Αγαπητοί μου αδελφοί, Χριστός Ανέστη!
Συνεχίζουμε να ζούμε με τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας. Το μυαλό και η σκέψη μας βρίσκεται σε όλους τους αγαπημένους αδελφούς μας που δυσκολεύονται μ’ αυτή την παρατεταμένη και πρωτόγνωρη για όλο τον κόσμο κατάσταση. Μαθαίνουμε να ζούμε με αυτήν, να ξεπερνάμε τη μία δυσκολία μετά την άλλη και να επικαλούμαστε όλο και πιο συχνά τη βοήθεια του Θεού. Οι προσευχές μας έγιναν πιο θερμές και η ελπίδα μας στην πρόνοια Του μεγαλύτερη.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά οι αδελφοί μας στα νησιά Φίτζι δεν βίωσαν την Μεγάλη Εβδομάδα, την εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας και την ανάσταση Του μέσα στις εκκλησίες. Η έξαρση της πανδημίας στα νησιά λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα ανάγκασε πάλι την κυβέρνηση να επιβάλει καθολικό εγκλεισμό όλων των κατοίκων.
Οι Ιερείς μας δεν μπορούσαν να μεταβούν στις εκκλησίες και μόνο τα παιδιά του ορφανοτροφείου μας με τις καλές μοναχές που τα φροντίζουν μπόρεσαν να ψάλλουν μαζί τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος και το «Χριστός Ανέστη».
Τα σχολεία επίσης κλειστά και οι μοναχές μαζί με τα μεγαλύτερα παιδιά έχουν αναλάβει να διδάξουν τα μικρότερα. Ακόμη και τα καταστήματα τροφίμων είναι κλειστά με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται ακόμη και η τροφοδοσία σε φαγητό του ορφανοτροφείου της Αγίας Ταβιθάς. Φυσικά με κλειστές τις εκκλησίες μας κανένας από τους πιστούς αδελφούς μας δεν μπορεί να προσέλθει.
Οι πληγές από τους τυφώνες που προηγήθηκαν κατά την περίοδο των μουσώνων δεν έχουν ακόμα πλήρως επουλωθεί. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους και τις μικρές περιουσίες τους. Στην Εκκλησία μας προστρέχουν όπως μπορούν για να βρουν καταφύγιο και ένα πιάτο φαγητό, ιδιαίτερα στο νησί της Λαμπάσα όπου η ενορία των Αγίων Νικολάου και Αθανασίου έχει πάντα τον καλό της ιερέα π. Βαρνάβα να φροντίζει για κάθε έναν που έχει ανάγκη.
Από τη στιγμή που η Εκκλησία μας πήρε την απόφαση αγάπης να πάει και να διαδώσει το Ευαγγέλιο του Χριστού στον Ειρηνικό Ωκεανό δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να κοιτάξει και να προχωρήσει μπροστά, ανταποκρινόμενη σε όλες τις δυσκολίες – βιολογικές και πνευματικές. Να σταθεί στο πλευρό κάθε ανήμπορου, κάθε εμπερίστατου, καθενός που η καρδιά του ζητά το Κύριό μας.
Παρακαλούμε πολύ, αγαπητοί μου αδερφοί, την αγάπη σας, μέσα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε και στην Ελλάδα, να μην ξεχνάτε στην προσευχή σας και την μικρή Εκκλησία του Χριστού στα μακρινά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού. Η ευγνωμοσύνη μας θα είναι παντοτινή και οι ταπεινές μας προσευχές προς τον Κύριο συνεχείς.
Ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας η χάρις και η χαρά της Αναστάσεως του Κυρίου μας να βρίσκεται παντοτινά στην καρδιά σας και να εμπνέει κάθε σας σκέψη, κάθε σας λέξη, κάθε σας πράξη και όλη τη ζωή σας.
Με μεγάλη ευγνωμοσύνη
✝ Ο Νέας Ζηλανδίας Μύρων
