Ἡ περίοδος τοῦ χειμώνα στά νησιά Φίτζι εἶναι μία δροσερή ἄνοιξη. Ὑποχωρεῖ ἡ ὑπερβολική ζέστη καί τό δροσερό ἀεράκι πού φυσᾶ μέρα νύχτα, δίνει χαρά στούς ἐπισκέπτες ἀλλά καί στούς μόνιμους κατοίκους τῶν νησιῶν αὐτῶν. Ἀρχίζει ἀπό τόν Ἰούνιο καί τελειώνει τόν Αὔγουστο. Ἀντίθετα μέ τήν Νέα Ζηλανδία πού τήν περίοδο αὐτή κάνει τίς περισσότερες βροχές καί τά δυνατότερα κρύα. Ὁ στοργικός Θεός καί Πατέρας δίνει στά παιδιά Του σέ κάθε περιοχή τοῦ πλανήτη, ἰδιαίτερες εὐλογίες. Δέν ξεχνᾶ καί δέν ἀδικεῖ κανένα. Σέ ὅσους κατοικοῦν στό βόρειο ἡμισφαίριο μέ τά κρύα καί τά χιόνια δίνει ἄλλες εὐλογίες καί δυνατότητες καί ἄλλες πάλι σέ ὅσους ζοῦν στά τροπικά κλίματα μέ τίς ζέστες. Στίς ἐρημώδεις περιοχές, πού δέν ἔχουν ἀρκετά νερά καί πρασινάδες, ἔχουν ἄφθονα πετρέλαια καί μποροῦν μέ τά χρήματα πού εἰσπράττουν ἀπό ἐκεῖ νά ἀναπληρώνουν τίς ἐλλείψεις τους.
Ἐπέτρεψε ὁ καλός Θεός νά βρεθῶ αὐτό τό χειμώνα πού ὅπως προανέφερα εἶναι μία δροσερή ἄνοιξη, στά ὡραία καί φιλόξενα νησιά τῶν Φίτζι γιά νά χαρῶ, μαζί μέ τούς ἀγαπητούς συνεργάτες μου καί τήν ἄλλη ἄνοιξη πού ἔρχεται ἐδῶ μέ ὅλες τίς πνευματικές της χαρές. Νά γευθοῦμε καί νά ἀπολαύσουμε τούς καρπούς τῆς Ἱεραποστολικῆς συγκομιδῆς.
Τέσσερα μόλις χρόνια πέρασαν ἀπό τότε πού πρωτοήλθαμε στά μέρη αὐτά γιά νά δοῦμε τί ὑπάρχει καί τί μπορεῖ νά γίνῃ. Δέν βρήκαμε κανένα ἴχνος Ὀρθοδοξίας πέρα ἀπό ἕναν Ἕλληνα Ὀρθόδοξο μέ τή Σερβίδα Ὀρθόδοξη σύζυγό του καί τά δύο παιδιά τους, πού εἶχαν ἔλθει ἀπό τήν Αὐστραλία γιά διακοπές καί ἡ μεγάλη φτώχεια καί τά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων ἐδῶ τούς συγκίνησαν καί βρῆκαν δουλειά γιά νά μένουν ἐδῶ καί νά βοηθοῦν τούς φτωχούς καί ἰδιαίτερα τά ὀρφανά καί ἀπροστάτευτα παιδιά.
Μέναμε τότε στά ξενοδοχεῖα. Ἀπό ἐκεῖ κάναμε διαφορές ἐξορμήσεις καί γνωριμίες στό πόδι. Σήμερα μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἔχουμε τό δικό μας σπίτι. Τό Ἑλληνορθόδοξο κέντρο Ιεραποστολής «Christian Greek Orthodox Mission Centre» στό Σαμπέτο, λίγα χιλιόμετρα μακριά ἀπό τό διεθνές ἀεροδρόμιο τῆς Νάντης. Περνῶντας κάποιος ἄπ’ἔξω μέ τό αὐτοκίνητο, ξαφνιάζεται στή θέα τῆς Γαλανόλευκης πού κυματίζει μέ καμάρι. Διαβάζει μέ προσοχή στήν πινακίδα πού εἶναι ἔξω ἀπό τό φράχτη τίς λέξεις: Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως – Ἑλληνορθόδοξο Κέντρο Ιεραποστολής . Καμαρώνει τό πανέμορφο Ἐκκλησάκι τῆς ἁγίας Παρασκευῆς πού εἶναι ἀριστερά ἀπό τό κτίριο καί δύο μεγάλες πινακίδες στήν προμετωπίδα τοῦ κτιρίου τόν καλωσορίζουν μέ τίς λέξεις – Ἑλληνικά καί Ἀγγλικά – καλῶς ἤλθατε, ὁ Θεός νά Σᾶς εὐλογῇ.
Ἡ ματιά ὅμως δέν στέκεται μόνον ἐκεῖ. Τρέχει γιά νά ἐλέγξῃ καί τόν ὑπόλοιπο χῶρο. Δεξιά ἀπό τό κεντρικό κτίριο καί μπροστά σέ ἕνα ἄλλο μικρότερο κτίριο εἶναι ἄλλη πινακίδα μέ τίς λέξεις – Ἑλληνικά καί Ἀγγλικά – Κατηχητική Σχολή. Εἶναι ὁ χῶρος πού γίνονται τά κατηχητικά μαθήματα καί ὁμιλίες σέ ὅσους προετοιμάζονται γιά νά δεχθοῦν τό ἅγιο Βάπτισμα. Πιό πέρα δεξιά εἶναι τό Ἱερό Βαπτιστήριο ὅπου ἔχουν βαπτισθεῖ μέχρι στιγμῆς 23 ἰθαγενεῖς Φιτζιανοί καί ἀπέναντι ἀπό αὐτό ἡ Μποῦρε. Δηλαδή ἕνα παραδοσιακό κιόσκι μέ χόρτα καί καλάμια μπαμπού πού ἐξασφαλίζει ἀρκετή δροσιά στούς ὑπεύθυνους τῆς Ιεραποστολής καί τούς φιλοξενούμενούς τους στόν καιρό τῆς μεγάλης τροπικῆς ζέστης.
Αὐτό τό ξάφνιασμα ἔπαθαν ἕνα ἀνδρόγυνο Ἑλλήνων ἀπό τήν Αὐστραλία καί ἕνα ἄλλο Ρώσσων Ὀρθοδόξων πού περνώντας ἀπ’ ἔξω μέ τά αὐτοκίνητά τους, ἔκαμαν αὐτή τήν στάθμευση γιά νά δοῦν ἄν αὐτό πού ἔβλεπαν ἦταν ὄνειρο ἤ πραγματικότης.
Πολύ συγκινητικά εἶναι ὅλα αὐτά. Συγκινητικό εἶναι ἀκόμα νά βλέπῃ κάποιος τόν ἰθαγενῆ Ἱερέα π. Βαρθολομαῖο νά λειτουργῇ στήν ἁγία Παρασκευή στά Ἀγγλικά καί ἡ χορωδία ἀπό νέους καί νέες νά ψάλλουν στά Ἑλληνικά. «Ταῖς Πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου….Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ… Ἅγιος ὁ Θεός …». Πῶς νά μήν συγκινῆται κανείς καί πῶς νά μήν εὐχαριστῇ καί δοξάζῃ τόν Τριαδικόν Θεόν μας ὅταν βλέπῃ ἀνθρώπους, πού πρίν 200 χρόνια οἱ πρόγονοί τους ἦσαν ἀνθρωποφάγοι, νά μπαίνουν στήν σειρά καί νά κοινωνοῦν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ! «Μέγας εἶ Κύριε καί θαυμαστά τά ἔργα Σου».
Ἀκούουν τά ἔθνη. Ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου γιά τήν Ὀρθόδοξη Ιεραποστολή . Μετά τόν πρῶτο Φιτζιανό Ἱερέα τόν π. Βαρθολομαῖο ἑτοιμάζεται νά μεταβῇ στήν Ἑλλάδα γιά νά χειροτονηθῇ καί ὁ δεύτερος Φιτζιανός καί πρώην Ἰνδουϊστής Βαρνάβας, γιά νά ἀναλάβῃ τό ἔργο τῆς Ιεραποστολής στό δεύτερο μεγάλο νησί τό Βίτι Λέβου. Μετά ἀπό αὐτόν θά ἀκολουθήσῃ ὁ ἐπίσης μέχρι τώρα Ἰνδουϊστής Σουνίλ, ὁ ὁποῖος ἐπίσης θά χειροτονηθῇ μετά τήν βάπτισή του καί θά ἀσχοληθῇ μέ τόν ἐκχριστιανισμό τῶν Ἰνδουϊστῶν τῆς περιοχῆς Νάντης. Θά χρειασθοῦν λοιπόν ἀκόμη νά γίνουν δύο Ἐκκλησίες ἡ μία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Παύλου καί Βαρνάβα καί ἡ ἄλλη τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου. Μετά τήν ἀγορά τοῦ οἰκοπέδου στην περιοχή Λαοτόκα (προσφορά της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής Θεσσαλονίκης) θά γίνῃ ὁ ἐπίσημος Ἱερός Ναός τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπου ἐκτός ἀπό τούς ἰθαγενεῖς θά ἐκκλησιάζονται καί οἱ Ἕλληνες καί ἄλλοι λευκοί Ὀρθόδοξοι πού θά ἔρχονται ὡς ἐπισκέπτες ἀπό τήν Αὐστραλία καί ἀπό ἄλλα μέρη. Ἐκεῖ θά γίνῃ καί τό ὀρφανοτροφεῖο γιά τήν περισυλλογή καί προστασία ὀρφανῶν καί ἀπροστάτευτων παιδιῶν καί μητέρων χωρίς ἄνδρες. Σέ μία ἄκρη τοῦ οἰκοπέδου αὐτοῦ θά γίνῃ καί τό ἐκκλησάκι στό ὄνομα τοῦ ἁγίου Νικολάου καί τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου. Καί θά ἀκολουθήσῃ ἡ συνέχεια ὅπως θέλει ὁ Θεός. Ἡ φωτιά τῆς Ιεραποστολής ἄναψε. «Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπί τήν γῆν καί τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη.» (Λουκά 12,49).
Αὐτή τήν πνευματική δροσιά ζήσαμε καί ζοῦμε ὅλο αὐτό τόν καιρό τῆς «ἀνοίξεως» ἐδῶ στά νησιά Φίτζι. Δέν βρεθήκαμε τυχαῖα ἐδῶ. Μᾶς ἔφερε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ γιά νά κηρύξουμε τό Εὐαγγέλιο τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας στίς φυλές καί τούς λαούς πού κατοικοῦν ἐδῶ. Νά μαρτυρήσουμε ὅτι «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία, οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4,12) παρά μόνο τό δοξασμένο ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό εὐλογημένο Ὄνομα τοῦ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νά γνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι ἐδῶ τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Τόν ρόλο τῆς Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας στό Μυστήριο αὐτό. Τήν θέση τῶν ἁγίων στήν Ἐκκλησία καί τήν ζωή τῶν πιστῶν. Τήν πραγματική ἔννοια καί σημασία τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως μέ τήν ὁποία συνυπάρχει ἡ Ἁγία Γραφή καί εἶναι καί οἱ δύο μαζί οἱ πηγές τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως. Καί μέ ἐπίγνωση καί χαρά νά ψάλλουν τό «Εἴδομεν τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον. Εὕρομεν πίστιν ἀληθῇ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες. Αὕτη γάρ ἥμᾶς ἔσωσεν».
Σέ εὐχαριστοῦμε Χριστέ μας αἰώνια Ἀλήθεια καί αἰώνια Ἄνοιξη πού ἦλθες καί ἐδῶ στά νησιά τῶν Φίτζι καί τῆς Ὠκεανίας καί στίς καρδιές ὅλων μας. Σέ παρακαλοῦμε μεῖνε γιά πάντα κοντά μας. Ἀμήν.
† ὁ Νέας Ζηλανδίας Ἀμφιλόχιος
