Στην περιοχή του Μουϊάνγκε υπήρχε μία βρύση, από την οποία οι κάτοικοι έπαιρναν καθαρό νερό. Στη διάρκεια του πολέμου, η πηγή και η βρύση καταστράφηκαν και οι άνθρωποι ήταν αναγκασμένοι να παίρνουν νερό από τον ποταμό, ο οποίος απέχει 3 χιλιόμετρα. Μικρά παιδάκια και μεγάλοι καθημερινά περπατούσαν με ένα μπιτόνι στο κεφάλι για πολλή ώρα.
Κάθε φορά, που επισκεπτόμασταν την περιοχή, το μόνο που μας ζητούσαν ήταν «αμάζι, πατήρι, αμάζι» – νερό, πάτερ, νερό. Με την βοήθειά σας ξαναζωντανέψαμε τη νεκρή βρύση. Το γεωτρύπανο κατέβηκε δεκαπέντε μέτρα πιο βαθιά εντοπίζοντας την κύρια φλέβα νερού. Τοποθετήθηκε μηχανική αντλία, την οποία προστατέψαμε με ένα μικρό κτήριο, και ηλεκτρογεννήτρια για την κίνηση της αντλίας, η οποία μεταφέρει το νερό σε δεξαμενή και από εκεί η ροή του είναι συνεχόμενη.
Η χαρά τους ήταν μεγάλη. Καθαρό νερό, τι ευλογία, τι ευτυχία! Τώρα πια η χολέρα θα αποτελέσει παρελθόν στην περιοχή. Βέβαια, δεν καταφέραμε να τους πείσουμε αμέσως, ότι τα ζώα δεν πρέπει να πίνουν νερό από εκεί. Όλοι έφεραν τα κατσίκια τους και τις αγελάδες τους να ξεδιψάσουν. Στις παρατηρήσεις μας απάντησαν: «εάν πεθάνουν τα ζώα μας, θα πεθάνουμε και εμείς». Θα μας πάρει χρόνο, αλλά θα καταλάβουν, ότι τα ζώα δεν πρέπει να πίνουν νερό από εκεί. Ίσως αργότερα κατασκευάσουμε μια ποτίστρα.
Η επισκευή της βρύσης και η κατασκευή της δεξαμενής και του προστατευτικού οικήματος στοίχισε συνολικά 3.700 ευρώ, τα οποία είναι προσφορά της Αδελφότητάς σας, και για αυτό σάς ευχαριστούμε πάρα πολύ, μεταφέροντας και τις ευχαριστίες των κατοίκων της περιοχής.
Με αγάπη Χριστού
Ο Μπουρούντι Σάββας
