Πάσχα αποχαιρετισμού

Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιᾶσθε. Αὐτό τό διαχρονικό Ἀναστάσιμο μήνυμα τοῦ ἁγίου Ἀγγέλου ζήσαμε τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων στό πανέμορφο καί γραφικό Μοναστήρι μας τῶν ἁγίων Ταξιαρχῶν στό Λεβίν τῆς Νέας Ζηλανδίας.

«Λαοί, φυλαί καί γλῶσσαι», πιστά τέκνα τῆς ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στή χώρα αὐτή. Ἐπάνω ἀπό δέκα ἱερεῖς, Ἕλληνες, Ρῶσοι, Σέρβοι, Ρουμάνοι, Νεοζηλανδοί, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Ἑλληνορθόδοξο Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας, ἔψαλαν τά μεγαλεῖα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Ἡ ἱερά φωτοχυσία ἐντός τοῦ ναοῦ, ἡ μελωδική ψαλμωδία στίς διάφορες γλῶσσες. Ἡ ἐκπροσώπηση τῶν ἐνοριῶν καί Κοινοτήτων μας μέ τήν ἀθρόα προσέλευση πιστῶν ἀπό τό Λεβίν, τό Οὐέλλιγγτον, τό Ὄκλαντ, τό Κραϊσττσέρτς κ.λπ. ἔδωσαν τόν τόνο, ὄχι τῆς περίεργης και ἀνεπιθύμητης παγκοσμιοποιήσεως, ἀλλά τῆς εὐλογημένης παγκοσμιότητος τῆς Ἐκκλησίας μας. «Ἐγνώρισε Κύριος τό σωτήριον αὐτοῦ ἐναντίον τῶν Ἐθνῶν» (Ψαλμ. 97:3).

Εἶναι δύσκολο νά περιγράψῃ κανείς τήν ὡραιότητα καί τήν Θεολογική χροιά τῆς Εὐχαριστιακῆς αὐτῆς συνάξεως. Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. Χαίρετε λαοί καί ἀγαλλιᾶσθε. «Σῶμα Χριστοῦ μεταλάβετε, πηγῆς ἀθανάτου γεύσασθε».

Ὅλοι οἱ πιστοί προσέρχονται «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης», γιά νά δεχθοῦν τό Πανάγιο Σῶμα καί τό τίμιο Αἶμα τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.

Τά πρόσωπα ὅλων λάμπουν ἀπό χαρά. Ἡ κοινή συνεστίαση στή συνέχεια μέ φαγητά καί γλυκίσματα πού ἔφεραν μέ τόση ἀγάπη ὅλες οἱ ἀδελφές Χριστιανές (κάθε ἐθνότητος ἀλλά Ὀρθοδόξου ταυτότητος), πιστοποίησαν τό «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος, οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θήλυ, πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ» (Γαλάτας 3:28).

Ἦλθε καί ἡ ὥρα τῆς ἐξωτερικεύσεως τῶν αἰσθημάτων μέ τίς ἁπλές ἀλλά μεστές περιεχομένου προσλαλιές τῶν ἀδελφῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν μέ τίς ὁποῖες ἐξέφρασαν τά αἰσθήματα τῆς ἀγάπης ἀλλά καί τῆς λύπης τους ἐπί τῇ ἀναχωρήσει τοῦ Ποιμενάρχου τους, λόγω ὑγείας καί ἡλικίας ἀλλά καί κάποιας ἄλλης σοβαρότερης ἀνάγκης. Γρήγορα ὄμως τό Σεπτό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο θά στείλει τόν νέο Ποιμενάρχη πού θά εἶναι καί νεώτερος καί ἀξιώτερος καί «ἡ λύπη εἰς χαράν γενήσεται». (Ἰωάν 16:20-22)

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία δέν στηρίζεται σέ πρόσωπα ἀλλά στόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, πού εἶναι ἡ κεφαλή της καί ἡ δόξα της.

«Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, ὁ Σωτῆρ τοῦ κόσμου, καί ἐπλήρωσε τά σύμπαντα εὐωδίας. Χαίρετε λαοί καί άγαλλιᾶσθε».

† Ο Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος

Περισσότερα

60 χρόνια μετά: Εκδήλωση μνήμης Αγίων Ιεραποστόλων