Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ ἐπικοινωνῶ μαζί σας, γιὰ νὰ σᾶς μεταφέρω τὶς πρόσφατες ἐμπειρίες μας ἀπὸ τὴν Ἐπισκοπὴ τῆς Ἀρούσας, ὅπου μὲ τὶς ταπεινὲς δυνάμεις μας διακονοῦμε, μαζὶ μὲ τὸν πρωτοσύγκελλό μου, τὸν π. Πορφύριο, ἀδελφὸ τῆς Μονῆς τοῦ ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ.
Ἡ ὀρφάνια εἶναι ἴσως τὸ ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα πρόβλημα στὴν Ἀφρική. Ἑκατομμύρια τὰ ὀρφανὰ ποὺ ἀφήνουν στὸ πέρασμά τους τὸ AIDS, ἡ μαλάρια, ὁ τύφος… ἡ πείνα. Εἶναι τραγικό, στὴν ἐποχή μας ποὺ καυχᾶται γιὰ τὴν τεχνολογικὴ καὶ ἐπιστημονική της πρόοδο, νὰ βλέπεις παιδιὰ νὰ πεθαίνουν ἀβοήθητα. Ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα ψάχνει νὰ βρεῖ νερὸ στὸν Ἄρη, τὴν στιγμὴ ποὺ τὰ ὀρφανὰ τῆς Ἀφρικῆς πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πόση λασπόνερων! Καυχῶνται οἱ μεγάλες δυνάμεις γιὰ τὴν δυνατότητά τους νὰ μποροῦν νὰ καταστρέψουν ὄχι μία ἀλλὰ δεκάδες φορὲς τὴν γῆ, ἀλλὰ ἀγνοοῦν τὸν ἀγῶνα ποὺ κάνουν ἑκατομμύρια ὀρφανὰ παιδάκια γιὰ νὰ σταθοῦν ἀπὸ τὴν ἀδυναμία τῆς πείνας στὰ πόδια τους. Στὴν Ἀφρική, ποὺ γιὰ αἰῶνες ἡ «πολιτισμένη» Δύση ἀπομύζησε μὲ τὴν ἀποικιοκρατικὴ τακτική της, μὲ τὴν βαναυσότητα τοῦ καθωσπρεπισμοῦ της, τὴν κλοπὴ τοῦ πλούτου της, τήν ἀφαίμαξη τοῦ ἔμψυχου ὑλικοῦ της μὲ τὸ δουλεμπόριο, οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἁπλοί. Μέσα στὴν ἀνέχειά τους καὶ τὴν ὀρφάνια τους εἶναι ἀξιοπρεπεῖς καὶ χαμογελαστοί. Πολλὰ ἔχει νὰ μάθει ὁ «μουζούγκου», ὁ λευκὸς δηλαδή, ἄν μὲ ταπείνωση καὶ πνεῦμα μαθητείας τοὺς πλησιάσει. Τὸ χαμόγελο στὶς δυσκολίες, τὸν αὐθορμητισμὸ καὶ τὴν ἀμεσότητα, τὴν καρτερικότητα, τὸν ἐνθουσιασμό, τὴν ἁπλότητα καὶ πόσα ἄλλα! Ἐπειδὴ ὅμως ξεκίνησα μὲ τὸ θέμα τῆς ὀρφάνιας, ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς περιγράψω ἕνα σχετικὸ περιστατικό.
Μετὰ ἀπὸ τὴν διάνοιξη μιᾶς γεώτρησης σὲ ἕνα ἀπομακρυσμένο χωριὸ τῆς Ἰρίγγας, τὸ Σασαμάμπο, μᾶς πλησίασε μιὰ ὁμάδα γυναικῶν καὶ μᾶς παρεκάλεσε, ἄν ἦταν δυνατὸ, νὰ χτίσουμε στὸ χωριὸ τους μιὰ μαιευτικὴ κλινική, διότι εἴκοσι γυναῖκες πέθαναν ἀπὸ ἐπιπλοκὲς πάνω στὴν γέννα, ἀφήνοντας κοιλάρφανα τὰ μωρά τους. Ἀνατριχιαστικὸ τὸ ἄκουσμα, ἀλλὰ τόσο ρεαλιστικό! Δὲν εἶναι τὸ χαμηλὸ IQ, οὔτε ἡ νωθρότητα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ οἱ δύσκολες κλιματολογικὲς συνθῆκες μὲ τὰ ἀκραῖα φαινόμενα, σὲ συνεργασία μὲ τὴν ἐγκατάλειψη καὶ τὴν ἀδιαφορία τῶν κυβερνώντων, ποὺ δημιουργοῦν τέτοια προβλήματα. Τώρα, μὲ τὴν ἀνοικοδόμηση τῆς νέας κλινικῆς πού, ἄν θέλει ὁ Θεός, θὰ ξεκινήσουμε στὸ ἰεραποστολικό μας κέντρο στὸ Κινταμάλι, θὰ λυθοῦν καὶ τέτοια προβλήματα.
Τὸ χαρακτηριστικὸ ὄμως εἶναι ὅτι τὸ κοινωνικό σύστημα αὐτῶν τῶν ταπεινῶν καὶ καταφρονεμένων ἀνθρώπων δίνει αὐθόρμητα λύση σὲ τέτοιου εἴδους κοινωνικὰ προβλήματα. Ἄν κάποιο παιδὶ μείνει ὀρφανό, ἀμέσως οἱ κοντινότεροι συγγενεῖς ἤ οἱ γείτονες σπεύδουν νὰ τὸ υἱοθετήσουν. Ἔτσι, κατὰ κανόνα, ὅποτε ἀκούσεις κάποιον Ἀφικανὸ νὰ λέει ἡ μητέρα μου ἤ ὁ ἀδελφός μου, ξέρεις ὅτι δὲν ἐννοεῖ τὸν φυσικό του ἀδελφό ἤ μητέρα του ἀλλά τὸν θετό. Παρακολουθοῦμε ἐπίσης στὰ συσσίτια, μὲ πόση ἀγάπη μωράκια ποὺ μπουσουλοῦν μοιράζονται τὴν μπουκιά τους μὲ τὰ διπλανά τους, ἤ πῶς μικρὰ κοριτσάκια κουβαλοῦν στὴν πλάτη τους τὰ ὀρφανὰ «ἀδελφάκια» τους. Μαθήματα ἀνθρωπιᾶς στὸν «πολιτισμένο» Εὐρωπαῖο, ποὺ πετᾶ στὸν κάδο τῶν σκουπιδιῶν τὰ σπλάγχνα του.
Ἔτσι μαθαίνει κανεὶς στὴν Ἀφρικὴ νὰ μετράει ἀλλιῶς τὰ πράγματα. Ὄχι πόσες φορὲς μπορῶ νὰ καταστρέψω τὴν γῆ γιὰ νὰ δείξω τὴν ὑπεροχή μου, ἀλλὰ πόσα δάκρυα σκουπίζω, πόσα ὀρφανὰ ταΐζω, γιὰ νὰ δείξω τὴν ἀνθρωπιά μου.
Ἀπὸ καρδίας σᾶς εὐγνωμονῶ γιὰ τὴν ὑποστήριξή σας σ’ αὐτὸ τὸ δύσκολο ἀλλὰ ὄμορφο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Πατριαρχείου μας.
Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
† Ὁ Ἀρούσας Ἀγαθόνικος
