Άγιος Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, ο “Μουζέ” της Αφρικής

«Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται»

Πόσο αντιφατικό φαίνεται στον βίο και τη διαδρομή του Αγίου Χρυσοστόμου του Ιεραποστόλου η δύναμη του Θεού να φανερώνεται μέσα από την αδυναμία του ανθρώπου! Και πόσο αληθινή ήταν όμως η αντίφαση αυτή. Ένας άνθρωπος με πολλές σωματικές αδυναμίες έγινε δοχείο της χάριτος, παράδειγμα και απόδειξη ότι «όπου Θεός βούλεται νικάται φύσεως τάξις».

Πόσο χάρηκα όταν σήκωσα το τηλέφωνο και άκουσα από την άλλη μεριά του καλωδίου τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας να μου αναγγέλλει: «Χαράλαμπε, ήρθε η ώρα να κατατάξουμε στον κατάλογο των Αγίων τον γέροντα Χρυσόστομο! Από εδώ και πέρα δε θα τον λέμε γέροντα, αλλά Άγιο γέροντα Χρυσόστομο, Ιεραπόστολο της Αφρικής».

Για τα μέλη της Αδελφότητας ο παπα-Χρυσόστομος υπήρχε πάντα στη συνείδηση όλων ως Άγιος. Για τους ιθαγενείς ήταν η λαμπάδα της ελπίδας που δεν έσβησε ποτέ, ήταν ο «Μουζέ», ο γέροντάς τους, ο πατέρας τους και ο προστάτης τους! Παρά τις σωματικές του αδυναμίες, μοιράστηκε μαζί τους τον πόνο, τις θλίψεις και τα βάσανα της καθημερινής τους βιοπάλης.

Το ταξίδι στην Αλεξάνδρεια

Με αυτές τις σκέψεις ξεκινήσαμε 18 άτομα, μέλη της Αδελφότητας, με το κάλεσμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, να βρεθούμε στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία της αγιοκατάταξης του Γέροντα Χρυσοστόμου. Ξεκινήσαμε για τη μεγάλη πόλη του Αλέξανδρου.

Βαθιές ρίζες μας ενώνουν με την ιστορία της και τον πολιτισμό της, με την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων Μακεδόνων που τη γέννησαν. Μας ενώνει η ιεραποστολική Εκκλησία του Αγίου και ένδοξου Ευαγγελιστού Μάρκου. Μας ενώνει η κοινή πορεία, ο κοινός αγώνας του ευαγγελισμού των ιθαγενών. Μας ενώνει ο μεγάλος πνευματικός πλούτος των Πατέρων της Αλεξανδρινής Εκκλησίας και ο κοινός ιεραποστολικός αγώνας προς πάντα τα έθνη.

Χαρμόσυνα κτύπησαν οι καμπάνες του Αγίου Σάββα, μας καλούσαν στη χαρά της Θείας Μυσταγωγίας, στη χαρά της Ανάστασης, στο χορό των Αγίων!

Με πόση αγάπη μάς δέχτηκε ο πατέρας Γερμανός, Μητροπολίτης Ταμιάθεως, στον προαύλιο χώρο της Πατριαρχικής Ιεράς Μονής Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας. Τι σπουδαίο ρόλο έπαιξε ως καταφύγιο προσευχής και λατρείας για τον Ελληνισμό της Ανατολής! Πόσους αιχμάλωτους ελευθέρωσε στα χρόνια της δουλείας, πληρώνοντας την εξαγορά τους από τα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου.

«Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών» ακούγεται από τα στόματα όλων των πιστών, κληρικών και λαϊκών! Συναρπάζεσαι όταν ακούς τον Θείο Παύλο στην προς Κορινθίους πρώτη επιστολή να λέει: «θέατρον εγενήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις».

Ο ιεραποστολικός αγώνας

Πολύπλευρη και πολυσύνθετη φαίνεται στον ιεραπόστολο που ξεκινάει την Ιεραποστολή με τη Χάρη του Θεού και την ευχή του πνευματικού του, η αποστολή αυτή ως ένα ταξίδι: να μεταδώσει, να διδάξει και να κηρύξει τον Λόγο, να δώσει ελπίδα με την Ανάσταση του Χριστού στις ψυχές των πιστών.

Ξαφνικά βρίσκεται σε άλλες χώρες, με άλλους ανθρώπους, άλλα δένδρα και φυτά, άλλες συνήθειες, άλλα έθιμα, άλλη κουλτούρα. Με τα δύο φτερά της αγάπης και της πίστης προσπαθεί να πετάξει, να βοηθήσει κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη βοήθειας, κάθε άνθρωπο που περιμένει από τη μητέρα Εκκλησία!

Και πόση χαρά νιώθει όταν αποκτήσει τον πρώτο ιερέα, τους πρώτους συνεργάτες του. Όταν κτίζεται ο πρώτος Ναός με ξερόκλαδα και λάσπη, όταν κάνει τις πρώτες βαπτίσεις στις λίμνες και στα ποτάμια, όταν τελεί τους πρώτους γάμους. Και πόσο χαίρεται για την ευλογία που του δίνει ο Θεός να αυξάνει και να μεγαλώνει το έργο της προσφοράς και της θυσίας στον ταλαιπωρημένο Λαό του Θεού.

Μαζί με τις χαρές όμως έρχονται και οι λύπες και οι πειρασμοί, οι δυσκολίες που καλείται να προσπεράσει. Ωστόσο, με τα προβλήματα δίνει ο Θεός και τη Χάρη και το κουράγιο και την υπομονή να ξεπεραστούν οι δυσκολίες.

Ο ιεραπόστολος χαίρεται όταν βλέπει τον ιερέα του να διακόπτει με λυγμούς τη Θεία Λειτουργία και με κλάματα να σταυρώνει την άρρωστη που πάσχει και με την ευχή και την προσευχή να βγάζει τα δαιμόνια και να κάνει θαύματα! Τότε με μια φωνή όλοι οι πιστοί φωνάζουν: «Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένο εις τους αιώνας των αιώνων»…

Το μήνυμα του Πατριάρχη

Ακούστηκε και πάλι η φωνή του Πατριάρχη να λέει: «Ο Γέρων Χρυσόστομος πόνεσε, διώχθηκε, τράβηξε πολλά… Εσείς τα μέλη της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής τού δώσατε αγάπη, του δώσατε στέγη, του δώσατε φαγητό για τα παιδιά του! Καμαρώστε πόσοι Επίσκοποι Αφρικανοί βρίσκονται εδώ μαζί μας. Από δω και πέρα θα λέμε: ο Άγιος Χρυσόστομος ο Ιεραπόστολος της Αφρικής! Το έργο συνεχίζεται και εγώ σε λίγο θα βρίσκομαι και πάλι στην αγαπημένη μου Αφρική. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αδελφότητα, σε όλους σας, γιατί δεν μας λησμονείτε. Φτωχό το Πατριαρχείο αλλά πλούσια η καρδιά μας! Γι’ αυτό σας προσφέρω και σας τιμώ με τη διάκριση του Πατριαρχείου ως «μυροφόρες της αγάπης του Χριστού» για τη διακονία σας στο χώρο της Ιεραποστολής! Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Τότε όλοι οι Αρχιερείς και οι ιερείς, κλήρος και λαός έψαλαν το «Είδομεν το φως το αληθινόν»!

Από το περίσσευμα της καρδιάς και από τον πλούτο των συναισθημάτων, όλα τα μέλη της Αδελφότητας στηρίζουν το έργο αυτό! Είναι έργο που στηρίζει εδώ και πολλά χρόνια ανθρώπους που πρέπει να μείνουν στον τόπο τους, να μορφωθούν, να μοιραστούν και να προσφέρουν αυτό που πήραν από την Ορθόδοξη Ελληνική Ιεραποστολή: την αγάπη, την πίστη και την ελπίδα στο Θεό και στον άνθρωπο.

Χαράλαμπος Μεταλλίδης
Πρόεδρος Δ.Σ.