Η αγία Μαρία καταγόταν από τα Μάγδαλα της Συρίας, γι’ αυτό και αποκαλείται Μαγδαληνή. Η συνάντησή της με τον Ιησού συνοδεύτηκε από τη θαυμαστή θεραπεία της, την απαλλαγή από τα επτά δαιμόνια που την βασάνιζαν. Εντάχθηκε στον κύκλο των μαθητριών του Χριστού και τον υπηρετούσε με ζήλο και αυταπάρνηση σε όλη την διάρκεια του σωτήριου έργου Του, μέχρι ακόμα το πάθος και τη σταύρωση Του. Η αγάπη της για τον Ιησού ήταν αληθινή και αξιοθαύμαστη αφού ξεπέρασε από την μια μεριά τον φόβο του στιγματισμού και από την άλλη το συναίσθημα της απελπισίας και της απογοήτευσης όλων των μαθητών του Χριστού που Τον θεωρούσαν νεκρό. Αυτή η γνήσια αγάπη την παρότρυνε να οδεύσει και να μυρώσει το σώμα Του, καθιστώντας τον εαυτό της Μυροφόρο και κήρυκα της Ανάστασης.

Η Μαρία, μετά την Ανάληψη του Κυρίου, κατευθύνθηκε στην Έφεσο όπου συνεργάστηκε ιεραποστολικά με τον Ιωάννη τον Θεολόγο. Η πόλη της Εφέσου ήταν και ο τόπος που η αγία Μαρία η Μαγδαληνή κοιμήθηκε οσίως και ενταφιάστηκε πλησίον του σπηλαίου όπου κοιμήθηκαν οι επτά παίδες.

Ο ρόλος της γυναίκας στην Ιεραποστολή

Με αφορμή τον βίο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής μπορούμε να εξάγουμε πολλά και εξαιρετικής σημασίας συμπεράσματα όσον αφορά στον ρόλο της γυναίκας στην Ιεραποστολή σήμερα.

Η γυναίκα που αγαπάει τον Χριστό – παρόλο το ασθενές του φύλου της – είναι ανδρεία στην ψυχή και σταθερή στο φρόνημα. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαία η επιλογή του Αναστημένου Ιησού να φανερωθεί πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή. Αυτή θα μπορούσε να αντέξει την αιφνίδια αποκάλυψη και με γενναιότητα – αντίθετα από τους αποστόλους που κρύβονταν για να μην τους βρουν – θα εκτελούσε την αποστολή που θα της ανέθετε ο Κύριος. Όπως επισημαίνει ο ιερός Χρυσόστομος, «κατά την σταύρωσιν του Κυρίου ‘το ασθενέστερον γένος ανδρειότερον εφάνη’». 

Η παρουσία της γυναίκας και στο έργο της ορθοδόξου εξωτερικής Ιεραποστολής, παρόλο που υποτιμάται ή καλύτερα δεν προβάλλεται, είναι σπουδαία για την επίτευξη του σκοπού του έργου.

Η γυναίκα ως ιεραπόστολος

Είναι σπάνιο στ’ αλήθεια να συναντήσει κανείς μία γυναίκα να ηγείται ιεραποστολικής προσπάθειας στα έθνη. Κι όμως είναι τόσο απαραίτητη. Καταρχήν, γνωρίζει καλύτερα – ως άνθρωπος του ίδιου φύλου – να πλησιάζει και να επικοινωνεί με τις γυναίκες ώστε να ωφεληθούν. Έπειτα, όσα περιστατικά γυναικών ιεραποστόλων γνωρίζουμε, συνοδεύονται από καταπληκτικά αποτελέσματα βεβαιώνοντας τους λόγους του Χρυσοστόμου: «Γυναίκες γενναίαι ουδέν παρά της φύσεως εμποδισθείσαι εις τον της αρετής δρόμον. Τοιαύτας είναι χρη τα γυναίκας καλλωπιζομένας τοις κατορθώμασιν». Και ο Παύλος  «ουκ επαισχύνεται γυναίκα συλλειτουργόν καλών». 

Η γυναίκα ιεραπόστολος μπορεί να παραστέκεται στα προβλήματα των ιθαγενών γυναικών. Στη συναναστροφή της με τα παιδιά, είτε αυτά είναι ορφανά είτε όχι, είναι μητέρα και για τις γυναίκες του κόσμου που παρακολουθούν το έργο της είναι πρότυπο μίμησης.

Η γυναίκα ως σύζυγος ιεραποστόλου ή ιεραποστολικά εργαζόμενου ανδρός

Γεγονός αναντίρρητο είναι ότι ο έγγαμος άνδρας στηρίζεται, ακούει, επηρεάζεται και διαμορφώνει γενικά τον τρόπο της συμπεριφοράς του ανάλογα με την σύζυγό του. Ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει: «Εν τη οικία καθημένη έχει χρόνον δια φιλοσοφίαν και γίνεται λιμήν δια τον άνδρα, διότι «ουδέν ισχυρότερον γυναικός ευλαβούς και συνετής προς το ρυθμίζειν και διαπλάττειν αυτού την ψυχήν. Και ώσπερ προς αρετήν, ούτω και προς κακίαν πολλήν έχει την ισχύν». 

Το μεγαλύτερο όπλο του ιεραποστολικά εργαζόμενου ανδρός, μετά τη Θεία Χάρη, είναι το ιεραποστολικό φρόνημα της συζύγου του. Αυτό δεν ενεργοποιείται υποσκελίζοντας τον άνδρα αλλά στηρίζοντάς τον. Πώς; Αγαπώντας τον Θεό και το έργο Του περισσότερο από τον εαυτό της. Έτσι ασφαλίζεται η ίδια από τις φιλοδοξίες της και ταυτόχρονα βοηθά τον άνδρα της να επικεντρώνεται στην ουσία της διακονίας στην οποία εκλήθη.

Αφού αυτός έχει ταχθεί στο έργο της Εκκλησίας, εκείνη είναι ανάγκη να τον αναπαύει όσο μπορεί από τις έγνοιες του συζυγικού και οικογενειακού βίου, όχι καθιστώντας τον αδιάφορο και ξένο προς τα μέλη της οικογένειας αλλά πρότυπο αγάπης και θυσίας. Και να μην στεναχωριέται, να μην αμφιβάλλει. Ο άνδρας, ο σύζυγος, ο πατέρας που θυσιάζεται για τους ανθρώπους που χρήζουν την βοήθειά του τηρώντας την εντολή του Χριστού για αγάπη προς τον πλησίον, πώς είναι δυνατόν  να μην θυσιάζεται για την οικογένεια του;

Ακόμη, τα αποτελεσματικότερα φάρμακα εναντίον των ανδρικών παθών τα παρέχει η επίδραση των γυναικών:

• Όταν ο άνδρας λιποψυχεί, η ανδρεία της γυναίκας τον ανορθώνει.
• Όταν ο άνδρας ματαιοδοξεί, η σύνεση της γυναίκας τον διορθώνει.
• Όταν ο άνδρας θυμώνει, η σιωπή της γυναίκας τον γαληνεύει.
• Όταν ο άνδρας απελπίζεται, η γυναίκα του δείχνει τον δρόμο του Γολγοθά, τον Σταυρό, αλλά του υπενθυμίζει και την Ανάσταση.

Η γυναίκα ως μάνα

Πόσα μπορούν να προσφέρουν στην Εκκλησία οι γυναίκες ως μητέρες; Με χρυσάφια, διαμάντια και μαργαριτάρια μπορούν να στολίσουν το σώμα Της! Άλλωστε και η Εκκλησιαστική Ιστορία έχει δείξει πως αγίες μητέρες έχουν τη δύναμη να χαρίσουν στην Εκκλησία αγίους υιούς. Θα είχαμε να παραθέσουμε πολλά σημεία στα οποία μια μάνα ωφελεί πνευματικά το παιδί της. Θα αναφερθούμε όμως μόνο στην ιεραποστολική παιδεία που μπορεί να του προσφέρει!

Η αφοσίωση της μητέρας στη διδαχή του παιδιού, ο προσανατολισμός του στην προτροπή του Χριστού για έμπρακτη αγάπη προς τα έθνη και τον ελάχιστο αδελφό, η εντρύφηση πάνω στο έργο των ιεραποστόλων, η προσευχή για τους ανθρώπους που διακονούν και διακονούνται μέσα σ’ αυτό το έργο, η προτροπή της για από κοινού προσφορά είναι προσπάθειες που σίγουρα θα αγγίξουν την παιδική ψυχή. Εξάλλου η μητέρα, όπως επισημαίνει και ο ιερός Χρυσόστομος, «είναι το πλέον αγαπημένον πρόσωπον των παιδιών. Διό και όσα αν παρά της μητρός μαστιχθή, ταύτην επιζητεί. Καν Βασιλίδα δείξεις, ου προστίθησι της μητρός ράκια περιβεβλημένη». Επομένως, η μητέρα είναι και το πλέον κατάλληλο πρόσωπο να επηρεάσει βαθειά το παιδί της προς αυτή την κατεύθυνση.