Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἡ ἱεραποστολικὴ προσπάθεια τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κινσάσας συνεχίζεται. Συνεχίζεται μὲ κόπους, χαρές, λύπες καὶ ἀγωνίες.
Ζῶντας μέσα στὴν καρδιὰ τῆς Ἀφρικῆς νοιώθεις τὸν πόνο τῶν ἀνθρώπων, τὴν ἀγωνία τους, τὸ παράπονό τους. Βλέπεις τόσους ἀνθρώπους, παιδιά, μικρούς, μεγάλους ποὺ δὲν γνώρισαν τὸν ἀληθινὸν Θεό, δὲν ἔγιναν μέλη τῆς πραγματικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς μόνης ποὺ δὲν ἄλλαξε τίποτε, οὔτε τὸ παραμικρὸ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ παρέδωσε στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ αὐτοὶ στοὺς διαδόχους τους καὶ φθάνουν ἀνόθευτα μέχρι σήμερα δυὸ χιλιάδες χρόνια. Θλίβεσαι τόσοι ἄνθρωποι νὰ παραμένουν μέσα στὸ σκότος τῆς μαγίας καὶ τῶν αἰρέσεων.
Τί εύθύνη ἔχουμε ὅλοι ἐμεῖς ποὺ ἀπολαμβάνουμε τὶς δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ εἴμαστε πλούσιοι σὲ θεολογικὰ κηρύγματα, ἁγίους, παραδείγματα, πνευματικὰ βιβλία, Ἐκκλησίες, Μοναστήρια, Πνευματικὰ κέντρα, ἐκκλησιαστικὰ ἱδρύματα, θρησκευτικὲς τηλεοράσεις καὶ ραδιόφωνα, ἱερεῖς, Θεῖες Λειτουργίες! Τί ἀπολογία θὰ δώσουμε τὴν ἡμέρα τῆς προσωπικῆς μας κρίσεως καὶ τῆς μελλούσης, ὅταν ἀκούσουμε ἀπὸ τὸν Χριστὸ «ἐδίψασα ἀπὸ τὴν Μοναδικὴ ἀλήθεια, ἀπὸ Οὐράνιο νερὸ καὶ δὲν μοῦ δώσατε νερὸ νὰ πιῶ». Τί θὰ ποῦμε ὅταν μᾶς πεῖ «γυμνὸς ἤμουν καὶ δὲν μὲ ἐνδύσατε μὲ τὴν Οὐράνιο στολή, τὸν λευκὸ χιτῶνα τῆς βαπτίσεως»; Τί θὰ ποῦμε ὅταν μᾶς πεῖ «ἐπείνασα καὶ δὲν μοῦ δώσατε νὰ φάω τὸν Ἄρτον τῆς Ζωῆς» ; Τί θὰ ποῦμε ὅταν μᾶς πεῖ ὅτι «ξένος ἤμουν καὶ δὲν συνηγαγετέ με, δὲν μὲ περιμαζέψατε νὰ μὲ φιλοξενήσετε στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ»; Τί θὰ ποῦμε ὅταν μᾶς πεῖ «ἀσθενὴς ἤμουν, ταλαιπωρημένος ἀπὸ πνευματικὲς ἀρρώστιες καὶ φυλακισμένος μέσα στὰ δεσμὰ τοῦ διαβόλου καὶ δὲν μὲ ἐπισκεφθήκατε νὰ μὲ θεραπεύσετε καὶ νὰ μὲ ἀπελευθερώσετε»; Στὸ πρόσωπο κάθε ἰθαγενὴ ἐγὼ ἤμουν. Ὅ,τι κάνετε σ’αὐτόν, σὲ μένα τὸ κάνετε. Ἡ σωτηρία σας καὶ ἡ εἴσοδός σας στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἀγάπη ποὺ δείχνετε σ’ αὐτὸν τὸν ἰθαγενή.
Αὐτὸ νοιώθουμε ὅταν περνᾶμε τὰ φτωχὰ χωριὰ μὲ τὶς χορτοκαλύβες ἤ περπατᾶμε στὶς πυκνοκατοικημένες φτωχογειτονιὲς τῆς Κινσάσας, ὅπως τὸ Κινγκασάνι. Ἐκεῖ ποὺ μιὰ ἐνορία ἀναπτύσσεται στὴν αὐλὴ ἑνὸς σπιτιοῦ. Συνεχῶς αὐξάνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν πιστῶν καὶ τῶν κατηχουμένων. Συγκεντρώνονται γιὰ τὸν Ἑσπερινὸ, τὸν Ὄρθρο, διαμορφώνουν τὸ δωμάτιο τοῦ σπιτιοῦ καὶ κάνουν τὶς θεῖες Λειτουργίες κάθε ἑβδομάδα. Κάποιοι συγκινήθηκαν, βρέθηκαν κάποια χρήματα, δὲν φθάνουν ὅμως γιὰ νὰ κτισθεῖ ὁ Ναός τους. Παρακαλοῦν τὸν Θεὸ νὰ βρεθοῦν ἄνθρωποι ἐλεήμονες νὰ τοὺς βοηθήσουν νὰ ἔχουν τὸν Ναὸ τους. Νὰ ἔχουν τὸ βαπτιστήριό τους νὰ βαπτίζονται οἱ κατηχούμενοι, νὰ σώζονται οἱ ψυχές. Ποιὸς μπορεὶ νὰ βοηθήσει νὰ συμπληρωθοῦν τὰ χρήματα νὰ γίνει στὴν πολυπληθέστερη καὶ φτωχότερη συνοικία τῆς Κινσάσας ὁ Ὀρθόδοξος Ναός;
Ἡ ἐπιδημία μᾶς βρῆκε ἀνέτοιμους. Τώρα ποὺ χρειαζόταν τὸ μικρό μας νοσοκομεῖο δὲν μπόρεσε νὰ προσφέρει τὴν βοήθειά του στοὺς φτωχοὺς ἰθαγενεῖς.
Τὸ ἰσόγειο περιμένει τοὺς γιατρούς γιὰ νὰ ἔλθουν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα νὰ λειτουργήσει. Ὁ πρῶτος ὄροφος χρειάζεται ἀκόμη δουλειά.
Πρὶν λίγες μέρες ἔφυγε γιὰ τὸν Οὐρανὸ ἡ μεγάλη εὐεργέτιδα τῆς Μητροπόλεως, ἡ μακαριστὴ πλέον Σουμέλα Τερζάνη. Αὐτὴ ἐνεργοποίησε φίλες της καὶ ἔκτισε στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ Κογκὸ, στὸ Luembo, τὸν θαυμάσιο Ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος. Αὐτὴ ἐνεργοποίησε φίλες της καὶ ἔκτισε τὸν πρῶτο ὄροφο τοῦ μικροῦ μας νοσοκομείου «Ἅγιος Παντελεήμων». Ἡ ἴδια πούλησε τὸ σπίτι της καὶ ξεκίνησε καὶ ἔκτισε τὸν πρῶτο ὄροφο τοῦ Νοσοκομείου μας πρὸς τιμὴ τῆς Παναγίας Σουμελᾶ. Τὸ ἔργο δὲν πρόλαβε νὰ τὸ ὁλοκληρώσει, τὰ χρήματα τελείωσαν, ἀγωνιζόταν νὰ συγκινήσει γνωστούς της νὰ συνεχίσουν τὶς ἐργασίες. Δὲν πρόλαβε. Τὴν πῆρε ὁ Θεὸς κοντά του. Ποιὸς θὰ βοηθήσει ὅμως τώρα νὰ ὁλοκληρωθεῖ τὸ παιδιατρικὸ, τὸ χειρουργεῖο, οἱ θάλαμοι νοσηλείας, ἡ αἴθουσα ἐκπαιδεύσεως νοσηλευτῶν καὶ γιατρῶν; Ποιὸς θὰ βοηθήσει νὰ γίνει γεώτρηση ὥστε νὰ ἔχει καθαρό δικό του νερό; Ποιὸς θὰ βοηθήσει νὰ γίνουν οἱ βοηθητικοὶ χῶροι;
Τὸ ἔργο περιμένει νὰ ὁλοκληρωθεῖ. Οἱ πτωχοὶ ἰθαγενεῖς περιμένουν νὰ λειτουργήσει γιὰ νὰ θεραπευτοῦν. Ποιὸς μπορεῖ νὰ βοηθήσει;
Ἡ ἀγωνία γιὰ τὴν λειτουργία τῶν σχολείων μεγαλώνει.
Καὶ πρῶτα-πρῶτα γιὰ τὴν λειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς. Ἡ σχολὴ ποὺ ἐτοιμάζει τοὺς κληρικούς, τοὺς κατηχητάς, τοὺς δασκάλους, τοὺς ψαλτάδες, τὰ στελέχη τῆς Ἐκκλησίας.
Πολλὲς προσπάθειες γίνονται γιὰ τὴν ἐκπαίδευση τῶν νέων ἱεραποστόλων. Ὀρθόδοξοι Καθηγητὲς ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, Εὐρώπη, Αὐστραλία, Ἀφρική διδάσκουν μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐνθουσιασμό. Πολλές προσπάθειες γίνονται ἀπὸ τὴν Μητρόπολη γιὰ νὰ συνεχίσει τὴν λειτουργία της. Πολλὴ ἀγωνία καὶ μέριμνα. Ἀλλὰ καὶ οἱ καρποὶ εὐκλεεῖς καὶ πολλοί. Νἐες ἱεραποστολὲς ἀνοίγονται ἀπὸ τοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ἀποφοίτους της. Νέοι ἄνθρωποι γνωρίζουν καὶ εἰσέρχονται διὰ τοῦ ἱεροῦ βαπτίσματος στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Ἡ θεολογικὴ σχολὴ ἐργάζεται γιὰ τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον τῆς ἱεραποστολῆς, τῆς σωτηρίας τῶν ἰθαγενῶν, τῆς εἰσόδου τους στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Πρέπει νὰ συνεχίσει νὰ λειτουργεῖ. Ἀπαιτοῦνται ὅμως συνεχὴς μέριμνα, χρήματα, παρακολούθηση, ἀγωνία γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων. 70 νέοι σπουδάζουν. 70 νέα στελέχη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Κογκὸ προετοιμάζονται.
Τὰ σχολεῖα μας στὰ δάση, στὰ χωριά μας περνᾶνε μεγάλη δυσκολία. Οἱ δάσκαλοι δὲν μποροῦν νὰ πληρωθοῦν, τὰ λειτουργικὰ ἔξοδα δὲν μποροῦν νὰ ἀντιμετωπισθοῦν. Ὁ ἀριθμὸς τῶν παιδιῶν αὐξάνεται, πολλοὶ γονεῖς θέλουν νὰ στείλουν τὰ παιδιά τους. Γίνεται προσπάθεια νὰ παρέχεται καλὴ παιδεία στοὺς μαθητὰς, γι’ αὐτὸ προτιμοῦν τὰ σχολεῖα μας. Δυσκολευόμεθα ὅμως νὰ καλύψουμε κάθε μῆνα τοὺς μισθοὺς τῶν διδασκάλων καὶ τὰ λειτουργικὰ ἔξοδα. Πρέπει ὅμως νὰ ἀγωνισθοῦμε νὰ μὴν μένουν ἀγράμματα τὰ παιδιά.
Πρόσφατα πήγαμε περιοδεία καὶ σταματήσαμε στὸ χωριὸ Kikwit-Bunti, ὅπου ἔχουμε σχολεῖο δημοτικὸ καὶ γυμνάσιο-λύκειο. Πολὺ φτωχὸς κόσμος, ζοῦνε σὲ χορτοκαλύβες. Τὸ σχολεῖο μας ἔχει καὶ τμῆμα ραπτικῆς καὶ οἰκοδομικῶν. Νὰ μάθουν καὶ κάποια ἐργασία γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουνε τὴν ζωή. Μαθαίνανε ραπτικὴ χωρὶς νὰ ἔχουν ραπτομηχανή. Ἡ ραπτομηχανὴ ποὺ πήγαμε παλαιότερα ἤθελε ἠλεκτρικὸ ρεῦμα, ὅμως ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει, γιὰ νὰ δουλεύσει μὲ γεννήτρια ἤθελε καύσιμα, ἀρκετὰ τὰ ἔξοδα, δὲν μπορούσανε νὰ τὰ ἀντιμετωπίσουνε. Τώρα πήγαμε δύο ραπτομηχανὲς τοῦ χεριοῦ καὶ τὶς παραδώσαμε στὸ σχολεῖο. Τώρα θα μπορούνε νὰ κάνουν πρακτικὴ ἐξάσκηση. Ἡ χαρά τους ἦταν μεγάλη. Τραγουδούσανε, χορεύανε, εὐχαριστούσανε.
Ἡ προσπάθεια γιὰ τὴν λειτουργία τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Μητροπόλεως, «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» συνεχίζεται.
Μετὰ τὰ μεγάλα προβλήματα ποὺ εἴχαμε μὲ τὴν πτώση τοῦ πυλῶνος τοῦ ραδιοφωνικοῦ μας σταθμοῦ ξεκίνησε ἕνας νέος ἀγῶνας γιὰ τὴν συνέχιση τῆς λειτουργίας του. Ἡ ὅλη ἀγωνία μας καὶ προσπάθειά μας ἦταν νὰ μὴν σταματήσει νὰ στέλνει τὸν ὀρθόδοξο λόγο ἡ «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» στὰ σπίτια ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἐνοικιάσθηκε προσωρινὰ ἕνας νέος πυλῶνας σὲ ἄλλο σημεῖο τῆς Κινσάσας, μεταφέρθηκαν τὰ μηχανήματα καὶ συνέχισε νὰ ἐκπέμπει, ὄχι πλέον ὅπως παλαιὰ 4 ὧρες τὸ πρωΐ καὶ 4 τὸ ἀπόγευμα ἀλλὰ 24 ὧρες ὅλο τὸ 24ωρο. Χωρὶς διακοπή. Αὐτὸ βέβαια ἀπαιτεῖ κόπο καὶ χρῆμα, παρακολούθηση καὶ ἀγωνία, ἀλλὰ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἀκούγεται στὴν Κινσάσα τῶν 12 ἐκατομμυρίων ἀνθρώπων. Ποιὸς ὅμως θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ καλύψουμε τὰ ἔξοδα τῆς λειτουργίας του; Ποιὸς θὰ καταλάβει πόσο σημαντικὸ εἶναι νὰ ἀκούγεται ὁ ἀληθινὸς καὶ Ὀρθόδοξος λόγος τοῦ Θεοῦ σὲ κάθε σπίτι; Ποιὸς θὰ καταλάβει πόσο σημαντικὸ εἶναι νὰ γνωρίσουν τὴν Ὀρθοδοξία οἱ ἰθαγενεῖς ἀδελφοί μας; Ποιὸς θὰ καταλάβει ὅτι πρέπει νὰ βγοῦν ἀπὸ τὸ σκοτάδι; Πῶς θὰ γνωρίσουν τὸν Ἀληθινὸ Χριστὸ ὅπως εἶναι καὶ ὄχι ὅπως τὸν φτιάχνουν καὶ τὸν παρουσιάζουν οἱ αἱρετικοί; Πῶς θὰ σωθοῦν οἱ ἀδελφοί μας; Τί λόγο θὰ δώσουμε στὸν Χριστὸ καὶ Θεό μας ποὺ μᾶς εἶπε «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν…»;
✝ Ο Κινσάσας Νικηφόρος
(1949-2021)
