Η γέννηση του Χριστού, του Βασιλέως και Κυβερνήτη του σύμπαντος κόσμου, είναι ένα γεγονός που πραγματικά συγκλονίζει τον κάθε πιστό χριστιανό. Ο Θεός μέσα από την απέραντη και απεριόριστη αγάπη Του προς τους ανθρώπους που ο ίδιος δημιούργησε, ήλθε από τον ουρανό στη γη. Έτσι, έγινε άνθρωπος, για να μπορέσουμε όλοι εμείς που είμαστε εδώ στη γη να του μοιάσουμε και να αγιασθούμε. Με την κάθοδό Του στη γη όλη η χάρη Του ξαπλώθηκε διάπλατη σ’ όλη την οικουμένη και αναγεννήθηκε ο άνθρωπος, αναδημιουργήθηκε και πλούτισε πνευματικά. Τα Χριστούγεννα είναι μέρα χαράς και ευφροσύνης για όλους τους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Η κατάβασή Του αυτή από τον ουρανό στη γη δείχνει την άπειρη και ακατάληπτη ταπείνωσή Του.
Κι εμείς εδώ στην Αφρική στρέψαμε, όπως κάθε χρόνο, την προσοχή μας στα μικρά παιδιά, τα αθώα αυτά και αγνά πλασματάκια που έχουν όλο το δικαίωμα να γευθούν αυτή τη χαρά της Γέννησης του Σωτήρος του κόσμου. Ήταν μια ξεχωριστή και ιδιαίτερα χαρμόσυνη μέρα. Άνοιξαν διάπλατα οι καρδιές μας και προσφέραμε σ’ όλα τα παιδάκια της φτωχογειτονιάς μας ένα πλούσιο χριστουγεννιάτικο γεύμα, μ’ ένα δωράκι όπως κούκλες, αυτοκινητάκια, μπαλόνια και άλλα πολλά. Τα παιδάκια αυτά δεν είχαν την ευκαιρία να τους χαρίσει κάποιος τέτοια πολύτιμα δώρα! Σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και τα μεγαλύτερα παιδιά ζητούσαν να έχουν μια κούκλα. Κι όταν τους ρώτησα γιατί, μού απάντησαν ότι δεν είχαν τέτοια ευκαιρία όταν ακόμα ήταν μικρά, ν’ αγκαλιάσουν και να σφίξουν στην αγκαλιά τους μια κούκλα!
Όλα αυτά τα παιδάκια, που ζουν κάτω από αντίξοες συνθήκες, με ποικίλα οικογενειακά προβλήματα, μπόρεσαν τουλάχιστον μια τέτοια μέρα των Χριστουγέννων να γευθούν κάτι το διαφορετικό και να καταλάβουν ότι όλοι μας είμαστε μια μεγάλη οικογένεια, με βαθιά την αίσθηση της αγάπης και της αλληλεγγύης. Πόσο χάρηκαν αυτά τα παιδάκια τη μέρα αυτή τη χριστουγεννιάτικη! Στα πρόσωπά τους ζωγραφιζόταν μια ιδιαίτερη χαρά και το χαμόγελό τους ήταν πλατύ και διαρκές, κάτι που έδειχνε πόσο ευχαριστήθηκαn το γεγονός αυτό.
Θέλησα να είμαι κοντά τους γιατί γνώριζα εκ των προτέρων τις ιστορίες της ζωής τους, αφού τα περισσότερα παιδιά προέρχονταν από το δικό μας νηπιαγωγείο και δημοτικό. Ιστορίες, που, πραγματικά, με τα δικά μας δεδομένα και δρώμενα είναι εξωπραγματικές ή μυθιστορηματικές! Σ’ αυτά τα παιδάκια προστέθηκε και μια ομάδα πρώην παιδιών του δρόμου, με τον βουλευτή της περιοχής τους, κοντά στην παραγκούπολη της Κιμπίρας. Ο ίδιος ο βουλευτής μού εκμυστηρεύτηκε το μυστικό του: ήταν κι αυτός από μικρό παιδί στην κατηγορία αυτή. Γεύθηκε όλο τον πόνο και τη στέρηση μέσα σ’ αυτή την τρομερή κατάσταση. Μου περιέγραψε τη ζωή του, εν ολίγοις, πώς γεννήθηκε και βρέθηκε να μη γνωρίζει κανένα στον κόσμο αυτό, αφού τον πέταξαν στον κάλαθο των σκουπιδιών. Κάποιος τον βρήκε τυχαία, τον μάζεψε και τον πήρε σ’ ένα από τα κέντρα που μαζεύουν παιδιά από τους δρόμους. Κι έτσι μεγάλωσε μέσα σε τραυματικές εμπειρίες (εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι πριν μερικά χρόνια επισκέφθηκα το κέντρο αυτό και βοήθησα όσο μπορούσα). Θυμήθηκε ότι ένας Ευρωπαίος ιερωμένος με μακριά γένια τους επισκέφθηκε και τους ενίσχυσε. Όταν έμαθε ότι υπάρχει αυτό το πρόγραμμα κι ανέφερε σ’ έναν δικό μας το όνομα μου, που το θυμότανε έντονα, ζήτησε να φέρει ως πολιτικός τα παιδιά του δρόμου. Ήλθαν και μοιράστηκαν μαζί μας αυτό το πλούσιο χριστουγεννιάτικο γεύμα. Ήταν μια σκηνή που δεν περιγράφεται, γιατί ο πολιτικός τώρα βλέποντας τόσα απροστάτευτα παιδάκια να απολαμβάνουν έντονα αυτό το χριστουγεννιάτικο γεύμα πλημμύρισε η καρδιά του με ακόμα μεγαλύτερη χαρά, αφού θυμότανε πόσο δύσκολα ήταν τα χρόνια της δικής του παιδικής ζωής, όταν ήταν παιδί του δρόμου κι έκανε κάθε προσπάθεια να βρει κάτι σαν φαγητό είτε από τα σκουπίδια είτε ακόμα να κλέβει…
Τα γεγονότα, οι εκδηλώσεις αυτές και τα χαρμόσυνα μηνύματα ήταν το κύριο θέμα για τρεις συνεχόμενες μέρες στα δελτία ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης… Όλος ο κόσμος ευχαριστήθηκε γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία θέλησε να μαζέψει τόσες ψυχές και να προσφέρει στα μικρά αυτά πλάσματα ένα ζεστό γεύμα για να χαρούν κι αυτά όπως ο υπόλοιπος κόσμος. Και περισσότερο να αισθανθούν ότι ανήκουν κι αυτά στον πλούσιο αυτό κόσμο της δημιουργίας και ότι έχουν κάθε δικαίωμα να απολαμβάνουν τα αγαθά του μαζί με όλους τους άλλους.
Μια κίνηση αγάπης της Εκκλησίας μας στον χώρο της ιεραποστολής άλλαξε το σκηνικό της ζωής των μικρών αυτών παιδιών. Τους βεβαίωσε για το νόημα και την αξία που έχουν κι αυτοί σαν εικόνες του ίδιου Θεού και Δημιουργού, που, μέσα από την απεραντοσύνη της πολυεύσπλαχνης αγάπης Του, αγκαλιάζει όλο τον ορατό και αόρατο κόσμο. Ήλθε στη γη, έγινε άνθρωπος για να θεοποιήσει όλους, χωρίς φυλετικές διακρίσεις, χωρίς χρώματα, καταγωγές, κουλτούρες.
Με αυτά τα δεδομένα ο άνθρωπος μπορεί να ανακαλύψει τον ίδιο τον εαυτό του. Την ταυτότητά του και το είναι του. Έτσι, θα μπορέσει να ζήσει ειρηνικά και να βιώσει το μεγαλείο που βγαίνει από την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο.
†Ο Ναϊρόμπι Μακάριος
