Η Τανζανία είναι µία χώρα της ανατολικής Αφρικής οκτώ φορές µεγαλύτερη σε έκταση από την Ελλάδα. Το AIDS αποτελεί ένα από τα µεγαλύτερα προβλήµατα για το φτωχό λαό της. Η Ιερά Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως, δια του Σεβ. κ. Δηµητρίου και των Ιεραποστόλων Αρχιµ. Φώτιου Χατζηαντωνίου & Μιχαήλ Δάνιου, συµµετέχει στον καθηµερινό πόνο των Αφρικανών αδελφών µας στην Τανζανία διανέµοντας φαρµακευτική περίθαλψη σε εκατοντάδες ασθενείς του AIDS και σε άλλους αρρώστους.
Έχει επίσης δηµιουργήσει εννέα σχολεία σε διάφορες περιοχές και πόλεις. Δηµοτικά, Γυµνάσια και Λύκεια, που ακόµη και σήµερα κτίζονται µε την υποστήριξη ευαίσθητοποιηµένων δωρητών, παραδίνονται στην κυβέρνηση για την εξυπηρέτηση των µαθητών της φυλής Μασσάι.
Η Μητρόπολη καταβάλλει τα δίδακτρα για πολλούς Ορθόδοξους άπορους µαθητές κάθε σχολική περίοδο. Ανοίγει αρκετά πηγάδια µε πόσιµο νερό, καθώς τα περισσότερα σπίτια δεν έχουν βρύσες. Προσφέρει καθηµερινά ένα ποτήρι γάλα και µπισκότα σε διακόσια πενήντα πεινασµένα παιδιά και κάθε Κυριακή φαγητό σε εκατοντάδες µικρούς και µεγάλους.
Βοηθάει τους είκοσι Ορθόδοξους αφρικανούς ιερείς πνευµατικά, ώστε να γίνουν καλοί πνευµατικοί πατέρες και να πάρουν τη σκυτάλη της Ιεραποστολής. Αυτό όµως θέλει µεγάλο πνευµατικό αγώνα και χρόνο. Από υλικής πλευράς, έχει κτίσει πολλά πρεσβυτέρια για τους ιερείς και φροντίζει για τα αναγκαία καθηµερινά τους τρόφιµα.
Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις τους αφρικανούς να κάθονται ήσυχα στην εκκλησία, να κοινωνούν µε τάξη το Σώµα και το Αίµα του Χριστού, να λένε όλοι µαζί το “Πιστεύω” και το “Πάτερ ηµών”, να δίνουν τα χέρια τους, όταν ο ιερέας λεεί: «αγαπήσωµεν αλλήλους» και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας να ψέλνουν τόσο όµορφα το «Αγνή Παρθένε». Με τη χάρη του Θεού έχουνε κτισθεί τριάντα ιεροί ναοί και γίνονται χιλιάδες βαπτίσεις.
Ωστόσο, οι ανάγκες και οι πειρασµοί εξακολουθούν να υπάρχουν για τα φτωχά και ταλαιπωρηµένα παιδιά, που περπατάνε ξυπόλητα στους δρόµους, αλλά πάντοτε τα βλέπεις να είναι χαρούµενα και να σου χαµογελούν.
Είναι αξιοθαύµαστο πως µόνο η Ορθόδοξη Ιεραποστολή κατάφερε να γίνει αρωγός, να σταθεί πλάι σε αυτά τα παιδιά και σ’ αυτούς τους δυστυχισµένους ανθρώπους. Δίνοντας εµείς κάτι ελάχιστο σ’ αυτά τα χαρούµενα προσωπάκια γεµίζουµε από τη χαρά της προσφοράς, που είναι µια από τις ωραιότερες στιγµές για κάθε Ορθόδοξο χριστιανό.
Ας προσευχόµαστε όλοι γι’ αυτούς τους ανθρώπους να δίνει ο Θεός υγεία στους Αφρικανούς αδελφούς µας αλλά και στους Έλληνες ιεραποστόλους µας, που µε κίνδυνο της ζωής τους αγωνίζονται, για να δώσουν µαρτυρία Ορθοδοξίας και Ελλάδος.
Μαρία Βρακά
Βρεφονηπιοκόµος
