Στηρίζοντας το έργο της Ιεραποστολής

Μὲ καρδιακὴ ἐκτίμηση, ἀπευθύνομαι διὰ τῶν ταπεινῶν τούτων λόγων πρὸς τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο καὶ τὰ μέλη τῆς Ἀδελφότητας Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς, αὐτῆς τῆς ἱερᾶς κυψέλης ἀγάπης, προσφορᾶς καὶ ἀποστολικῆς φλόγας. Ὁ λόγος μου πηγάζει ἐκ βάθους καρδίας ὡς ἔκφραση εὐχαριστιῶν πρὸς ἐσᾶς, τοὺς συνοδοιπόρους, ἀρωγοὺς καὶ ἀδελφοὺς ἐν Χριστῷ, οἱ ὁποῖοι ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν στηρίζετε τὸ ἱεραποστολικό, ποιμαντικὸ καὶ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς μας στὴν ἀφρικανικὴ γῆ της Τανζανίας. 

Ὅταν ἡ Ἐκκλησία στέλνει τοὺς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου στὶς ἐσχατιὲς τῆς οἰκουμένης, δὲν τοὺς στέλνει μόνους. Τοὺς συνοδεύει ἡ προσευχή, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ θυσία ὅσων ζοῦν τὴν ἀποστολικὴ συνείδηση. Ἐν μέσῳ δυσκολιῶν, ὑλικῶν ἐλλείψεων, γεωγραφικῆς ἀπομόνωσης, ἀλλὰ καὶ βαθιᾶς καὶ εἰλικρινοῦς δίψας τῶν ἀδελφῶν μας ἐδῶ, ἡ προσευχή σας καὶ ἡ προσφορά σας εἶναι φάροι φωτεινοὶ ποὺ χαράσσουν πορεῖες σωτηρίας.

Κι ἐσεῖς, ἀγαπητοί μου, ἔχετε γίνει ἀληθινοὶ συνοδοιπόροι τοῦ Χριστοῦ ἐδῶ στὴν Κεντρικὴ Τανζανία. Μὲ ἰδιαίτερη εὐγνωμοσύνη ἀναφέρω τὶς γενναῖες δωρεές σας, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἐπιτρέψει τὴ διάνοιξη γεωτρήσεων σὲ ἄνυδρες περιοχὲς ποὺ ἔπασχαν ἀπὸ λειψυδρία. Ἐκεῖ ὅπου ἄλλοτε ἡ δίψα βασάνιζε τὸν ἄνθρωπο καὶ τὰ παιδιὰ περπατοῦσαν χιλιόμετρα γιὰ μιὰ στάλα νερό, τώρα ρέει καθαρὸ νερὸ ἀπὸ τὶς γεωτρήσεις ποὺ χρηματοδοτήσατε.

Εὐχαριστῶ ἐπίσης ταπεινὰ γιὰ τὴν πολύτιμη οἰκονομικὴ ἐνίσχυση ποὺ ἐξασφαλίζει τὴ συνεχῆ λειτουργία τῆς Πολυκλινικῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου στὸ Ἱεραποστολικὸ Κέντρο της Ἰρίνγκα. Χάρη σὲ ἐσᾶς, οἱ ἀσθενεῖς μας – ἄνθρωποι φτωχοί, γονεῖς, παιδιὰ καὶ ἡλικιωμένοι – βρίσκουν θεραπεία, φροντίδα καὶ ἀνακούφιση, ἐκεῖ ποὺ ἄλλοτε ὑπῆρχε μόνον ἐγκατάλειψη.

Ἡ οἰκοδόμηση ἱερῶν ναῶν, τὰ καθημερινὰ συσσίτια γιὰ τοὺς πεινῶντες ἀδελφούς μας, ἡ τέλεση βαπτίσεων ποὺ προσφέρουν το φῶς τῆς Χάριτος στοὺς νέους χριστιανοὺς τῆς Ἀφρικῆς – ὅλα αὐτὰ ἔχουν συντελεστεῖ μὲ τὴν ἀνεκτίμητη συμβολή σας. Τὸ κάθε κεραμῖδι, ἡ κάθε μερίδα φαγητοῦ, ἡ κάθε σταγόνα νεροῦ, ἡ κάθε λευκὴ στολὴ νεοφώτιστου, ἔχει πάνω της τὴν ὑπογραφὴ τῆς δικῆς σας ἀγάπης.

Μὲ ταπείνωση ἀλλὰ καὶ ἐλπίδα, τολμῶ νὰ σᾶς ἀπευθύνω μία ἀκόμη ἔκκληση συμπαράστασης: παρακαλῶ θερμὰ γιὰ τὴ συνέχιση τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ὑλικῆς σας στήριξης γιὰ τὴν κατασκευὴ δύο οἰκιῶν γιὰ τοὺς ἱερεῖς μας στὰ ἀπομακρυσμένα χωριὰ Μαπογκόρο καὶ Μασέγκε, δίπλα στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων καὶ τῶν Ἁγίων Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου καὶ Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ ἀντίστοιχα.

Οἱ ἱερεῖς αὐτοί, ἁπλοῖ, φτωχοὶ καὶ αὐταπαρνούμενοι ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, σήμερα διανύουν καθημερινὰ πολύωρες ἀποστάσεις μέσα ἀπὸ δύσβατους καὶ ἐπικίνδυνους δρόμους. Πολλὲς φορὲς κινδυνεύουν ἀπὸ ἄγρια ζῶα, ἀπὸ πλημμύρες, ἀπὸ τὴν ἐξάντληση. Δὲν ἔχουν τὴν εὐλογία ἑνὸς σπιτιοῦ κοντὰ στὸ ποίμνιό τους· δὲν μποροῦν νὰ εἶναι ἄμεσα παρόντες στὸν ἀνθρώπινο πόνο, στὸ κάλεσμα γιὰ ἐξομολόγηση, στὴν ἀνάγκη ἑνὸς ἑτοιμοθάνατου γιὰ τὴν τελευταία Θεία Κοινωνία.

Ἡ ἀνέγερση αὐτῶν τῶν οἰκιῶν δὲν εἶναι πολυτέλεια· εἶναι πράξη οὐσίας. Θὰ τοὺς δώσει τὴν ἀσφάλεια, τὴν ἀξιοπρέπεια, καὶ τὴν δυνατότητα νὰ διακονοῦν ἀδιαλείπτως, νὰ εὐλογοῦν, νὰ στηρίζουν, νὰ παρηγοροῦν. Θὰ εἶναι δίπλα στὰ παιδιὰ ποὺ πεινοῦν, στοὺς ἡλικιωμένους ποὺ ἀγωνιοῦν, στοὺς πιστοὺς ποὺ διψοῦν γιὰ τὸν Χριστό.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅ,τι γίνεται στὴν Ἀφρική, δὲν γίνεται «ἐκεῖ μακριὰ»· γίνεται στὴν καρδιὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἐσεῖς εἶστε αὐτὴ ἡ καρδιά. Μὲ τὶς προσευχές σας, τὸν ὀβολό σας καὶ τὴ ζωντανὴ συμμετοχή σας στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο. Ἂς συνεχίσουμε μαζί, γιατί ἡ Ἱεραποστολὴ δὲν εἶναι ἔργο λίγων· εἶναι ὑπόθεση ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, κι ἐμεῖς, μὲ τὴ χάρη Του, γινόμαστε ταπεινὰ ὄργανά Του.

Μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ βαθύτατο σεβασμό,

† Ὁ Ἀρούσας καὶ Κεντρικῆς Τανζανίας Ἀγαθόνικος