Και εφέτος μας αξίωσε ο καλός Θεός να γιορτάσουμε το Άγιον Πάσχα. ΄Όχι μεγαλοπρεπέστατα όπως γίνεται σε πολλούς τόπους, και αυτό έχει την χάρη του! Εδώ στολίσαμε τον επιτάφιό μας με απλότητα με λουλούδια που καρποφορούν στα μέρη αυτά, είχαμε το μύρο για να μυρώσουμε όπως οι μυροφόρες το σώμα του Χριστού, βάψαμε τα αβγά μας, και με τους λίγους ή πολλούς πιστούς κάναμε τις ακολουθίες λιτά αλλά και με αξιοπρέπεια προς τον αναστάντα Κύριό μας. Με τις μελωδικές φωνές των παιδιών που ψάλανε τους ωραιότατους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος και της Ανάστασης. Μοιράσαμε τα κόκκινα αβγά στους πιστούς μαζί με το αντίδωρό τους και παραθέσαμε πασχαλινό γεύμα μετά την ακολουθία, που έγινε το πρωί λόγω του ότι οι πιστοί ταξιδεύουν μακριά να πάνε στα σπίτια τους και το βράδυ δεν υπάρχει μέσο και μπορεί να είναι επικίνδυνα.
Τα άρθρα που γράφονται σχετικά με το έργο της ιεραποστολής, δείχνουν μια εικόνα της φτώχειας, τις πολλές δυσκολίες και τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αφρικανοί αδελφοί μας στις δύσκολες αυτές περιοχές. Το συναίσθημα των ανθρώπων ιδιαιτέρως των Ελλήνων να βοηθήσουν το ιεραποστολικό έργο με τον οβολό τους, από το υστέρημα ή το περίσσευμά τους, οι αφανείς και γνωστοί αυτοί άνθρωποι είναι οι λαμπάδες που καίνε τις άγιες αυτές ημέρες στις χώρες αυτές όπως είναι η Κένυα. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε με τις δοκιμασίες, τις δυσκολίες, τις ασθένειες, την επικρατούσα οικονομική και πολιτική κατάσταση στον κόσμο, ο άνθρωπος του Θεού ευαισθητοποιείται στις ανάγκες αυτές βλέποντας ένα άρθρο, μια φωτογραφία από ένα παιδί που περιμένει να βρει λίγο νερό να πιει, λίγο φαγητό να βάλει στο στομαχάκι του, και συμπονά τον συνάνθρωπό τού.
Δεν είναι μόνο να μάθουν για τον Θεό, για την Ορθόδοξο πίστη μας, να μάθουν γράμματα, όλα αυτά είναι σημαντικά και χρειάζονται και πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα σε αυτά. Αλλά είναι και η επιβίωση του κάθε ανθρώπου να βρει τον εαυτό του και τη θέση του σε αυτόν τον κόσμο, και όπως ανέφερε και ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας κ.κ. Θεόδωρος Β΄ στη φετινή πασχαλινή εγκύκλιο, και αυτοί οι άνθρωποι έχουν τα όνειρά τους μέσα στην φτωχή Αφρικανική ήπειρο και έχουν τον δικό τους αγώνα που δεν γνωρίζουμε.
Ευχόμεθα σε όλους οι οποίοι βοηθάνε τον έχοντα ανάγκη συνάνθρωπό τους από τα πέρατα της γης, κάθε φορά που βάζουν το χέρι στην τσέπη μας για να δώσουν μια βοήθεια, να γίνεται λαμπάδα που καίει στον ουρανό για την σωτηρία της ψυχής τους.
† Ο Κισούμου Μάρκος
