1η Δεκεμβρίου 2013

Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι,
Χαίρετε και αγαλλιάσθε εν Κυρίω!

Χαίρομαι, γιατί μου δίνεται, για μια ακόμη φορά, η ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας μαζί σας, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων δυναμικής παρουσίας της Αδελφότητάς σας, στην ανά την οικουμένη ιεραποστολική πορεία και τους αγώνες και τις θυσίες αφανών και αφοσιωμένων εργατών του Ευαγγελικού Λόγου.

Σήμερα, αδελφοί μου αγαπημένοι, η ψυχή μου αγάλλεται, γιατί υπήρξα, από τα εφηβικά μου χρόνια, συνοδοιπόρος των αγίων προσπαθειών σας, με τη χάριτι Θεού συνεχή και ειλικρινέστατη επικοινωνία μου με τον αείμνηστο πρωτοπόρο και πνευματικό ιδρυτή της αδελφότητάς σας, π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, από την ώρα που πάτησε το πόδι του στα αγιασμένα χώματα της Αφρικανικής Ηπείρου. Η σχετική αλληλογραφία μου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό σας (Δεκέμβριος 1986, 170 – 174 και Οκτώβριος – Δεκέμβριος 1989, 595 – 599). Να ήταν σύμπτωση ή άμεση επέμβαση της θείας πρόνοιας η σχέση μου αυτή, από τότε, γιατί λάμβανα, έστω και από μακριά, τα ενθουσιαστικά μηνύματά σας, παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας μου.

Δικαιούμαι, λοιπόν, να καταθέσω άμεσα και άνετα τη δική μου προσωπική μαρτυρία για την προσφορά σας και τη συμβολή σας στο τεράστιο ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας μας. Υπήρξα, από τότε, στενός συνεργάτης και συνοδοιπόρος της Αδελφότητάς σας.

Γνωρίζω πόσο αγωνιστήκατε για την εκπλήρωση μιας ιεράς παρακαταθήκης, που τα θεμέλια έθεσαν οι πρώτοι εμπνευστές ενός νέου ανοίγματος προς τα Έθνη, ολόκληρη την οικουμένη, που, πραγματικά, διψούσε να γνωρίσει τα σωτηριώδη μηνύματα της Εκκλησίας του Χριστού, της Ορθοδοξίας μας. Με τα πενιχρά, τότε, μέσα ξεκίνησε η αδελφότητά σας έναν αγώνα με ποικίλες δυσκολίες, κόπους και θυσίες. Και σήμερα βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή να δίνετε ό,τι καλύτερο και πολυτιμότερο, για να ανακουφίσετε, πνευματικά και υλικά, τους αδελφούς μας, τους πονεμένους, τους αδικημένους, τους περιφρονημένους. Και το πετύχατε. Έχετε πίστη και σταθερότητα στους σκοπούς και στις επιδιώξεις σας.

Χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε κι εμείς σήμερα, μαζί σας, γιατί, πραγματικά, μας στηρίζετε και μας ενισχύετε πέντε-τόσες τώρα δεκαετίες. Η σκέψη μας και η προσευχή μας, ταπεινά, σας συνοδεύουν από τον αγρό της ιεραποστολής της Μαύρης Ηπείρου, όπου το πνεύμα της αγάπης και της ανιδιοτελούς προσφοράς σας αυξάνουν, καθημερινά, την ελπίδα των ανθρώπων κάθε φυλής και ηλικίας.

Συνεχείς ανάγκες

Όπως γνωρίζετε, η Ιερά Μητρόπολη Κένυας, που υπήρξε, βασικά, το προπύργιο και το κέντρο των προσπαθειών σας και των αγώνων σας με τον Αείμνηστο π. Χρυσόστομο, συνεχίζει την ταπεινή διακονία της, παρά τις υφιστάμενες οικονομικές δυσκολίες. Με πίστη και σταθερότητα, αγωνιζόμαστε, κάτω από δύσκολες συνθήκες, να εκπληρώσουμε στο ακέραιο την αποστολή που μας ανέθεσε η Εκκλησία σας.

Σήμερα, απευθυνόμαστε, για μια ακόμη φορά, σε όλους, να έλθετε αρωγοί στην προσπάθεια που καταβάλλουμε σε όλη την επικράτεια της Δημοκρατίας της Κένυας να στηρίξουμε με συσσίτια τα μικρά παιδιά, που, αληθινά, πεινούν και υποφέρουν. Στεκόμαστε, σήμερα, και αγωνιούμε διπλά, μαζί με τα παιδιά αυτά, που δεν έχουν τα στοιχειώδη και απαραίτητα εφόδια, για να ζήσουν, έστω, πιο άνετα. Στερούνται του πιο σημαντικού μέσου για να επιβιώσουν, του φαγητού. Εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε. Οι ανάγκες είναι πολλές και ποικίλες.

Ταπεινά, ερχόμαστε σε σας, που, ως Αδελφότητα, υπήρξατε, πάντοτε, υποστηρικτές του έργου μας. Κάνουμε, λοιπόν, θερμή παράκληση όπως μας βοηθήσετε στο πρόγραμμα αυτό του επισιτισμού των μικρών παιδιών.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων. Για μια ακόμη φορά σας συγχαίρουμε με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων ιεραποστολικής προσφοράς.

Με ιεραποστολικούς χαιρετισμούς και θερμές ευχές,
Ο Κένυας Μακάριος