Άγιος Βενέδικτος: Μοναχισμός και Ιεραποστολή

Βιογραφία

Ο άγιος Βενέδικτος καταγόταν από την Ιταλική πόλη Νουρσία και ήταν τέκνο πλουσίων και ευλαβών γονέων. Σύμφωνα με τον συναξαριστή του αγίου Νικοδήμου έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. Από μικρός αποδέχτηκε την κλίση του και μαζί με τον άνθρωπο που ανέλαβε την ανατροφή του μετέβη στην έρημο, όπου ασκήτεψε και συμφιλιώθηκε με τον Θεό. Μετέβαλε ένα φαράγγι στα Απέννινα Όρη σε τόπο προσευχής, νηστείας, αγρυπνίας και μελέτης του Θείου Λόγου, σε τόπο αγιασμού. Πόλος έλξης έγινε η περιοχή όπου ασκήτευε ο άγιος. Η επιτέλεση θαυμαστών σημείων σε συνδυασμό με την αγιότητα του βίου είχαν ως αποτέλεσμα καταρχήν, την προσέλευση εκατοντάδων μοναχών ως υποτακτικών του και στην συνέχεια, την ίδρυση μοναστηριού στο Όρος Cassino το 540 μ.Χ. Οι μοναχοί του μοναστηριού του ονομάστηκαν Βενεδικτίνοι και το συγκεκριμένο μοναχικό τάγμα υπάρχει μέχρι και τις μέρες μας στη Δύση. Το 543 μ.Χ αφού ολοκλήρωσε την επί γης θεάρεστη βιωτή του, ο άγιος Βενέδικτος εκοιμήθη εν Κυρίω αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο έργο που συνέδραμε στην ιεραποστολική προσπάθεια της Εκκλησίας.

9265845098_6859555039_o
CC-BY Lawrence OP

 

Μοναχισμός και Ιεραποστολή

Ο μοναχισμός κατά τον Ιερό Χρυσόστομο είναι η αληθινή φιλοσοφία. «Οἱ μοναχοί μιμοῦνται τόν ἀποστολικόν ζῆλον καί τάς ἀσωμάτους δυνάμεις (τους αγγέλους)».

  • Σε τι συνίσταται ο ζήλος των αποστόλων; Στην προσπάθεια εφαρμογής της προτροπής του Ιησού «πορευθέντες».
  • Και ποιο είναι το έργο των αγγέλων; Η διακονία του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, του σχεδίου δηλαδή που κατέστρωσε και ολοκλήρωσε ο Χριστός για να μας χαρίσει τη δυνατότητα επιστροφής  στον Παράδεισο, εάν φυσικά το επιζητούμε.

Άρα, μοναχός είναι ο άνθρωπος εκείνος που έχει στην καρδιά του τη φλόγα του αποστόλου και όντας κοντά στον Θεό – απομακρυσμένος από τα γήινα -, σαν άγγελος σπεύδει να συμβάλει καθοριστικά στη διάδοση του Ευαγγελίου «πάση τη κτίσει».

Πολλοί αναρωτιούνται· τι σχέση έχει ο μοναχισμός με την ιεραποστολή; Ο μοναχός εγκαταλείπει τον κόσμο, απομακρύνεται και εξαφανίζεται από αυτόν, ενώ το έργο της ιεραποστολής – και κυρίως της ιεραποστολής στα έθνη –είναι μια βουτιά μέσα στον κόσμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κι όμως, η βάση, ο σκοπός και ο στόχος του μοναχισμού και της ιεραποστολής είναι κοινά. Ακούγεται αντιφατικό κι όμως, έτσι είναι!

Βάση τους έχουν τις δυο σπουδαιότερες εντολές του Κυρίου: «᾿Αγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. Αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ. ᾿Αγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν». Ο μοναχισμός, όπως επισημαίνει και ο Άγιος Πορφύριος, δεν είναι φυγή αρνητική από τον κόσμο, αλλά φυγή θείου έρωτα, θείας λατρείας. Είναι εκδήλωση απόλυτης αγάπης προς τον Θεό και προς την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο. Δεν πρόκειται για ενέργεια ατομική, εγωιστική και εγωκεντρική, αλλά για πράξη θυσιαστική για χάρη του κόσμου, όπως άλλωστε και η ιεραποστολή. Οι προσευχές των μοναχών, ο ιδρώτας των μετανοιών και τα δάκρυα της προσευχής τους στηρίζουν τους ιεραποστόλους, μαλακώνουν τις ψυχές των νεοφωτίστων και των κατηχουμένων.

Έπειτα, σκοπός και του μοναχισμού και της ιεραποστολής είναι να επικρατήσει το Ευαγγέλιο, η Χαρμόσυνη Αγγελία, σε όλο τον κόσμο απ’ άκρη σ’ άκρη, σ’ όλη τη γη.

Και στόχος τους; Η σωτηρία του κόσμου, όλου του κόσμου, ανεξαρτήτως εθνότητας, χρώματος, φύλου και ηλικίας! Άλλωστε, ο Παράδεισος είναι μεγάλος και η αγάπη του Θεού Πατέρα ακόμη μεγαλύτερη και μας χωράει όλους!

Τέλος, ο μοναχισμός είναι η ύψιστη προσπάθεια προσεγγίσεως της αγιότητας και γνωρίζουμε πολύ καλά πως ένας άγιος είναι ο μεγαλύτερος και σπουδαιότερος ιεραπόστολος.

Ο  μοναχισμός είναι τα φτερά της ιεραποστολής, καθώς ενσαρκώνει το θεμέλιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον.

Περισσότερα

60 χρόνια μετά: Εκδήλωση μνήμης Αγίων Ιεραποστόλων