Του Μητροπολίτη πρώην Γάνου και Χώρας κ. Αμφιλοχίου
Δύο ημέρες πριν την εορτή του Αποστόλου των Ινδιών Θωμά, χτύπησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες του σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου για την αγιοκατάταξη της αγίας Γαβριηλίας μοναχής. Η οσία Γαβριηλία καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Είχε σπουδάσει ιατρική και ομιλούσε πολλές γλώσσες. Τα εφόδιά της αυτά, κυρίως όμως η μεγάλη αγάπη και αφοσίωσή της στο Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, της έδωσαν φτερά να πετάξει μέχρι την Ινδία και να σταθεί εκεί παρήγορος άγγελος για πολλούς φτωχούς και πονεμένους της χώρας αυτή συνεργαζόμενη με τον ευλαβή Ορθόδοξο Άγγλο ιεραπόστολο Λάζαρο.
Πριν ξεκινήσει για τα μακρινά εκείνα μέρη, η αδελφή Γαβριηλία πέρασε από το ιερό νησί της Πάτμου, όπου προσκύνησε το Σπήλαιο της ιεράς Αποκαλύψεως και τη μεγάλη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και του κτίτορός της Οσίου Χριστοδούλου του Λατρινού.
Στη συνέχεια πήρε το μονοπάτι που οδηγούσε στη γυναικεία μονή του Ευαγγελισμού για να κάνει γενική εξομολόγηση των αμαρτιών της στον όσιο γέροντα Αμφιλόχιο Μακρή, ο οποίος την έκαμε μοναχή δίνοντάς της το όνομα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, όνομα άμεσα σχετιζόμενο με τον ευαγγελισμό και τη σωτηρία του κόσμου.
Την οσία Γαβριηλία αξιώθηκα να γνωρίσω εν ζωή, πρώτα στην Κένυα το 1969, όπου βρισκόμασταν κοντά στον αείμνηστο και φλογερό ιεραπόστολο π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, από τους πρώτους Έλληνες ιεραποστόλους στην Ανατολική Αφρική, μετά τον αρχιμανδρίτη Νικόδημο Σαρίκα.
Η αδελφή Γαβριηλία ως άνθρωπος με μόρφωση και προέλευση από επίσημη οικογένεια του Βυζαντίου είχε ανάλογη εμφάνιση στους τρόπους συμπεριφοράς και επικοινωνίας με τον κάθε άνθρωπο, εμπνέουσα εμπιστοσύνη σε όσους οδηγούσε τα βήματά της η χάρις του Θεού.
Στο τέλος της ζωής της αξιώθηκα να την συναντήσω εις το ησυχαστικό διαμέρισμά της στα Πατήσια των Αθηνών και στη συνέχεια στο ησυχαστήριό της στη Λέρο, όπου και αφιέρωσε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής της με προσευχές και άλλες πνευματικές ενασχολήσεις μέχρι που ο Κύριος την ξεκούρασε από τους κόπους της σαρκός και πήρε την ψυχή της κοντά Του «ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται».
Να έχουμε την ευχή της και διά των πρεσβειών της να τύχουμε και εμείς του θείου ελέους.
