Ήλθα αποβραδίς στην αγαπημένη πόλη Sakaraha του Toulear. Ήλθα, αν και εχθές ο πυρετός και η εξάντληση από την εδώ και 2 μήνες πια ασθένεια, δεν άφηναν περιθώρια στο λογισμό και στις αποφάσεις μου. 2 μήνες καθηλωμένος στo σπίτι παρακαλούσα το Θεό να με αξιώσει να κάνω Χριστούγεννα κοντά στους ανθρώπους που αγαπώ. Εχθές πάλευα με το λογισμό από τη μια να μη βγω έξω από το σπίτι, γιατί υπάρχει κίνδυνος ξαφνικής επιδείνωσης της υγείας, κι από την άλλη με τη στεναχώρια και τον πόνο μέσα στην καρδιά για τους ανθρώπους μας.
Άγια Χριστούγεννα 2016!
Κάτω από δύο δέντρα-μάνγκο, τα οποία μετατράπηκαν σε στέγη, για να μας προστατεύσουν από τις πρωινές δροσοσταλίδες. Μαζί με τους ανθρώπους της νέας μας ενορίας. Κάτω από τον ευλογημένο ουρανό, που σήμερα λαμβάνει τήν θέση του τρούλου, για να ακουμπήσει ο Παντεπόπτης και να παρατηρήσει και αφουγκραστεί τη δέηση των παιδιών του.
Χριστός γεννάται, δοξάσατε!
Στο τραπέζι απλωμένο το αντιμήνσιο. Αυτό το τραπέζι το φτιάξαμε ειδικά, για να αντικαταστήσει την Αγία Τράπεζα και να κρατήσει στα ξύλινα φθαρτά πόδια του τον Άφθαρτο και Αιώνιο. Για να χαρίσει το φώς Του σήμερα στην πόλη του Sakaraha. Για να κηρύξει μέσα από τήν ήσυχη και γαλήνια δέησή μας μέσα από την Ειρήνη της εωθινής δέησης το μεγάλο γεγονός. Χριστός γεννάται.
Πόσο διαφέρει πραγματικά η φυσική, θεϊκή αυτή Γαλήνη από την πλαστή και ψεύτικη του κόσμου αυτού! Ναι, κάτω από τα δέντρα μας. Κάτω από τα δέντρα της γης μας σήμερα…
Ανοίγει ο Ουρανός και γεννάται Χριστός! Σε αυτήν την όμορφη και τόσο καλά δεμένη αρμονία του φυσικού και ανθρώπινου εγκόσμιου στοιχείου με το θείο και υπερκόσμιο. Αυτήν τη μοναδικότητα κανένα άλλο δόγμα δεν μπορεί να τήν προσφέρει και να την δει. Κανένα άλλο δόγμα δεν καταφέρνει να δει την δόξα του Θεού μέσα στην ειρήνη του υλικού κόσμου ή, αντίστροφα, την ειρήνη του υλικού κόσμου μέσα στη δόξα του Θεού. Γιατί απλά πουθενά αλλού δε βιώνεται η Ειρήνη του Θεού μας εκτός μέσα από την Ορθοδοξία μας.
Οι άνθρωποι που πλαισιώνουν αυτή τη λειτουργία μέχρι εχθές ήταν αυτοί που αντιδρούσαν και διέκοψαν τη διαδικασία αγοράς του οικοπέδου αυτού για ένα μήνα τουλάχιστον, στο οποίο όμως τώρα προσευχόμαστε μαζί. Δε θέλω να αναφέρω τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς τους. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τώρα είναι κατηχούμενοι, τόν γράφοντα αποκαλούν «ιερέα μας», ενώ τήν Εκκλησία που σύντομα ελπίζουμε να χτιστεί σε αυτό τον υπέροχο τόπο, τους αρέσει να την λένε «εκκλησία μας».
Ναι, ελπίζω λοιπόν ότι κοντά σε αυτά τα υπέροχα δέντρα των μάνγκο σύντομα θα ορθωθεί και ένας υπέροχος Ναός. Ο Ι. Ναός της Αναλήψεως του Κυρίου, προσφορά αγάπης της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής από δωρεά ανώνυμου δωρητή.
Οι εργασίες αυτήν τη στιγμή που γράφω είναι θέμα ημερών για να αρχίσουν. Και το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Με τη χάρη και την ευδοκία του Πανάγαθου Θεού.
Όταν πιά θα έχει τελειώσει ο Ναός μας, ελπίζω και εύχομαι να είναι γεμάτος από ανθρώπινες ψυχές, που θα θεωρούν τη δόξα Σου, Χριστέ, μέσα στη δόξα του Ναού Σου.
Αλλά ποτέ, μα ποτέ, δε θα ξεχνούν την παρουσία των υπέροχων αυτών δέντρων, των μάνγκο, που εύχομαι να μείνουν επίσης όρθια μαζί με το Ναό.
Κι όταν πια γερασμένος, με δακρυσμένα ίσως μάτια, θα θωρώ τον πρώτο μας εδώ Ναό μαζί σου, αδελφέ μου λαέ, με καμάρι θα θεωρώ επίσης τα υπέροχα αυτά μάνγκο – τον πρώτο πραγματικά Ναό στήν πόλη μας Sakaraha. Θα θυμούμαι αιώνια μαζί σου τις πρώτες λειτουργίες κάτω από το ουράνιο στερέωμα του Δημιουργού και θα μονολογώ το υπέροχο εκείνο Ευαγγελικό χωρίο: «ἀλλ’ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ, καθὼς ὁ προφήτης λέγει· ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου».
π. Πολύκαρπος Αγιαννανίτης
Sakaraha-Toulear
