Με τη χάρη του Θεού και τη σεπτή ευλογία του προκαθημένου της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, πραγματοποιήθηκε για μία ακόμη φορά στην Ιερά Μητρόπολη Άκκρας, το ετήσιο Ιερατικό Σεμινάριο.
Είχαν την ευκαιρία οι ιερείς μας, από τις χώρες που περιλαμβάνει η Μητρόπολή μας, κυρίως από την Γκάνα και την Ακτή Ελεφαντοστού, επί μία εβδομάδα (22-29/7/2019) να έρθουν σε επικοινωνία και μέσα στα πλαίσια των συζητήσεων να δοθούν λύσεις σε θέματα που αφορούν πρωτίστως τη λειτουργική ζωή και κατ’ επέκταση τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές δομές των δραστηριοτήτων της Ιεράς μας Μητρόπολης.
Οι εργασίες του Σεμιναρίου έλαβαν χώρα στη Σχολή του Αγίου Πέτρου στην κώμη Λάρτε της Γκάνας. Κύριοι ομιλητές ήταν ο ελληνοαμερικανικής καταγωγής πρωτοπρεσβύτερος π. Παύλος Γιαννάκος και η πρεσβυτέρα του κ. Μισέλ από τις Η.Π.Α.
Κύριο θέμα του σεμιναρίου: η διακονία στην ενορία. Μέσα από την θεολογική γνώση των ομιλητών και την εμπειρία τους σε θέματα που αφορούν την οργάνωση της ενορίας, οι ιερείς μας απλά και πρακτικά ενημερώθηκαν για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να ανεβάσουν το πνευματικό επίπεδο της Ενορίας και να ωφελήσουν με τη διακριτική ζωή και διαγωγή τους τους πιστούς.
Ιδιαίτερα τονίστηκε, πως δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας η ανάγκη και το χρέος που έχουμε για τον ευαγγελισμό των ανθρώπων, αλλά πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που θεωρείτε δεδομένο στον δυτικό κόσμο δεν είναι δεδομένο στις χώρες που καλούμαστε να διακονήσουμε. Και ναι μεν είναι ιεραποστολικές αλλά κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητές της. Μόνον υπό το πνεύμα της ειρήνης μπορούμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Ο Ορθόδοξος λόγος να μην έχει χαρακτήρα επιθετικό στις παραδόσεις του κάθε τόπου, αλλά διαλογικό και διαλλακτικό. Ούτε πάλι να υπάρχει ζηλωτισμός και φανατισμός σε έναν τόπο όπου δοκιμάζεται η ειρήνη και σπαράσσεται από αντιθέσεις, αλλά υπό το πνεύμα της καταλλαγής να ελαχιστοποιούμε τις διαφορές και τις συγκρούσεις.
Η Μητρόπολη Άκκρας περιλαμβάνει τέσσερις χώρες της δυτικής Αφρικής (Γκάνα, Ακτή Ελεφαντοστού, Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο). Σε κάποιες από αυτές είναι αδύνατον να υπάρξει ιεραποστολικό κλιμάκιο. Εκεί όμως όπου νομίζουμε ότι υπάρχει πνευματικό σκοτάδι, μπορούμε να διακρίνουμε μία εν δυνάμει σπίθα που με την προσευχή και την επέμβαση του Θεού μπορεί να αναζωπυρωθεί και να υπάρξει το θαύμα της πίστης. Πόσες χώρες της Αφρικής γνώρισαν τον Τριαδικό Θεό; Σε πόσες χώρες ακούστηκε το ευαγγέλιο του Χριστού; Πόσες χώρες από τον σκοταδισμό και την αθεΐα, γνώρισαν την αλήθεια και βρέθηκαν στο ανέσπερο και άκτιστο φως, ενωμένοι με το Σώμα του Χριστού; Αυτό το θαύμα επιτελείται στην Αφρική. Είναι πολύ εύκολο να προσφέρουμε υλικά αγαθά που σκοπό έχουν να βελτιώσουν την εδώ ζωή, αλλά κυριότερο μέλημα όλων των Ιεραποστόλων είναι να γεωργήσουν τις ψυχές των ανθρώπων.
Οι ιερείς της Μητρόπολής μας είναι άξιοι κάθε επαίνου. Αγωνίζονται και αγωνιούν για κάθε ψυχή. Προσεύχονται και ευλογούν τον κάθε πιστό. Προσφέρουν πνευματικά εφόδια και υλική στήριξη στον κάθε εμπερίστατο και ταλαιπωρημένο συνάνθρωπό τους. Τους διακρίνει η πίστη και η αξιοπρέπεια. Δημιουργούν υποδειγματικές οικογένειες. Εργάζονται για τα προς το ζην απέχοντας από κάθε είδους ευδαιμονισμό, που είναι αιτία σκανδαλισμού. Διδάσκουν με τον λόγο και τη συμπεριφορά τους. Και όλα αυτά γιατί έχουν λειτουργική ζωή. Έχουν μυστηριακά βιώματα που διαμορφώνουν τον τρόπο ζωής τους, το είναι, τη συνείδησή τους. Έτσι θεραπεύουν τον καθένα που τους προσεγγίζει.
Λιμάνι για κάθε νεοφώτιστο, για κάθε πιστό, είναι η ενορία. Ο ιερέας είναι αυτός που θα υλοποιήσει, εφόσον εντέλλεται από τον επίσκοπο, όλες τις δραστηριότητες της ενορίας. Είναι αυτός που θα στελεχώσει τον κάθε τομέα με τους κατάλληλους ανθρώπους που έχουν την πείρα και την δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στην πνευματική και λειτουργική διακονία, από τους ιερόπαιδες, τους ιεροψάλτες και τους κατηχητές. Είναι αυτός που θα αναδείξει και το ρόλο της Ορθοδοξίας με τις κοινωνικές δομές της ενορίας, παρέχοντας όλα τα απαραίτητα για την εκπαίδευση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη στέγαση και τη σίτιση των απόρων. Είναι αυτός που θα ασχοληθεί με τις παραδόσεις δημιουργώντας και ενεργοποιώντας διαφόρους φορείς και συλλόγους του τόπου. Είναι αυτός που με περισσό ζήλο θα κάνει την ενορία φάρο που θα φωτίζει τον τόπο και θα δίνει μαρτυρία Χριστού και Ορθοδοξίας.
Όλοι εμείς που διακονούμε τον Θεό και τον άνθρωπο, γνωρίζουμε πολύ καλά, πως μόνον με την προσευχή μπορούμε να φέρουμε σε πέρας, το μεγάλο έργο του Ευαγγελισμού των Εθνών, ως ταπεινοί συνεχιστές των μεγάλων Αποστόλων και Ιεραποστόλων, δεόμενοι:
«Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἔκτεινον τὴν χείρα Σου καὶ εὐλόγησον τὰς χώρας ταύτας, ἅς ἐφύτευσεν ἡ δεξιά Σου, καταστήσας αὐτὰς ἐπίγειον Παράδεισον, τοὺς δε ἐνοικούντας, ἐν δυνάμει ἁγίους Σου.
Φύλαξον καὶ ἐνίσχυσον, τὸν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Προκαθήμενον ἡμῶν, Πάπαν καὶ Πατριάρχην κ.κ. Θεόδωρον, ὅπως πηδαλιουχεῖ καὶ κατευθύνει πάντας ἡμᾶς εἰς τὴν ὁδὸν τῶν ἐντολών Σου καὶ τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας Σου.
Ἡμῖν δε, τοῖς ἀναξίοις δούλοις Σου, οὕς κατέστησας ἐπισκόπους, πρεσβυτέρους καὶ διακόνους, δός δύναμιν, ὑπομονήν, φρόνησιν καί σύνεσιν, ὅπως φέρομεν εἰς πέρας τήν διακονίαν ταύτην, σπείροντες τήν ἄνωθεν εἰρήνην εἰς τὰς καρδίας τῶν πιστευσάντων Σε.
Τοὺς πιστοὺς ἡμῶν καὶ τοὺς κατηχουμένους ἀδελφούς, ὀχύρωσον, ἐνδυνάμωσον καὶ διαφύλαξον ἀπὸ παντὸς κακοῦ καὶ ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα πᾶντες δοξάζωμεν τὸ Πανάγιόν Σου Ὄνομα, εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰώνας. Ἀμήν».
† Ο Άκκρας Νάρκισσος
