Ἡ ροή τῶν πραγμάτων, κατά τή λαϊκή ἔκφραση, ἡ θεία πρόνοια στήν πραγματικότητα, ὁδήγησε τά βήματά μας στό ὡραῖο Savu-Savu τοῦ Vanua Levu, τοῦ δεύτερου σέ ἔκταση νησιοῦ τῶν Φίτζι.

Τό πρόγραμμα προέβλεπε τό ταξίδι αὐτό νά γινόταν τόν ἑπόμενο μήνα. Ὅμως μία ξαφνική, μεγάλη δοκιμασία ἑνός Ὀρθοδόξου ἀδελφοῦ μας, τοῦ Παντελῆ Μπαραβιλάλα, μᾶς ἀνάγκασε νά ἀφήσουμε ὅλες τίς ἐπείγουσες ἐργασίες στό Viti Levu, τό πρῶτο μεγάλο νησί, καί νά βρεθοῦμε στό φυσικό λιμάνι Savu-Savu τοῦ Vanua Levu.

Μᾶς φιλοξένησε στό ὡραῖο ξενοδοχεῖο του μέ πολλή προσχαροσύνη ὁ Ρώσος Ὀρθόδοξος ἀδελφός μας Παῦλος Σαβένκωφ. Τήν ἄλλη ἡμέρα πήραμε τό δρόμο γιά τό χωριό τοῦ Παντελῆ. Μέχρις ἑνός σημείου τό αυτοκίνητο κατάφερε νά μᾶς μεταφέρει. Από ἐκεῖ καί ἔπειτα ὅμως δέν ἤτανε εὔκολο, τουλάχιστον γιά μένα, νά περπατήσω στό δύσβατο δρομάκι τῆς ζούγκλας. Ὀ Παντελῆς μέ τά παιδιά του καί ἡ ἄλλη παρέα τῆς ζούγκλας μέ πῆραν στά χέρια τους, όπως παλιά τόν συμπατριώτη μου Διαγόρα τά παιδιά του στό στάδιο τῆς Ὀλυμπίας, καί μέ τή βοήθειά τους καταφέραμε, ἐγώ καί οἱ συνέκδημοί μου Ἀρχιμανδρίτης π. Μελέτιος καί Ἱερέας π. Γεώργιος, νά φθάσουμε χωρίς πρόβλημα στό χωριό.

Ἕνα πανέμορφο χωριουδάκι, κυριολεκτικά στήν καρδιά τῆς ζούγκλας, στό ὁποῖο θά ἀρχίσει ἡ διαδικασία, από σήμερα κιόλας, νά γίνει, μέ ξύλα και λαμαρίνες στήν ἀρχή, ἡ ἐκκλησία, ἡ ὁποία θά ὀνομαστεῖ Ἅγιος Παῦλος, πρός τιμήν τοῦ μεγάλου Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν, ἀλλά καί τοῦ Ρώσου ἀδελφοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος θά παίξει ρόλο στήν πνευματική ζωή τῆς μικρῆς ἐνορίας, πού “σπαργανώνεται” σήμερα σ’ αὐτό τόν ἐπίγειο παράδεισο καί πού θα εἶναι στήν κυριολεξία ἐκκλησία τῶν παιδιῶν, καθ’ ὅτι τά περισσότερα ἀπό τά σαράντα μέλη, μέ τά ὁποῖα κάνει τό ξεκίνημά της, εἶναι παιδιά.

Καί πῶς εἶναι δυνατόν να περιγράψει κάποιος τόν αὐθορμητισμό καί τήν ἀγάπη αὐτῶν τῶν παιδιῶν, ἀλλά καί τῶν μεγάλων, πού χρόνια τώρα ἀγωνιζόμαστε “ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν αὐτοῖς”!

Ἀγαπητοί ἀδελφοί Xριστιανοί, σέ ὅλη τήν Ἐλλάδα καί παντοῦ, εἶναι πολύ δύσκολο, ἀν ὄχι ἀδύνατο, νά περιγράψει κάποιος τί συμβαίνει στήν ψυχή κάποιου Ἱεραποστόλου, ὅταν συναντήσει μετά ἀπό καιρό πνευματικά του παιδιά, πού τά ἔχει διδάξει καί τά ἔχει βαπτίσει, ἤ καί στεφανώσει ἀκόμα, όπως χθές βράδυ πού μᾶς περίμενε στό φτωχικό της ἡ Σωφρονία, ἕνα ἀπό τά πρῶτα μας παιδιά, μέ τό σύζυγό της Σωτήρη καί τά δύο χαριτωμένα παιδάκια τους. Δέν ἤξερε τί νά κάμει, γιά νά μᾶς εὐχαριστήσει, προσφέροντάς μας ὅ,τι καλύτερο μποροῦσε νά ἑτοιμάσει, γιά νά ὑποδεχθεῖ καί νά περιποιηθεῖ τόν πνευματικό της Πατέρα μέ τή συνοδεία του· ἐκείνους πού τούς ἐμίλησαν γιά Ἐκεῖνον καί γιά τήν ἀληθινή Ἐκκλησία Του, τήν Ὀρθόδοξη. Σάν ἀληθινά παιδιά ὑπακοῆς συμφώνησαν ἀμέσως νά ἀφήσουν τό φτωχοκάλυβό τους καί νά μεταφέρουν τά ξύλα καί τίς λαμαρίνες, γιά νά φτιάξουν ἕνα ἄλλο στό χωριό τοῦ Παντελῆ πλάι στήν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Παύλου, πού θά γίνει ἐκεῖ, πρῶτα ὁ Θεός. Πρέπει νά ποῦμε ἐδῶ, ὅτι ἡ Σωφρονία εἶναι ἡ πρώτη καί καλύτερη ψάλτρια καί, ὡς περισσότερο μορφωμένη ἀπό τούς ἄλλους, θά ἀποβεῖ βασικό στέλεχος στήν πνευματική ζωή τῆς νέας ἐνορίας.

Τό πρῶτο πού χρειάζεται νά γίνει εἶναι μία μπουλντόζα νά ἀνοίξει τό δρόμο, γιά νά εἶναι δυνατή ἡ μεταφορά τῶν ὑλικῶν, πού θά χρειασθοῦν γιά τό κτίσιμο. Σέ ἕνα βαθμό θά βοηθήσει καί ὁ κ. Παῦλος μέ τά μηχανήματα τοῦ ξενοδοχείου του, ὅπως μᾶς ὑποσχέθηκε. Γιά τά ὑπόλοιπα ἔχει ὁ Θεός.

Ἡ περιοδεία μας στό Vanua Levu ὅμως δέν τελειώνει ἐδῶ. Μετά τή Θεία Λειτουργία τοῦ Σαββάτου, πού ὑποχρεωτικά κάναμε σέ μία αὐλή τοῦ ξενοδοχείου τοῦ κ. Παύλου, γιά νά κοινωνήσουνε ὅλοι οἱ Χριστιανοί μας τῆς ζούγκλας, πήγαμε στή Λαμπάσα, τήν πρωτεύουσα τοῦ νησιοῦ.

Ἄλλο πανηγύρι ἐκεῖ, στήν ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Ἀθανασίου καί Νικολάου! Ὁ ζηλωτής καί ἀγαπητός μας ἐφημέριος π. Βαρνάβας, ἰνδικῆς καταγωγῆς, ὅλο καί διευρύνει τόν κύκλο τῶν κατηχουμένων. Εἴκοσι τουλάχιστον ἄτομα περιμένουν μέ ἀγωνία πότε νά δεχτοῦν τό λουτρό τῆς παλιγγενεσίας στό ὡραῖο βαφτιστήριο τῆς Ἐκκλησίας τους. Καί ἐνῶ ὁ ἀριθμός τῶν πιστῶν μεγαλώνει, τό μέγεθος τῆς Ἐκκλησίας “μικραίνει”. Είναι φανερό ὅτι κάτι πρέπει νά γίνει. Καί αὐτό εἶναι νά χτιστεῖ ἄλλος μεγαλύτερος ναός στόν κῆπο τῶν Ἁγίων Νικολάου καί Ἀθανασίου. Ἡ ἀπόφαση ἐλήφθη κάτω ἀπό τό δροσερό δένδρο μάνγκο, ὅπου ἡ πρεσβυτέρα Μαρία μᾶς προσέφερε μέ ἀγάπη ἕνα λιτό μεσημεριανό.

Γνωρίζοντας πάλι πολύ καλά ὅτι χρήματα δέν ὑπάρχουν, πήραμε αὐτή τή μεγάλη ἀπόφαση νά χτίσουμε ἐδώ τόν Ἀπόστολο Βαρνάβα, ὅπως καί στό Savu-Savu τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Αὐτούς τούς δύο μεγάλους ἀποστόλους πού ἄρχισαν μαζί τό κηρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου στήν Ἀντιόχεια, τήν Κύπρο καί τή νότια Μικρά Ἀσία.

Αὐτές εἶναι οἱ “τρέλες” τῶν Ἱεραποστόλων. Ἡ πίστη ἀπό τή μία, καί ἡ ἀνάγκη ἀπό τήν ἄλλη, τούς κάνουν νά εἶναι παράτολμοι. «Ἡμεῖς μωροί διά Χριστόν».

Ἀς εἶναι δοξασμένο γιά ὅλα αὐτά τό ὀνομα τοῦ Κυρίου.
† Ο Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος