Η φωνή της Ορθοδοξίας σε μακρινή γη
Πολλές ευχές και εγκάρδιο χαιρετισμό προς όλους όσους κοπιάζουν, προσφέρουν και προσεύχονται για το έργο της Εξωτερικής Ιεραποστολής στο μακρινό Μπουρούντι, ένα από τα μικρότερα κράτη της ανατολικής αφρικανικής γης, λίγο κάτω από τον Ισημερινό. Με ανθρώπους φτωχούς αλλά αξιοπρεπείς, οι οποίοι εργάζονται μέρα και νύχτα για να οικονομήσουν τα προς το ζην. Η γη τους εύφορη και κάθε σπορά αποδίδει πολλούς καρπούς, όπως και η εσωτερική τους διάθεση να καλλιεργήσουν και να ενσπείρουν στην ψυχή τους το Λόγο του Θεού. Κάποιοι γιατί πραγματικά αισθάνθηκαν το άγγιγμα του Θεού μέσα τους, κάποιοι γιατί αναζητούν την αλήθεια μέσα στην πανσπερμία των θρησκειών και των χριστιανικών δογμάτων και κάποιοι γιατί έτσι απλά βρίσκουν ανάπαυση με τη βοήθεια που προσφέρουμε για να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους.
Δεν είμαστε πολλοί, αλλά υπάρχουμε. Δίνουμε την μαρτυρία μας με την διακριτική παρουσία μας. Οι πρώτοι Έλληνες έχτισαν τον περικαλλή Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος δεσπόζει στο κέντρο της Μπουζουμπούρας απο το 1955 και είναι σημείο αναφοράς για όλους. Τα Ιερά Εγκαίνια του Ναού τελέστηκαν στις 27 Μαρτίου 1960 από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής κ. Κυπριανό Παπαδόπουλο.
Από αυτόν τον Ναό ξεκίνησαν όλα. Πρώτοι Ιεραπόστολοι υπήρξαν οι Έλληνες με τις οικογένειές τους, οι οποίοι κατέφθασαν στις αρχές του περασμένου αιώνα για να βελτιώσουν τη ζωή τους εγκαθιστώντας τις επιχειρήσεις τους. Μαζί με τον ελληνικό πολιτισμό έφεραν και τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας. Βέβαια από τότε μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά. Οι Έλληνες έμειναν λίγοι, αλλά είναι πραγματικά Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, παρόλο που είναι μακριά από την μητέρα πατρίδα και από τον τόπο όπου χτυπά η καρδιά της Ορθοδοξίας.
Ίσως κάποιες φορές να νιώθουμε (Ορθόδοξη Εκκλησία και Ελληνική Κοινότητα) ότι μας έχουν ξεχάσει. Νιώθουμε αυτή την μοναξιά και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι από το να αναπολούμε τα περασμένα μεγαλεία και να αγωνιζόμαστε να μην υποστείλουμε την σημαία μας, όχι μόνον από τον ιστό αλλά και από τη συνείδησή μας. Πράγματι νιώθουμε υπερήφανοι ως Έλληνες βλέποντας να κυματίζει η Ελληνική σημαία μας στα πέρατα του κόσμου.
Έκανα όλη αυτή τη μεγάλη εισαγωγή, για να σας πω ότι υπάρχουμε κι ας είμαστε λίγοι. Θέλουμε τη βοήθειά σας. Μην μας ξεχνάτε. Μην μας παρεξηγήσετε που θα γνωστοποιήσουμε στην αγάπη σας τις ανάγκες μας.
Το έργο της Εκκλησίας δεν είναι πρόσκαιρο και εφήμερο, είναι έργο επίγειας και αιώνιας ζωής. Κάθε βοήθεια δεκτή. Ακόμη και οι προσευχές σας. Προσπαθούμε να σταθούμε μόνοι μας στα πόδια, αλλά δυστυχώς οι ανάγκες μάς γονατίζουν. Δεν απελπιζόμαστε. Κλήρος και λαός δίνουμε το παρών για να κρατήσουμε ανοιχτές τις εκκλησίες και να τις εξοπλίσουμε με ό,τι είναι αναγκαίο, χωρίς υπερβολές. Όπου δεν υπάρχουν, βασιζόμαστε στη φιλοτιμία των κληρικών που ανοίγουν τα σπίτια τους και τα κάνουν Ναούς.
Τώρα προσπαθούμε να αγοράσουμε γη, ώστε να χτίσουμε δύο ακόμη Ιερούς Ναούς του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη και του Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη. Συγχρόνως να ασβεστώσουμε και να αποκαταστήσουμε τις φθορές στον Μητροπολιτικό Ναό και στα Σχολεία μας στην Μπουραμάτα.
Στα πρώτα Αποστολικά χρόνια, αρκούσε μόνον το κήρυγμα. Τώρα δεν αρκεί μόνον αυτό, πρέπει να μορφώσουμε τους ανθρώπους. Γι’ αυτό κύριο μέλημά μας είναι η κατήχηση. Το ένα φέρνει το άλλο. Χρειάζεται η σίτιση, η υγειονομική περίθαλψη, η εκμάθηση τέχνης. Το κυριότερο είναι να τους μάθουμε ότι δεν ζούμε μόνον για το τώρα, αλλά και για το μετά και για το αύριο και για τους αιώνες, για να μπορέσουν να δημιουργήσουν τον Ορθόδοξο πολιτισμό τους, την ιστορία τους.
Αν θέλετε, αδελφοί μου, να ακούγεται η καμπάνα της Ορθοδοξίας στην ευλογημένη από τον Θεό χώρα του Μπουρούντι και στα πέρατα του κόσμου, είμαστε εμείς, οι Έλληνες Ιεραπόστολοι, που αφήσαμε τις ανέσεις και φτάσαμε σε τόπους μακρινούς και άγνωστους για να τις χτυπάμε. Μην μας ξεχνάτε. Ένα ευχαριστώ είναι μία μικρή λέξη, αλλά πίσω από αυτήν υπάρχει η αγάπη των ανθρώπων και η προσφορά όλων των συνιεραποστόλων.
Για μία ακόμη φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, τον Πρόεδρο, τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και όλους τους εθελοντές που πλαισιώνουν την Αδελφότητα και συμπαρίστανται στο έργο μας.
† Ο Μπουρούντι Ισαάκ
