Αγαπητοί μου αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω.
Η Εκκλησία του Χριστού στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού σάς στέλνει την αγάπη της και την ευγνωμοσύνη της.
Στις δύσκολες αυτές στιγμές για ολόκληρη την ανθρωπότητα, εσείς οι εν Χριστώ αδελφοί μας από την Ελλάδα, που έχετε συνεισφέρει και συνδράμει με πολύ αποφασιστικό τρόπο για 15 σχεδόν χρόνια στη θεμελίωση, στην ανάπτυξη και στην εύρυθμη λειτουργία των Εκκλησιών μας, των Ενοριών μας, των Μοναστηριών και του ορφανοτροφείου μας, μάς δείχνετε με τον πιο εύγλωττο τρόπο την αγάπη σας και την συμπαράσταση σας παρ’ όλες τις βιολογικές, οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες που κι εσείς οι ίδιοι αντιμετωπίζετε.
Σας ευχαριστούμε πολύ από τα βάθη της καρδιάς μας.
Η ζωή μας εδώ στα νησιά καθίσταται καθημερινά όλο και πιο δύσκολη αντιμετωπίζοντας την πανδημία. Όμως οι ελπίδες μας στη Χάρη του Θεού δεν μειώνονται αλλά αντιθέτως γιγαντώνονται.
Κατανοούμε με τον πιο δραματικό τρόπο τις ελλείψεις μας σαν άνθρωποι, τις αδυναμίες μας σαν ανθρωπότητα, τις αμαρτίες μας σαν Χριστιανοί. Η πανδημία λειτουργεί σαν ένας πνευματικός μεγεθυντικός φακός, κάνει φανερά τα κρύφια και αναδεικνύει τα όντως αληθινά της ζωής μας.
Στη Λαμπάσα του νησιού Βανούα Λέβου των νήσων Φίτζι, στην ενορία των Αγίων Νικολάου και Αθανασίου, ο καλός μας ιερέας πατέρας Βαρνάβας με την άξια πρεσβυτέρα του και τα πνευματικά του εν Χριστώ παιδιά του, τους καλούς συμπαραστάτες του έργου του, προσπαθεί καθημερινά με όποιες φυσικές και οικονομικές δυνάμεις διαθέτει, αλλά κυρίως με την αστείρευτη αγάπη στην καρδιά του για τους συνανθρώπους του, τις έμψυχες εικόνες του Θεού, τους ενορίτες του και όλους τους εμπεριστάτους αδελφούς στο νησί, να βοηθήσει. Προσφέρει φαγητό, προσφέρει οικονομική βοήθεια, προσφέρει παρηγοριά, μα πάνω απ’ όλα προσφέρει μια μεγάλη αγκαλιά με πολλή αγάπη για όλους, κηρύττοντας ασταμάτητα και μάλιστα εμπράκτως το Ευαγγέλιο, την Αγάπη και το Έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Στο μεγάλο νησί των Φίτζι, το Βίτι Λέβου, οι αριθμοί της πανδημίας συνεχώς μεγαλώνουν και ο ιός γίνεται ολοένα και πιο απειλητικός για τους ανθρώπους. Στο ορφανοτροφείο της Αγίας Ταβιθά η γερόντισσα Μελάνη, με την αδελφή Ανυσία και με τη βοήθεια των παιδιών, προσπαθούν να συντηρήσουν την καθημερινή ζωή κάτω από τις συνθήκες του παρατεταμένου εγκλεισμού που έχει επιφέρει η πανδημία.
Η ελαφρά συντήρηση και ο καλλωπισμός των κτιρίων, η καλλιέργεια του κήπου, η μελέτη των μαθημάτων του σχολείου –τα οποία φυσικά παραμένουν κλειστά– αλλά και των βιβλίων της Εκκλησίας είναι κάποια στοιχεία της καθημερινότητάς τους. Βασικό μέλημα η ατομική υγιεινή αλλά και η υγιεινή των χώρων.
Στην Τόγκα εκεί όπου μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας, τρεις τεχνίτες από την Ελλάδα με τη βοήθεια των ντόπιων για έξι μήνες δούλευαν για να ολοκληρώσουν τα έργα στον μεγάλο Ναό του Αγίου Γεωργίου, πρόλαβαν να κλείσουν εξωτερικά και να προστατεύσουν εσωτερικά το Ναό. Κατόπιν αυτού, με την βοήθεια και την συνδρομή της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αυστραλίας και του Προξενείου στη Νέα Ζηλανδία, κατάφεραν να βρουν πτήση και να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Έκτοτε η χώρα παραμένει κλειστή, με κλειστά τα εξωτερικά σύνορα και οι μόνες πτήσεις που πραγματοποιούνται είναι για την τροφοδοσία υλικών και προϊόντων. Αυτό φυσικά είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα κρούσμα κορονοϊού στη χώρα.
Σχεδόν όμοια λειτούργησε και η προηγούμενη κυβέρνηση της Σαμόα, με τα ίδια αποτελέσματα.
Συμπληρώθηκε 1,5 χρόνος που δεν μπορούμε να μεταβούμε στα νησιά και να έχουμε φυσική παρουσία εκεί. Επικοινωνούμε ηλεκτρονικά και τηλεφωνικά με ότι σημαίνει αυτό. Ας ελπίσουμε και ας προσευχηθούμε θερμότερα να τελειώσει όσο το δυνατό πιο σύντομα αυτή η δοκιμασία για να μπορέσουμε να δούμε και να χαρούμε τα πρόσωπα αλλήλων από κοντά.
Σας ευχόμαστε ευλογημένo νέo εκκλησιαστικό έτος με τη Χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού υπό την σκέπη της Κυρίας Θεοτόκου.
† Ο Νέας Ζηλανδίας Μύρων
