Με τη χάρη Του και την ευλογία Του από τότε που βρίσκομαι εδώ και ενάμιση περίπου μήνα στα νησιά Φίτζι, όλα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Έγιναν οι απαραίτητες βελτιώσεις στην εκκλησούλα της Αγίας Παρασκευής, τοποθετήθηκε το ωραίο ξύλινο εικονοστάσι με τις θαυμάσιες Ιερές Εικόνες που εστάλησαν από τον Ασπρόπυργο και ακούστηκε για πρώτη φορά η γλυκειά φωνή της καμπάνας κατά την τέλεση προχθές το Σάββατο έξι νέων Βαπτίσεων, ενός γάμου και της Θείας Λειτουργίας που ακολούθησε την Κυριακή το πρωί.
Συγκινημένος ένας πάστορας των Αντβεντιστών που ήλθε να παρακολουθήσει την Βάπτιση των παιδιών του αδελφού του εδήλωσε ότι επιθυμεί να γίνει μέλος της αληθινής και αγίας μας Εκκλησίας μαζί με την οικογένεια του και τους επάνω από είκοσι οπαδούς του.
«Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων…;» Υμνούμεν, ευλογούμεν και ευχαριστούμεν Αυτόν.
Όλα απλά και ανεπιτήδευτα εδώ στο Βανούα Λέβου των νησιών Φίτζι. Στο αεροδρόμιο και το λιμάνι, στην ενδυμασία και γενικά στους τρόπους των κατοίκων, οι οποίοι όπως και στο Βίτι-Λέβου είναι μισοί αυτόχθονες Φιτζιανοί και οι άλλοι μισοί Φιτζιανοί με καταγωγή από την Ινδία, κατά το πλείστον ειδωλολάτρες Ινδουιστές.
Εδώ στο Βανάου-Λέβου, δεν βρεθήκαμε τυχαία εγώ και οι συνοδοί μου. Η δεκαήμερη επίσκεψη μας, στο δεύτερο κατά σειράν μεγάλο νησί των Φίτζι, έχει ιεραποστολικό χαρακτήρα και σκοπό. Και εδώ κατοικούν χιλιάδες άνθρωποι με αθάνατες ψυχές, για τους οποίους, όπως και για τόσα εκατομμύρια κατοίκων της γης, ισχύουν οι λόγοι του Κυρίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν»(Ματθ.28,19). Γι’αυτό και μεγάλη υπήρξε η ικανοποίηση και χαρά μας, με την γνωριμία του πρώτου κατοίκου του νησιού αυτού, που δέχεται με χαρά να γίνει Ορθόδοξος με όλη του την οικογένεια και στην συνέχεια να είναι ο πρώτος Ορθόδοξος Ιερέας στο μεγάλο αυτό νησί. Όπως στην περίπτωση του Αποστόλου Φιλίππου με τον Αιθίοπα, που διαβάζουμε στο όγδοο κεφάλαιο των Πράξεων, το Άγιο Πνεύμα του είπε «Πρόσελθε και κολλήθητι τω άρματι τούτω»(Πραξ. 8,29), έτσι και στην περίπτωση του αγαπητού μας Ινδουιστή ειδωλολάτρη Σρί, μια εσωτερική παρόρμηση με έκαμε να του πω να πάμε λίγο έξω από το γραφείο, όπου δούλευε, και όπου είχαμε γνωριστεί, και να του μιλήσω για τον Κύριο ημών Ιησού Χριστόν, την εικόνα του Οποίου έβλεπε στο Εγκόλπιο που φορούσα, και για την Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία, την πρώτη και αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Έκτοκτε ξανασυναντηθήκαμε και ξαναμιλήσαμε σε κάθε ευκαιρία.
Εκείνο όμως που κυριολεκτικά μας συγκλόνισε ήταν η πρόσκληση που μας έκανε ο Σρί να πάμε την μεθεπόμενη ημέρα στο σπίτι του, για να γνωρίσουμε τη σύζυγο και τα παιδιά τους και να μας κρατήσει στο τραπέζι τους, καθώς και η προθυμία της μητέρας του, να ταξιδέψει τρείς ώρες με το λεωφορείο, για να έλθει στο σπίτι του γιού της και να βοηθήσει την νύφη της στην ετοιμασία των φαγητών. Φθάσαμε κατά τις επτά το απόγευμα εκεί· ο Σρι μας υποδέχθηκε κάνοντας το σημείο του Τιμίου Σταυρού και τον ακολούθησαν και η σύζυγος του με τα τρία παιδιά και την μητέρα του. Τα πρόσωπα όλων τους έλαμπαν από ειλικρινή χαρά και εγκαρδιότητα. Τα λιτά παραδοσιακά φαγητά τους μας τα προσέφεραν με πολλή αγάπη και προθυμία, ενώ με σεβασμό στάθηκαν όλοι όρθιοι στην αρχή και στο τέλος του φαγητού παρακολουθώντας με προσοχή και ευλάβεια τα λόγια της προσευχής. Εισερχόμενοι στο εσωτερικό του σπιτιού, για να δώσω την ευλογία του Θεού, είδαμε με έκπληξη και χαρά να έχουν στολίσει τις Εικόνες του Κυρίου μας και της Παναγίας μας, που είχαμε δώσει κατά την πρώτη συνάντησή μας στον κ.Σρί, σημείο ότι αυτός και όλη η οικογένεια του έχουν αποφασίσει την προσχώρησή τους στον Χριστό και την αληθινή Εκκλησία Του και περιμένουν την ημέρα της βαπτίσεώς τους, αφού ήδη έχουν γευθεί τις πρώτες μυστικές χαρές της Θείας Χάριτος στις απλές και άδολες ψυχές τους. Ο Ινδουισμός γι’αυτούς πλέον αποτελεί παρελθόν αβεβαιότητας. Η προσχώρησή τους στην Εκκλησία του Χριστού είναι η βεβαία πεποίθησή τους ότι από εδώ και πέρα θα ανήκουν στο φωτεινό βασίλειο της εν Χριστώ αληθινής ζωής και χαράς. Ο πατέρας μετά τη βάπτισή του θέλει να χειροτονηθεί ιερέας. Θα στείλουμε τον μεγαλύτερο γιό του, που είναι δεκαοχτώ χρόνων, στην ανδρική Ιερά Μονή του Ταξιάρχη Μιχαήλ στη Ρόδο για τους ίδιους εκπαιδευτικούς λόγους.
Άλλη ευχάριστη γεύση που πήραμε στο Βανάου-Λέβου είναι η γνωριμία μας με τον Λιβανοαμερικανό Ορθόδοξο Χριστιανό, τον κ. Μιχαήλ, που ζει με τη γυναίκα του και το μονάκριβο παιδί τους, έχοντας για μόνιμη κατοικία το κότερό τους και πηγαίνοντας από εκεί στην δουλειά τους έξω στο λιμάνι με μια βάρκα με τα κουπιά. Δεν ήξερε πώς να εκφράσει την χαρά του που μας είδε, διότι τώρα γνωρίζει ότι υπάρχει ορθόδοξος κληρικός εκεί, που θα μπορούσε να βαπτίσει το παιδί του.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Παντού η αόρατη αλλά ζωντανή παρουσία του αληθινού Θεού ανοίγει δρόμους και υποδεικνύει τρόπους, για να έλθουν κοντά Του όλοι εκείνοι, που έστω και ασυναίσθητα Τον πιστεύουν και Τον αναζητούν…
Ας Τον ευχαριστήσουμε λοιπόν, για μια ακόμη φορά, για τις νέες αυτές γεύσεις των αφθονοπάροχων ευλογιών και θείων Του ευεργεσιών.
†Ο Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιος
