«Η ιστορία μάς διδάσκει ότι από τα μοναστήρια ξεπήγασαν όλες οι ιεραποστολές, και οι ιεραπόστολοι, όπου μετέβαιναν, ίδρυαν μοναστήρια»
Και επειδή Ορθοδοξία χωρίς μοναχισμό δε νοείται, το Νοέμβριο του 2006 ο ηγούμενος της Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους Αρχιμ. Γεώργιος μάς έδωσε ευλογία–εντολή να τελέσουμε ένα σαρανταλείτουργο στο μετόχι της Ιεράς Μονής στον Άγιο Γεώργιο Θεσσαλονίκης, με σκοπό τα «έσοδά» του να χρησιμοποιηθούν για την ίδρυση ανδρικής Μονής στο Kolwezi του Κονγκό.
Ο Αγιασμός για το θεμέλιο λίθο τελέστηκε από τον Επίσκοπο Μελέτιο Γρηγοριάτη το Σεπτέμβριο του 2009 και το 2012 αποπερατώθηκαν οι περισσότερες των εργασιών. Τον Οκτώβριο του 2012 ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, κατά την περιοδεία του στο Κονγκό, τέλεσε και τον καθιερωμένο Αγιασμό.
Ο π. Γεώργιος ανέθεσε την ηγουμενία της νέας Ιεράς Μονής στον άξιο ιερομόναχο π. Βαρνάβα Γρηγοριάτη και, προ της αναχωρήσεώς του την 4η Νοεμβρίου 2013, τον ευλόγησε, δίνοντάς του εμπνευσμένες συμβουλές και τις άγιες και συγκινητικές ευχές του. Η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε την 21η Απριλίου 2014 και ήδη η Ιερά Μονή λειτουργεί κατά το αγιορείτικο τυπικό με τρεις γηγενείς δόκιμους μοναχούς.
Ο Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης μετείχε στη θεία ζωή και αγάπη και, έχοντας πάθει την «καλήν αλλοίωσιν», είχε αποδεχθεί το παγκόσμιο όραμα και την αποστολική ευθύνη της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο σχετικά με την εντολή του Χριστού «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη…» (Ματθ. κη΄ 19). Γι’ αυτό θεωρούσε ότι «Ιεραποστολή είναι ο ευαγγελισμός των μηδέποτε διατελεσάντων Χριστιανών, όπως και ο επανευαγγελισμός των ονόματι μόνων ανηκόντων εις την Εκκλησίαν», και την έβλεπε ως ανάγκη της ενωμένης με το Χριστό ψυχής, κατά το Παύλειο «οὐαί δέ μοί ἐστιν, ἐάν μή εὐαγγελίζωμαι· ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται» (Α΄ Κορ. θ΄ 16).
Και δεν μπορούσε ο π. Γεώργιος να δώσει «ὕπνον τοῖς βλεφάροις καί νυσταγμόν τοῖς κροτάφοις του», προκειμένου να συμβάλει στον ευαγγελισμό των αδελφών μας. Έτσι, όταν ο αείμνηστος ιερομόναχος Κοσμάς Γρηγοριάτης (Ασλανίδης) τού ζήτησε το 1978 να εγκρίνει τη συμμετοχή του στην ιεραποστολή του Κολουέζι, πρωτοτύπησε ως ηγούμενος του Αγίου Όρους και αποδέχθηκε αμέσως την πρότασή του, λέγοντάς του: «Σύ δέ ἀπελθών διάγγελλε τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. θ΄ 60) στους αδελφούς μας του Κονγκό. Και με αυτή την αφορμή ο π. Κοσμάς οργάνωσε το ιεραποστολικό κλιμάκιο του Κολουέζι, το οποίο κατεύθυνε ανελλιπώς μέχρι της τελευτής του. Τα ίδια λόγια είπε και στο διάδοχό του ιερομόναχο Μελέτιο το 1989 και πρόσφατα στον ιερομόναχο Βαρνάβα, αποστέλλοντάς τον δι’ ανάληψη της ηγουμενίας: «διάγγελλε και μεταφύτευσε στην αφρικανική γη το πνεύμα, την προσευχή και τη ζωή του Αγίου Όρους»!
Η ιστορία της σύγχρονης ιεραποστολικής εποχής πολλά θα καταγράψει για την προσφορά της Ι.Μ. Γρηγορίου στο Κονγκό και ιδιαίτερα του πρωτεργάτη ηγουμένου π. Γεωργίου. Διότι ανανέωσε στην εποχή μας την παλαιά ιεραποστολική τακτική περί ιδρύσεως Ιερών Μονών από τους συγχρόνους ιεραποστόλους.
Πόσο θαυμαστό και θεάρεστο έργο θα ήταν, εάν η ανανέωση αυτής της τακτικής πραγματοποιούνταν και από άλλες Ιερές Μονές –ανδρικές και γυναικείες–, οι οποίες θα επέτρεπαν σε ορισμένα μέλη τους να μονάσουν, συνεχίζοντας τον αγιασμό τους, σε κάποιο «αδελφό» μοναστήρι του εξωτερικού. Αυτή η πράξη θα αποτελεί τη σπουδαιότερη, την πιο θεάρεστη ελεημοσύνη προς όλους τους πιστούς αδελφούς της Εκκλησίας μας. Έτσι αποδεικνύεται, κατά την ταπεινή μας γνώμη, η πραγματική μας πίστη και στην εντολή του Κυρίου, «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη…» και στην προσφορά του Μοναχισμού. Η αναγκαιότητα αυτών επαληθεύεται και με την ίδρυση των 17 μοναστηριών στη Βόρεια Αμερική.
Λένε, μερικοί, «όταν η αυλή σου διψά, μη ρίχνεις το νερό έξω». Όμως, αδελφοί μου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αυλή μας δεν είναι άλλη από την αυλή του Χριστού και σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία και λατρεία, η αυλή αυτή είναι ο κόσμος ολόκληρος!
Ευχή μας, λοιπόν, και ευχή όλων των ιεραποστολικών κλιμακίων, όσων αδυνατούν να βρουν μοναχούς και μοναχές για ίδρυση δύο μοναστηριών στη Μητρόπολή τους, είναι ο αείμνηστος ηγούμενος Γεώργιος Καψάνης να βρει μιμητές… Γένοιτο!
π. Γεώργιος Κουγιουμτζογλου
