Αν πρέπει να προσδιορίσουμε τον στιβαρό πυλώνα διάδοσης και ενδυνάμωσης του έργου της Ιεραποστολής στην αφρικανική ήπειρο, τότε χωρίς αμφιβολία θα αναφερθούμε στην Ιερά Μητρόπολη Ναϊρόμπι Κένυας.

Οραματιστής και ιδρυτής του έργου αυτού είναι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος και πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος Γ΄.

Οι κτηριακές εγκαταστάσεις της Ιεράς Μητρόπολης της Ναϊρόμπι έχουν έτος ίδρυσης το 1958. Την ίδια χρονολογία ο νυν Μητροπολίτης Κένυας Μακάριος δέχθηκε την πρόταση από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ΄ να αναλάβει τη διδασκαλία και αργότερα τη διεύθυνση της Πατριαρχικής Σχολής της Ναϊρόμπι. Την αποδέχθηκε όντας τότε λαϊκός. Σήμερα ο Μητροπολίτης Κένυας Μακάριος επιτελεί ως άξιος συνεχιστής των προκατόχων του ένα μεγάλο έργο που εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Κένυα και περιλαμβάνει: 400 ενορίες, 350 ιερείς, 30 ιατρικά κέντρα, νηπιαγωγεία, 30 δημοτικά σχολεία, 18 γυμνάσια, ορφανοτροφεία, ακαδημαϊκό διδασκαλικό κολλέγιο, πατριαρχική ιερατική σχολή.

Ιδιαίτερης σημασίας είναι το επισιτιστικό πρόγραμμα ορφανών και απόρων παιδιών. Σ’ αυτό δίδεται πρωινό και ένα γεύμα, αφού καλύπτονται και τα δίδακτρα εκπαίδευσης με ένα μηνιαίο ποσό των 20 ευρώ.

Όπως και ο ίδιος ο Μητροπολίτης Μακάριος αναφέρει, οι δύο βασικοί πόλοι προώθησης και εξάπλωσης της Εξωτερικής Ιεραποστολής τόσο στην Κένυα όσο και στην αφρικανική ήπειρο είναι η Πατριαρχική Ιερατική Σχολή και το Ακαδημαϊκό Διδασκαλικό Κολλέγιο. Οι απόφοιτοι ιερείς και διδάσκαλοι στελεχώνουν τις ενορίες και τις σχολές τόσο της επικράτειας της Κένυας όσο και άλλων αφρικανικών χωρών. Σήμερα οι Ορθόδοξοι πιστοί στην Κένυα ανέρχονται στο ένα εκατομμύριο.

Τον Αύγουστο του 2019 ως μια μικρή ομάδα μαζί με τον Πέτρο Τρικούπη, φοιτητή Γεωπονικής Σχολής, δεχθήκαμε την πλούσια και ζεστή φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου στη Ναϊρόμπι, στις εγκαταστάσεις της Ιεράς Μητρόπολης.

Είχαμε την τιμή και την χαρά να τον συνοδεύσουμε στην περιοδεία του, καθ’ όλη τη δυτική Κένυα. Οι σταθμοί της περιοδείας μας ήταν: Nakuru, Kisii και Kisumu, καθώς και τα γύρω χωριά. Επισκεφθήκαμε πολλά από αυτά με τις ενορίες τους, γνωρίσαμε πολλούς ανθρώπους, φιλόξενους, απλούς, καταδεκτικούς, φιλικούς.

Βοηθήσαμε μαζί με τον Πέτρο σε οφθαλμολογικά περιστατικά πολλούς από τους κατοίκους των περιοχών αυτών με φορητό εξοπλισμό, γυαλιά και φαρμακευτικό υλικό, μέσα σε λασποκαλύβες-εκκλησίες. Μετά την περιοδεία μας, είδαμε και κατοίκους της περιοχής στο Κέντρο Υγείας της Μητρόπολης στη Ριρούτα.

Αναφέροντας τον Μητροπολίτη Κένυας Μακάριο διαπιστώνουμε ότι έχει καταστεί μια προσωπικότητα στον χώρο της Εξωτερικής Ιεραποστολής.

Πρόκειται:

  • για έναν στοργικό πατέρα πολλών ορφανών και απόρων παιδιών που παρακολουθεί κάθε βήμα της ζωής τους. Την παιδική τους ηλικία, την ακαδημαϊκή τους μόρφωση, την ενήλικη ζωή τους, την προσωπική τους ευτυχία, την χαρά των παιδιών τους και γενικά όλη την εξέλιξη της ζωής τους.
  • για έναν ακούραστο ιεράρχη περιοδεύοντα συχνά σε όλη την επικράτεια, έχοντα στενές επαφές με τους ιερείς των ενοριών (πρώην ιεροσπουδαστές του) και διδασκάλους, καθώς και με τους πιστούς Ορθοδόξους. Χαίρει μεγάλης εκτίμησης, σεβασμού και αποδοχής από τον λαό της Κένυας.
  • για έναν καθηγητή και συγχρόνως διευθυντή της Πατριαρχικής Σχολής με μεγάλο και σημαντικό συγγραφικό έργο.
  • για έναν εγκάρδιο οικοδεσπότη, έναν απλό άνθρωπο με μεγάλη καρδιά αφοσιωμένο καθ’ όλη την πολύχρονη διακονία του στα προβλήματα και τις ανάγκες του λαού του.

Ολοκληρώνοντας την αποστολή μας στην Κένυα, νοιώσαμε ότι μαθητεύσαμε σε ένα μεγάλο σχολείο!

Μετά από αυτή τη μαθητεία, λοιπόν, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ευτυχία στον κόσμο που ζούμε δεν είναι απρόσιτη ούτε πολύ μακριά από εμάς.

Αρκεί να απλώσει κανείς το χέρι του· δέχεται την ανοιχτή παλάμη του άλλου. Αρκεί να χαμογελάσει κανείς μόλις· δέχεται το χαμόγελο αυτού που έχει απέναντί του. Αρκεί να ανοίξει κανείς την αγκαλιά του και δέχεται διάπλατα την αγκαλιά του άλλου.

Αν φανταστούμε ότι ο κόσμος όλος πάλλεται με αυτές τις απλές κινήσεις, θα εξέλειπαν όλες οι δυσάρεστες καταστάσεις και οι πόλεμοι σ’ αυτό τον τόσο ταλαιπωρημένο πλανήτη!

Όταν η ανθρώπινη ματαιοδοξία κορυφώνεται σε κτήρια, όπως αυτό του υψηλότερου ουρανοξύστη του κόσμου, αυτό συμβαίνει επειδή δεν συνειδητοποιήσαμε ότι τα μεγάλα ύψη βρίσκονται στις ταπεινές και δοτικές καρδιές των ανθρώπων.

Σ’ αυτό το «ύψος» ευαρεστείται και ο ουρανός και τότε σημαίνει μεγάλη γιορτή…

Κατερίνα Αλεξάνδρου
Οφθαλμίατρος – Μέλος Δ.Σ.

60 χρόνια μετά: Εκδήλωση μνήμης Αγίων Ιεραποστόλων