Ο μακρύς δρόμος προς την Ορθοδοξία

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι στην Εκκλησία μας συντελείται ένα συνεχόμενο θαύμα. Πολλά τα προβλήματα και απρόβλεπτα, καθώς επίσης και οι δυσκολίες. Τίποτε δεν γίνεται χωρίς δυσκολία. Άλλωστε το γνωρίζουμε από τους αρχαίους Έλληνες: «Τα αγαθά κόποις κτώνται».

Αυτά και άλλα πολλά σκεπτόμαστε καθημερινά και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας απέναντι στον Θεό και τους ανθρώπους που μας εμπιστεύθηκε ο Θεός. Βλέπουμε τον κάθε άνθρωπο σαν ψυχή για την οποία ο Χριστός απέθανε. Αυτά και άλλα πολλά σκεπτόμενοι, ξεπερνούμε κάθε δυσκολία και πειρασμό που συναντούμε, για να σωθεί έστω και μία ψυχή. Είναι υπεράνθρωπες οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να φτάσουμε έως και τα πιο απομακρυσμένα χωριά για να κατηχήσουμε τους ενδιαφερομένους, να ακούσουμε τα προβλήματά τους και οπωσδήποτε να τους βοηθήσουμε.

Κάποια ημέρα έφτασαν στο ιεραποστολικό κέντρο τρία άτομα. Ήρθαν για πρώτη φορά και ήθελαν να μιλήσουμε. Μετά από τον καθιερωμένο χαιρετισμό μάς αφηγήθηκαν πώς μας βρήκαν και έφτασαν ως εδώ. Ο μακαριστός προκάτοχός μου κυρός Νεκτάριος είχε εκδώσει ένα μικρό φυλλάδιο «Τι είναι η Ορθοδοξία». Αυτό το φυλλάδιο βρέθηκε στην πόρτα της αγγλικανικής εκκλησίας. Ήταν Αγγλικανοί μερικοί από το χωριό και είχαν φτιάξει μια εκκλησία, όπως την φαντάζονταν. Από τότε οι άνθρωποι αυτοί αναζητούσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία για να μάθουν την αλήθεια.

Το φυλλάδιο κυκλοφόρησε μεταξύ 2000 και 2004, οπότε συνέβη το ατύχημα. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούσαν να μάθουν πού είναι αυτή η Ορθόδοξη Εκκλησία. Το 2022 η κόρη της κυρίας που ενδιαφερόταν είχε πλέον μεγαλώσει και σπούδαζε στο πανεπιστήμιο. Είχε νοικιάσει ένα δωμάτιο για να μείνει, κοντά στο ορφανοτροφείο μας. Πολύ συχνά άκουγε την καμπάνα της εκκλησίας μας, αλλά δεν έδινε σημασία, διότι υπάρχουν πολλές εκκλησίες στη γύρω περιοχή.

Κάποια μέρα όμως, που περνούσε από εκεί διάβασε ότι υπάρχει η Ορθόδοξη εκκλησία. Πήρε περισσότερες πληροφορίες και όταν πήγε διακοπές στο χωριό της τα ανέφερε όλα αυτά στη μητέρα της και κάποια μέρα μαζί με δύο άλλα πρόσωπα ήρθαν στο ιεραποστολικό μας κέντρο και μας αφηγήθηκαν όλο το ιστορικό. Εμβαθύνοντας στο νόημα όλων αυτών των γεγονότων, καταλαβαίνει κανείς πώς ενεργεί ο Χριστός στην κατάλληλη περίπτωση. Το Πνεύμα το Άγιον προπορεύεται όταν το έδαφος είναι κατάλληλο προς καλλιέργεια!

Μετά από όλα αυτά συμφωνήθηκε η καθορισμένη ημερομηνία που θα επισκεπτόμασταν το χωριό για πρώτη φορά. Ο δρόμος, το πιο δύσκολο κομμάτι των επισκέψεών μας στα χωριά, δεν διέφερε και πολύ από άλλες επισκέψεις. Στενός ο δρόμος με πολλές λάσπες σε πολλά σημεία, τόσο στενός που ούτε το τζιπ μπορούσε να περάσει, με αποτέλεσμα να τον παρακάμψουμε περνώντας μέσα από τα χωράφια.

Μετά από μια εμπειρική περιπέτεια, φτάσαμε επιτέλους στο χωριό τους. Αρκετοί άνθρωποι είχαν βγει να μας προϋπαντήσουν 200-300 μέτρα έξω από το χωριό. Η χαρά τους ήταν απερίγραπτη. Μας υποδέχτηκαν με παραδοσιακά τραγούδια και χορούς όπως συνηθίζεται. Συγκεντρώθηκαν όλοι στον υποτιθέμενο ορθόδοξο ναό. Αφού αρχίσαμε με προσευχή, συστηθήκαμε καλύτερα και μεταφέραμε τις ευχές και ευλογίες του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη Θεοδώρου Β΄ και εν συνεχεία άρχισε η κατήχηση. Αφού ολοκληρώσαμε το πρόγραμμά μας τελειώσαμε με προσευχή και ορίσαμε την επόμενη συνάντησή μας. Δοξάζοντας τον Θεό για την ευλογία αυτή, πήραμε τον μακρύ δρόμο της επιστροφής!

Ο Βορείου Μαδαγασκάρης Ιγνάτιος

Περισσότερα

60 χρόνια μετά: Εκδήλωση μνήμης Αγίων Ιεραποστόλων