«Εὐλογητός ὁ Θεός ὁ πάντας ἀνθρώπους θέλων σωθῆναι, νύν καί αεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν». Εἰρήνη καί χαρά ἀπό τά νησιά τοῦ Εἰρηνικοῦ Ὡκεανοῦ Φίτζι, Τόγκα καί Σαμόα.
Μέ τήν βοήθεια τοῦ καλοῦ Θεοῦ χτίστηκε στά Φίτζι ὁ μεγαλοπρεπῆς Ναός τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό Ὀρφανοτροφεῖο τῆς Ἁγίας Ταβιθᾶς καί τό σπίτι ἀπροστατεύτων γυναικῶν.
Τά ἐγκαίνια πού ἔγιναν στίς 8 Φεβρουαρίου ἦταν ἡ δικαίωση καί τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς τῶν Ὀρθοδόξων Φιτζιανῶν καί Ἑλλήνων πού ἦρθαν ἀπό τήν Ἑλλάδα, τήν Ἀμερική, τήν Αὐστραλία καί τή Νέα Ζηλανδία, γιά νά μοιρασθοῦν μαζί τους, μέ τίς προσευχές καί τόν κόπο τους, ὅλες τίς εὐλογίες τῶν ἡμερῶν ἐκείνων. Εἰρήνη καί εὐλογία στήν Ἀδελφότητα Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς καί τούς εὐλογημένους Χριστιανούς τῆς Θεσσαλονίκης, καί ὅλης τῆς ἑλλήνικῆς ἐπικράτειας πού, διά μέσου τῆς Ἀδελφότητος αὐτῆς, ἐβοήθησαν γιά τήν ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου καί τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἔργων αὐτῶν.
Ἡ ροή τῶν θείων εὐλογιῶν συνεχίζεται καί φθάνει στό δεύτερο νησί-κράτος πού ἀνήκει μαζί μέ τά Φίτζι καί τήν Σαμόα στήν Ἱερά Μητρόπολη Νέας Ζηλανδίας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει ἀναγνωρισθεῖ καί ἐδῶ ἐπίσημα ἀπό τή Βασιλική Κυβέρνηση. Συγγενικό πρόσωπο τοῦ Βασιλιά Tupou τοῦ Στ΄, ὁ Kisione Fakafanua, βοήθησε στήν ἐξεύρεση καί ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου γιά τό κτίσιμο Ἱεροῦ Ναοῦ πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καί οἰκήματος στό ἴδιο οἰκόπεδο γιά τήν παραμονή Ἱερέως καί τῶν βοηθητικῶν προσώπων τῆς Ἱεραποστολῆς.
Εἰρήνη καί εὐλογία στά μέλη τοῦ Ἱεραποστολικοῦ Συλλόγου «Ἁγιος Ἱωάννης ὁ Θεολόγος» καί τούς καλούς Χριστιανούς τοῦ Ἀσπροπύργου καθώς καί στούς Χριστιανούς μέλη τῆς Ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος Αὐστραλίας «Ἱεραπόστολος π. Νικόλαος Μαρκέτος». Μέ τήν ἀγάπη τους καί τίς προσφορές τους, τολμήσαμε νά κάνουμε τό Ἱεραποστολικό ξεκίνημα στό ὡραῖο αὐτό νησί τῆς Τόγκας μέ τούς λεβεντόκορμους κατοίκους της.
Δέ θά θέλαμε νά μείνει παραπονεμένο καί τό τρίτο νησί-κράτος τῆς Σαμόας. Ἀπό Τόγκα μεταβήκαμε ἀεροπορικῶς στό Auckland τῆς Νέας Ζηλανδίας, ὅπου μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ λειτουργήσαμε στόν ἐκεί ἐορτάζοντα Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος πρός μεγάλη χαρά τῶν Χριστιανῶν μας καί ἡμῶν. Ἐφοδιασμένοι λοιπόν μέ τήν πλούσια χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, φθάσαμε καί στήν πανέμορφη Σαμόα μέ τά ψηλά βουνά, τά φαράγγια καί τά κρύα νερά καί προπάντων μέ τούς πιστούς καί εὐσεβείς κατοίκους της.
Τό ταξίδι μας ἧταν διερευνητικό. Νά δοῦμε ἀν θά μποροῦσε νά κτιστεῖ ἐκεί ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, σύμφωνα μέ τήν ἐπιθυμία χριστιανικῆς οἰκογένειας ἀπό τόν Ἀσπρόπυργο.
Δύο πράγματα ἐνίσχυσαν τή θελησή μας νά προχωρήσουμε στό κτίσιμο τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Ναοῦ καί στό ξεκίνημα τῆς Ἱεραποστολῆς καί στό νησί αὐτό τῶν διακοσίων χιλιάδων κατοίκων.
Τό πρῶτο βράδυ κιόλας εἶδα στόν ὕπνο μου ὅτι βρέθηκα στό Ἱερό Σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως στήν Πάτμο, ἀσχολούμενος μέ τήν καθαριότητα καί τή τακτοποίηση τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ χώρου καί ἐχοντας στή συνέχεια συζήτηση μέ πρόσωπα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Θεολόγου γύρω ἀπό τά προβλήματα τοῦ παγκοσμίου αὐτοῦ προσκυνήματος.
Τήν ἀλλή ἡμέρα τό πρωί οἱ σύντροφοί μου π. Παῦλος καί π. Μελέτιος βγῆκαν στόν κῆπο τοῦ ξενοδοχείου γιά νά προσευχηθοῦν. Τούς εἶδε ὁ κηπουρός μέ τά ράσα καί ρώτησε μήπως εἶναι Μουσουλμάνοι, παίρνοντας τήν ἀπάντηση ὅτι εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι. Σέ λίγο βρέθηκα καί ἐγώ ἐκεί καί τού ἐκάναμε μία σύντομη κατήχηση πάνω στήν ἰστορική ἀναδρομή καί τήν οὐσία τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐνθουσιάστηκε ὁ κ. Οὐαλέση (αὐτό εἶναι τό ὀνομά του) καί μαζί του καί ὁ συνάδελφός του στόν κῆπο ὁ κ. Κέλυ, ὁ ὁποῖος μάς παρακάλεσε νά πᾶμε στό σπίτι του καί νά εὐλογήσουμε τήν ἀρρωστη σύζυγό του. Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδιας ἡμέρας πήγαμε στό σπίτι τοῦ Οὐαλέση καί κάναμε ἀγιασμό στήν ἐπίσης ἀρρωστη σύζυγό του, ἡ ὁποία ὑπέφερε ἀπό φοβερούς πόνους σέ ὅλο τό σῶμα της. Τούς μιλήσαμε γιά τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τί σημαίνει καί πῶς πρέπει νά γίνεται, καί τόν ἔκαναν μέ βαθειά ἐπίγνωση καί πίστη μέχρι πού τελείωσε ὁ ἁγιασμός καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ σταμάτησαν καί οἱ πόνοι τῆς ἄρρωστης. Στή συνέχεια γνωρίσαμε τόν κ. Pepe, πάστορα μιᾶς μικρῆς προτεστάντικης ὁμάδος πού καί αὐτός δέν ξέρει τί ἀκριβῶς εἶναι ἡ ὁμάδα τους αὐτή καί μέ ἐνδιαφέρον καί χαρά ἄκουσε τά ὅσα τοῦ εἴπαμε γιά τήν Ὀρθοδοξία καί δέχθηκε νά τήν ἀσπασθεῖ καί νά γίνει Ὀρθόδοξος ἱερέας.
Τό βράδυ τῆς ἄλλης ἡμέρας μιλήσαμε σέ μικρή συγκέντρωση συγγενικῶν τους προσώπων γιά τήν Πάτμο καί τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη ζητώντας τήν συμπαράστασή τους γιά τήν ἀνεύρεση οἰκοπέδου πρός ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ του.
Οἱ ἀνθρωποι στή Σαμόα ἔχουν μιά ἰδιαιτερότητα. Εἶναι ἤρεμοι, χαμογελαστοί καί πολύ θρῆσκοι. Νομίζω ὅτι δικαιοῦνται καί αὐτοί καί τό ἀξίζουν νά γίνουν μέλητῆς Ἁγίας καί ἀληθινῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί νά μήν περιμένουν ἀπό τά πνευματικά ψίχουλα τῶν αἰρετικῶν Προτεσταντῶν καί ἰδιαίτερα τῶν ἀκραίων Μορμόνων, οἱ ὁποῖοι δέν βάζουν στούς Ναούς τους τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὅπως ὅμως χωρίς τήν πίστη στήν Ἀνάσταση χάνει κάθε νόημα τό κήρυγμα τοῦ Ευαγγελίου, ἐτσι καί χωρίς τήν πίστη στό Σταυρό ἐξαφανίζεται ἡ ταυτότητα τῆς Χριστιανοσύνης καί χάνει τό νόημά της ἡ διά τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Θεανθρώπου θεολογία τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.
Ἀς στηρίξουμε λοιπόν αὐτό τό νέο εὐαγγελικό ἄνοιγμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στό νησί αὐτό, πού θά ὁδηγήσει τούς ἀδελφούς μας στή σωτηρία.
† Ὁ Νέας Ζηλανδίας Ἀμφιλόχιος
