Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας κάθε πρωί ἀκούγεται μέσα στὰ σπίτια, στὶς καλύβες, στὰ χωριὰ, στὶς γύρω πόλεις τῶν ἰθαγενῶν. Εἶναι ἡ καθημερινὴ κατήχηση ποὺ γίνεται ἐδῶ στὴν καρδιὰ τῆς Ἀφρικῆς, στὴν Ὀρθόδοξη Μητρόπολη Κεντρώας Ἀφρικῆς ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο Πανεπιστήμιο «Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης». Ἐδῶ στὴν πρωτεύουσα τοῦ Κογκὸ στὴν Κινσάσα.
Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι οἱ ὕμνοι, οἱ βίοι τῶν ἁγίων, ἡ κατήχηση, ἡ ἑρμηνεία τῶν καθημερινῶν Εὐαγγελικῶν Ἀναγνωσμάτων, εἶναι οἱ ὁμιλίες τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι τὸ μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Τέσσερες ὧρες τὸ πρωί καὶ τέσσερες τὸ ἀπόγευμα στὰ ἐρζιανὰ κύματα ἀκούγεται «ἡ Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας», ὄχι μόνο ἀπὸ δέκα, εἴκοσι, ἐκατὸ ἀνθρώπους, ἀλλὰ ἀπὸ κάθε ἕνα πού θὰ ἀνοίξει τὸ ραδιόφωνό του στοὺς 94,1 μεγακύκλους.
Ἐκεῖ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ πάει ὁ Ἱερεὺς, ὁ κατηχητής, ἐκεῖ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ μπεῖ, σὲ σπίτια, σὲ ἀνθρώπους ὁποιασδήποτε θρησκείας, μπαίνει ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐκεῖ γίνονται θαύματα.
Συχνὰ μᾶς κτυπᾶ τὸ τηλέφωνο.
—Σᾶς ἀκούω ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο, σᾶς γνωρίζω ἀπὸ αὐτὸ, τὶ πρέπει νὰ κάνω γιὰ νὰ γίνω ὀρθόδοξος;
—Ἀπέχουμε διακόσια χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν Κινσάσα, δὲν ἔχουμε Ἐκκλησία ἐδῶ , οὔτε ἱερέα, οὔτε κατηχητὴ, ἀκοῦμε κάθε μέρα τὸ ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, μαθαίνουμε πῶς νὰ σωθοῦμε, ψάλλουμε αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε, τὶ ὡραῖοι ὕμνοι!
—Ἐπισκέφθηκα τὸν φίλο μου στὴν Κινσάσα. Ἄκουγε τὸ ραδιοφωνικό σας σταθμό, ἄκουγε τὴν «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας». Ἀναπαύθηκε ἡ ψυχή μου, μοῦ εἶπε, ἔμαθα πράγματα ποὺ δὲν ἤξερα, εἶδα ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια, κάτι μίλησε μέσα μου. Τὸν ζήλεψα. Τὶς μέρες ποὺ ἔμεινα κοντά του ἀκούγαμε μαζὶ. Σὲ λίγο θὰ φύγω γιὰ τὸ χωριό μου, 600 χιλιόμετρα ἀπὸ ἐδῶ. Πῶς μποροῦμε νὰ σᾶς ἀκοῦμε καὶ ἐμεῖς ἐκεῖ; Κάντε καὶ σὲ μᾶς ἕνα τέτοιο ραδιοφωνικὸ σταθμό.
—Εἶμαι ὀρθόδοξος. Κατὰ διαστήματα ἔρχεται ἕνας ἱερεὺς καὶ μᾶς λειτουργεῖ. Κάθε μέρα ὁ κατηχητὴς μαζεύει τοὺς πιστοὺς στὴν χορτοκαλύβα ἐκκλησία μας τὸ πρωί καὶ τὸ ἀπόγευμα καὶ ψάλλουν. Ἐγὼ εἶμαι στὸ κρεβάτι, δὲν μπορῶ νὰ πάω στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ ἀκούω τὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ χαίρομαι, ξεχνῶ τὴν μοναξιά μου καὶ τὴν ἀναπηρία μου καὶ δοξάζω τὸν Θεό.
—Ἔγινα χριστιανὸς Ὀρθόδοξος ἀκούγοντας τὸ ραδιόφωνό σας καὶ λέω στοὺς φίλους μου, ἀκοῦτε τὴν «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» καὶ θὰ ἀλλάξει ἡ ζωή σας.
Ἡ κατήχηση ποὺ πηγαίνει παντοῦ, ἡ Ἐκκλησία ποὺ μπαίνει σὲ κάθε σπίτι ὀρθόδοξου ἤ μὴ ὀρθόδοξου. «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας».
Ἀλλοίμονο ὅμως, αὐτὴ ἡ φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας κινδυνεύει νὰ σταματήσει νὰ στέλνει τὸ μήνυμά της. Κινδυνεύει νὰ σιωπήσει. Ὄχι γιατὶ δὲν ἔχει λόγο νὰ στείλει στοὺς ἀνθρώπους, ὄχι γιατὶ δὲν ἔχει ἀνθρώπους μὲ ζωντάνια καὶ θυσία νὰ λειτουργήσουν τὸν ραδιοφωνικὸ σταθμό. Ἀλλὰ γιατὶ δὲν ἔχει τὰ χρήματα νὰ ἀγοράσουν πετρέλαιο νὰ τροφοδοτήσουν τὴν ἠλεκτρογεννήτρια, ὥστε νὰ δουλέψουν τὰ μηχανήματα τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ.
Ἡ οἰκονομικὴ κρίσις στὴν Ἑλλάδα ἔφερε καὶ οἰκονομικὴ δυσχέρεια στὴν ἱεραποστολὴ. Καταλαβαίνουμε. Ποιὸς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ μᾶς βοηθήσει, ὅταν δυσκολεύεται νὰ ἔχει τὰ πρὸς τὸ ζῆν;
Ἐμεῖς ἐδῶ περιμένουμε μὲ ἀνοικτὸ τὸ χέρι τὸν ὀβολὸ τῶν φιλανθρώπων, γιὰ νὰ ἀνταπεξέλθουμε στὰ ἔξοδα τῆς ἱεραποστολῆς, νὰ συνεχίσουν νὰ λειτουργοῦν τὰ σχολεῖα, νὰ βοηθήσουμε αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔχουν νὰ φᾶνε, νὰ πάνε στὸν γιατρὸ, νὰ ἀγοράσουν τὰ φάρμακά τους, νὰ σπουδάσουν, νὰ παντρευτοῦν.
Προσπαθοῦμε μὲ πολλή οἰκονομία νὰ κινηθοῦμε, μετρᾶμε καὶ τὴν τελευταῖα δεκάρα, τὸ τελευταίο φράγκο. Μᾶς πονάει ὅμως. Νὰ σιγήσει ἡ «Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας», νὰ κλείσει ὁ ραδιοφωνικὸς σταθμὸς τῆς Μητροπόλεως, γιατὶ δὲν ἔχουμε χρήματα νὰ ἀγοράσουμε πετρέλαιο νὰ δουλέψει ἡ γεννήτρια;
Καθημερινὰ παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ μᾶς στείλει δωρητὰς καὶ χορηγοὺς γιὰ νὰ συνεχίσει ἡ «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας», νὰ μπαίνει στὰ σπίτια τῶν ἰθαγενῶν, νὰ μπαίνει στίς καρδιές των.
† Ο Κεντρώας Αφρικῆς Νικηφόρος
