητα που συγκροτείται εκεί τα τελευταία 40 χρόνια, ενδυναμώνεται αργά αλλά σταθερά και εμπλουτίζεται με τη βάπτιση νέων μελών, ενώ το κατηχητικό έργο συνεχίζεται προσδοκώντας στην είσοδο και άλλων νέων μελών στο σώμα της Εκκλησίας.
Ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, που βρίσκεται στο Κάλιγκατ, ανακαινίστηκε πρόσφατα αποκτώντας πάλι τη λάμψη που είχε στο παρελθόν και λειτουργώντας ως επίκεντρο μιας μικρής αλλά δυναμικής ενορίας. Μέσα σε ένα φροντισμένο περιβάλλον, που το έχουν πνίξει πλέον τα τροπικά δέντρα και φυτά, είναι το κόσμημα της περιοχής και έλκει τους προσκυνητές (και όχι μόνο τους Ορθόδοξους) με τη λάμψη του και την επιβλητικότητά του.
Το πρόγραμμα φροντίδας των παιδιών και των απόρων συνεχίζεται καθημερινά στον περίβολο του ναού. Κάθε πρωί τα παιδιά της γειτονιάς, ανέστια ή εγκαταλειμμένα, έρχονται πρωί-πρωί για να πάρουν γάλα και μπισκότα, για να «βγάλουν την ημέρα». Και κάθε μεσημέρι εκατό περίπου άστεγοι, πτωχοί, άρρωστοι ή ηλικιωμένοι περιμένουν με ανυπομονησία να πάρουν μαγειρεμένο το φαγητό της ημέρας που αποτελείται από ρύζι συνοδευόμενο διαδοχικά από φακές, πατάτες, μπάμιες, ή άλλα λαχανικά.
Η Δυτική Βεγγάλη έχει στο δυναμικό της, συνολικά, δέκα ιερείς και ένα μικρό αλλά δυναμικό «λείμμα» πιστών, που γνώρισαν την Ορθοδοξία με διάφορους τρόπους, ακόμη και με τη συμβολή της ψηφιακής τεχνολογίας, ψάχνοντας στο ίντερνετ. Η δια ζώσης βέβαια επικοινωνία παραμένει ο πρώτος και βασικός τρόπος για να γνωρίσει κανείς την Εκκλησία και οι ιερείς κάνουν το καλύτερο δυνατό προκειμένου να διδάξουν και να κατηχήσουν. Οι ιερείς αυτοί έχουν στην ποιμαντική τους ευθύνη γύρω στους δεκαπέντε ναούς, που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, ενώ το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας συνεχίζεται με τη λειτουργία πέντε σχολείων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και πέντε ιατρείων γενικής φροντίδας, που λειτουργούν στην ευρύτερη περιφέρεια της Δυτικής Βεγγάλης.
Λίγο πιο έξω από την Καλκούτα, στο Μπακεσουάρ, βρίσκεται το συγκρότημα κτιρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας που περιλαμβάνει –με επίκεντρο το ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου– το κεντρικό κτίριο διοίκησης, το ορφανοτροφείο κοριτσιών, το παλαιό σχολείο που ανακαινίζεται, και το νέο σχολείο που είναι το κόσμημα της περιοχής. Η αδελφή Νεκταρία είναι η ψυχή αυτού του συγκροτήματος, καθώς διευθύνει το σχολείο, φροντίζει τα κορίτσια του ορφανοτροφείου και διεκπεραιώνει οποιαδήποτε εργασία διοικητικής ή άλλης φύσεως που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία αυτού του χώρου. Το νέο σχολείο που φέρει το όνομα του Αγίου Ιγνατίου, εγκαινιάστηκε και άρχισε να λειτουργεί από το 2019, προσφέροντας εκπαίδευση υψηλού επιπέδου σε παιδιά που προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό και απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των γονέων και όλης της τοπικής κοινότητας. Το σχολείο αυτό έχει έντεκα τάξεις, αφού το ινδικό εκπαιδευτικό σύστημα βασίζεται σε ένα ενιαίο σχήμα –λείπει προς το παρόν η δωδέκατη–, στο οποίο φοιτούν πάνω από 600 μαθητές. Το δε εκπαιδευτικό προσωπικό αποτελείται από 35 δασκάλους όλων των ειδικοτήτων. Την περίοδο αυτή επισκευάζεται ο τρίτος όροφος του σχολείου, προκειμένου να προστεθεί η τάξη που λείπει και να μπορέσει να φιλοξενήσει και άλλους μαθητές.
Το παλαιό σχολείο, σύμφωνα με τις προθέσεις της αδελφής Νεκταρίας, προβλέπεται να λειτουργήσει ως Κολέγιο για την εκπαίδευση δασκάλων, το δίπλωμα του οποίου θα δίνει τη δυνατότητα διδασκαλίας σε μαθητές της βασικής/στοιχειώδους εκπαίδευσης. Έτσι, αφενός θα προσφέρει τη δυνατότητα στα κορίτσια του ορφανοτροφείου να συνεχίσουν τις σπουδές τους, εφόσον τους ενδιαφέρει αυτός ο τομέας, αφετέρου θα μπορεί να λειτουργήσει ως φυτώριο για την κάλυψη των αναγκών του σχολείου «Άγιος Ιγνάτιος».
Το ορφανοτροφείο των κοριτσιών, με αρκετές οικονομικές δυσκολίες είναι η αλήθεια, εξακολουθεί να προφέρει διατροφή, κατάλυμα, εκπαίδευση και ψυχαγωγία, αναπληρώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την οικογένεια που έχει διαλυθεί από έναν θάνατο, μια αρρώστια, ή απλώς από τη φτώχεια. Το ορφανοτροφείο φιλοξενεί σήμερα πάνω από 120 κορίτσια διαφόρων ηλικιών, από τριών έως είκοσι χρόνων. Η δια μακρόν λειτουργία του ορφανοτροφείου, από το 1999, όπως και το υγρό κλίμα της περιοχής, έχουν δημιουργήσει φθορές, με αποτέλεσμα αυτήν την περίοδο να ανακαινίζεται προκειμένου να προσφέρει ένα καθαρό και λειτουργικό περιβάλλον για τα κορίτσια που ζουν εκεί. Η αδελφή Νεκταρία που φροντίζει αυτά τα κορίτσια σαν δικά της παιδιά, αγωνίζεται με τα λιγοστά οικονομικά μέσα που διαθέτει, να μην λείψει τίποτε από τα παιδιά της, όπως τα αποκαλεί, από τα πιο απλά, όπως το χαρτζιλίκι σε μια εκδρομή του σχολείου, έως την κάλυψη των δαπανών για την εκπαίδευσή τους, που φθάνει πολλές φορές ως το Πανεπιστήμιο.
Στο κέντρο του συγκροτήματος βρίσκεται ο ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, ο οποίος λειτουργεί τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές συστήνοντας μια μικρή αλλά δυναμική ενορία. Ήδη αρχίζει να δημιουργείται η δεύτερη γενιά ορθοδόξων στην Καλκούτα, μικρά παιδιά τα οποία έχουν γεννηθεί σε ορθόδοξες οικογένειες και βαπτίζονται ήδη από τη βρεφική τους ηλικία καλλιεργώντας ελπιδοφόρες προσδοκίες για το μέλλον της Εκκλησίας.
Λίγο πιο κάτω, στην ίδια περιοχή, βρίσκεται το ορφανοτροφείο των αγοριών, το οποίο επίσης φιλοξενεί πάνω από 80 αγόρια όλων των ηλικιών. Και εκεί, η φροντίδα των αγοριών είναι ανάλογη με των κοριτσιών. Όλα αυτά συγκροτούν ένα μικρό αλλά δυναμικό πυρήνα για μια ορθόδοξη κοινότητα που αναπτύσσεται, με δυσκολίες μεν, αλλά και με αισιοδοξία για το μέλλον.
