Ο Άγιος Βονιφάτιος λειτουργούσε ιεραποστολικά ως το τέλος της ζωής του. Δεν εφησύχασε τη συνείδησή του από το τεράστιο επίτευγμα που δωρεά Θεού επιτέλεσε. Με νεανικό σφρίγος καρδιάς, παρόλα τα 77 του χρόνια, κατευθύνθηκε προς τους παγανιστές Φριζιανούς δίνοντας τον εαυτό του εύχρηστο μέσο στο Λόγο του Θεού για την κατάκτηση του τοπικού λαού…
Η τελευταία προτροπή του Κυρίου μας προς τους μαθητές Του και κατ’ επέκταση προς όλους εμάς, η Ιεραποστολή, δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Αντίθετα, οφείλει να στριφογυρίζει στο νου, να διαμορφώνει τον χαρακτήρα, να ρυθμίζει τους χτύπους της καρδιάς μας, να οδηγεί τα βήματά μας και να κατευθύνει την ζωή μας…
Ο Απόστολος Θωμάς καταγόταν από οικογένεια αλιέων. Πιθανότατα – με βάση την παράδοση της Εκκλησίας – εξασκούσε το επάγγελμα του ξυλουργού ή του οικοδόμου…
Όπως η Παναγία, αφού πρώτα παραδόθηκε στην πρόνοια του Θεού, αξιώθηκε του Ευαγγελισμού της – δέχτηκε δηλαδή την πιο χαρμόσυνη, την πιο συγκλονιστική είδηση που ψιθύρισε ποτέ ο ουρανός στη γη- έτσι και εμείς, είναι ανάγκη να αφεθούμε στην πρόνοια του Θεού, να ταχθούμε στο πλευρό Του, να παρακαλέσουμε να μας ενισχύει στην διακονία μας και να μας στηρίζει στην προσπάθειά μας για να επιτευχθεί και ο Ευαγγελισμός των εθνών…
Ο Πορφύριος, γέννημα και θρέμμα της Θεσσαλονίκης, ήρθε στον κόσμο το 347 μ.Χ. Οι ευγενείς και πλούσιοι γονείς του σίγουρα φρόντισαν ώστε το πρωτότοκο βλαστάρι
Ή, Πώς μια γυναίκα έφερε τον Χριστό σε ένα ολόκληρο λαό.
Ελεύθερος πλάστηκε ο άνθρωπος… έχει τη δυνατότητα να δέχεται ή και να απορρίπτει. Μα κάθε ψυχή, χωρίς εξαίρεση, βρίσκει ανάπαυση κοντά στο Δημιουργό της. Όταν Τον συναντήσει, ζει Χριστούγεννα μέσα της! Γιορτάζει Χριστούγεννα και κάθε φορά που ανανεώνει αυτή τη μοναδική συνάντηση…
Tου τελώνου ήταν επάγγελμα γεμάτο από αναισχυντία και θρασύτητα, χωρίς καμιά λογική δικαιολογία για όλα αυτά που έπρατταν, και ήταν εμπορία γεμάτη από αναίδεια καθώς και κλοπή που καλυπτόταν εξωτερικά από το νόμο. Παρ’ όλα αυτά Αυτός που τον κάλεσε δεν ένοιωσε ντροπή για κανένα από αυτά…
Ο συναξαριστής του Αγίου Νικοδήμου μάς πληροφορεί ότι ο Άγιος Δημήτριος έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορες ήταν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός [1]Νικοδήμου Αγιορείτου, Συναξαριστής,
Στην καρδιά της Θέκλας ο πόθος της γνώσης μαζί με τα θεία βιώματα έγιναν φλόγα ισχυρή, που πυροδοτούσε όλο της το είναι. Έτσι, δεν δίστασε να βρίσκεται δίπλα στον Παύλο, ακόμα και στις πιο επικίνδυνες περιστάσεις…
