Διανύοντας την πιο χαρμόσυνη περίοδο του έτους, την Αναστάσιμο περίοδο, ο νους και η καρδιά μου δεν μπορούν παρά να σκιρτούν από χαρά, ελπίδα και νοσταλγία, μιας και παραμένουν στο ορθόδοξο ιεραποστολικό κλιμάκιο της Σιέρρα Λεόνε, ένα μόλις μήνα μετά την επιστροφή μου. Εκεί όπου βίωσα τη συγκινητική περιπέτεια της Πίστης, εκεί όπου ο Πρωτοσύγκελος Αρχιμανδρίτης Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος διάλεξε να ακολουθήσει τον Εσταυρωμένο Χριστό στη γωνιά της Αφρικής όπου διαμένουν οι φτωχότεροι των φτωχών.
Με τη χάρη του Θεού, τις ευλογίες του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου και την οικονομική συνδρομή από το υστέρημα φίλων της ιεραποστολής, τα τελευταία εφτά χρόνια η νεοσύστατη μα τόσο θυσιαστικά αγωνιζόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία της Σιέρρα Λεόνε ασκεί ένα θαυμαστά πολυποίκιλο ιεραποστολικό, φιλανθρωπικό και εκπαιδευτικό έργο κόντρα στον κυκεώνα των προβλημάτων που αναδύονται ανά πάσα στιγμή.
Καταρχήν όσον αφορά το κατηχητικό και λατρευτικό έργο μού έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το πνεύμα ελευθερίας και αγάπης με το οποίο αγκαλιάζει η Εκκλησία τις ψυχές που αναζητούν την Αλήθεια και προσέρχονται να ακούσουν το λόγο του Θεού, που κηρύσσεται με απλό και βιωματικό τρόπο. Οι βαπτίσεις των κατηχουμένων γίνονται όχι μαζικά και πρόχειρα, αλλά μετά από μακρά περίοδο διδασκαλίας και συνειδητή απόφαση. Δύο από τις συγκινητικές λατρευτικές στιγμές ήταν η θεία μετάληψη αναπήρων, που γονάτιζε ο ιερέας για να τους κοινωνήσει στο αναπηρικό καροτσάκι, και ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως με το σύνολο των πιστών να ανταλλάσουν ειλικρινή συγγνώμη μεταξύ τους και με τους ιερείς, κάνοντας έναν κύκλο ομόνοιας στο κατανυκτικό κλίμα της Μ. Τεσσαρακοστής.
Όσον αφορά στο φιλανθρωπικό κομμάτι στα περίχωρα της πρωτεύουσας στην περιοχή του Waterloo ο πατήρ Θεμιστοκλής εγκαθίδρυσε αυτό που ο Πατριάρχης της αγάπης Θεόδωρος σε πρόσφατη ιεραποστολική περιοδεία του στη Σιέρρα Λεόνε αποκάλεσε «το καμάρι του Πατριαρχείου», το χωριό του Αγίου Μωυσή του Αιθίοπα, για τους αναπήρους του πολέμου. Αυτό το συγκρότημα κατοικιών περιλαμβάνει καταλύματα για τους αναπήρους και τις οικογένειές τους, κλινική, σχολείο, εργαστήριο και εκκλησία και προσφέρει τις υπηρεσίες του στους πιο ανυπεράσπιστους πολίτες αυτής της χώρας, τους άστεγους ανάπηρους. Η πρόσφατη δεκαπενταετής τραγωδία του εμφυλίου σε συνδυασμό με ασθένειες, όπως η πολιομυελίτιδα, άφησε αμέτρητους ανθρώπους με ακρωτηριασμούς και αναπηρίες. Αυτοί στιγματισμένοι και περιθωριοποιημένοι βρήκαν μια αγκαλιά του Θεού για να στεγάσουν τα όνειρά τους.
Σε αυτόν τον ξεχωριστό χώρο βρίσκεται η ορθόδοξη κλινική της Αγίας Μαγδαληνής και Αγίας Ολυμπίας, όπου για μία εβδομάδα μαζί με ειδικό ντόπιο καρδιολόγο εξετάσαμε και βοηθήσαμε θεραπευτικά πάνω από 350 ασθενείς από τη γύρω περιοχή. Εκτός από την ελονοσία, τον υποσιτισμό, τις τροπικές και δερματικές λοιμώξεις παρατηρήσαμε αυξημένα ποσοστά υπέρτασης λόγω ψυχοσωματικών επιπτώσεων του πολέμου. Επόμενο βήμα η δημιουργία ειδικής κλινικής για την κατασκευή προσθετικών άκρων για τους αναπήρους, προσπάθεια που αξίζει να ενισχυθεί.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει ο πατήρ Θεμιστοκλής στο κομμάτι της μόρφωσης και ειδικά των παιδιών με ποικίλες εκπαιδευτικές δυνατότητες. Η πρωτεύουσας της Σιέρρα Λεόνε έχει ονομαστεί η «Αθήνα της Αφρικής» λόγω της παράδοσής της στην εκπαίδευση. Το σχολείο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Syke street παρέχει δωρεάν εκπαίδευση σε πάνω από 1.500 παιδιά με δημοτικό και γυμνάσιο. Αξέχαστη ανάμνηση ο τοίχος του σχολείου όπου με καθαρά ελληνικά γράμματα ξεχωρίζει η φράση «Αγάπα Θεώ Αγάπα Γνώση». Στους χώρους του σχολείου πραγματοποιήσαμε οδοντιατρική εξέταση των μαθητών κατά τάξη και διαλέξεις για στοματική υγιεινή, προληπτική υγιεινή και επείγοντα περιστατικά. Στον ίδιο χώρο φιλοξενούνται και οι δραστηριότητες της Ορθόδοξης Αδελφότητας Νέων όπου κάναμε μάθημα κατηχητικού σχολείου και προβολή παρουσίασης με εικόνες από την Ορθόδοξη παράδοση. Επίσης, λειτουργεί κολλέγιο για σπουδαστές με διακεκριμένους καθηγητές από όλο τον κόσμο.
Πριν αναχωρήσω για τη Σιέρρα Λεόνε γέμισα τις υπέρβαρες αποσκευές μου με εικονίτσες, σταυρουδάκια, βιβλία, οδοντόκρεμες, σχολικά είδη, μπαλόνια και το πρόσφορο που ζύμωσε η μητέρα μου για τη Θεία Λειτουργία. Στην επιστροφή μου οι ίδιες βαλίτσες μετέφεραν μερικά ατόφια διαμάντια από τα ματωμένα χώματα της Σιέρρα Λεόνε. Αυτά ήταν η αγνή και άδολη κοινωνία αγάπης με τους εκεί αδελφούς, τα καθαρά χαμόγελα των παιδιών, οι λατρευτικές ευκαιρίες στις ορθόδοξες Εκκλησίες και η φράση του πατρός Θεμιστοκλή «να δοξάζουμε τον Θεό και όχι τη γκρίνια». Ασυναίσθητα ήρθε στο μυαλό μου μία ρήση του Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου που ταιριάζει σε αυτό το ταπεινό Ορθόδοξο ιεραποστολικό κλιμάκιο: «Yπάρχει μια μικρή χαρά που περιγελά το θάνατο». Χριστός Ανέστη!
Γεωργίου Χρήστος
Ιατρός – Οδοντίατρος
Τακτικό μέλος της Αδελφότητας
