ΟΥΓΚΑΝΤΑ Καλοκαίρι 2009

3/8/2009

Φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Εντέμπε στις 3 Αυγούστου το μεσημέρι. Μας υποδέχτηκαν ο πάτερ Ιωάννης και ο πάτερ Εμμανουήλ. Στο δρόμο για την Καμπάλα, είδαμε τις πρώτες εικόνες από μια πανέμορφη χώρα την Ουγκάντα. Μικρά σπίτια, παράγκες, μαγαζάκια, πολλά μηχανάκια και αυτοκίνητα, κόκκινο χώμα, κόκκινη λάσπη και κόσμο. Παιδιά που παίζουν, ξυπόλυτα παιδιά, παιδιά με σχολικές ποδιές διαφόρων χρωμάτων, νέοι που κουβαλούν καλάθια με ξηρούς καρπούς, μουσική, υπαίθριες αγορές, εξωτικά φρούτα, μαραμπού και πολύ πράσινο.

Φτάσαμε στην πρωτεύουσα, στην περιοχή Namungoona όπου και θα μας φιλοξένησαν.

Μας καλωσόρισαν με ένα γεύμα και μας άφησαν να ξεκουραστούμε.

4/8/2009

Γνωρίσαμε τον Μητροπολίτη Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας, Ιωνά. Εντυπωσιαστήκαμε με τις γνώσεις του και τα άψογα ελληνικά του. Μας καλωσόρισε, μας ενημέρωσε για τη χώρα, την κατάσταση, το έργο της Ιεραποστολής . Μας έδωσε την ευχή του και ξεκίνησε η ξενάγηση από την περιοχή της Namungoona.

Είδαμε το νοσοκομείο, τα γραφεία ενημέρωσης για το AIDS, για τους νέους και για τις γυναίκες,  το δημοτικό, το γυμνάσιο, το τυπογραφείο, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κτίρια για να στεγάζονται τα ορφανά παιδιά. Ήταν όλα τόσο διαφορετικά από ότι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην Ελλάδα. Τα παιδιά κοιμούνται όλα μαζί, το ένα πάνω στο άλλο, κάθε τάξη σχολείου έχει το ελάχιστο 80 παιδιά, τρώνε σχεδόν κάθε μέρα το ίδιο φαγητό και όμως είναι χαρούμενα, φιλικά και με όρεξη για μάθηση.

Αργότερα την ίδια μέρα επισκεφτήκαμε την ενορία στο Kabonge. Μια μικρή ενορία με πολλά γλυκά παιδάκια. Μπαίνουμε μέσα στις τάξεις και μας υποδέχονται τόσο θερμά που μας κάνουν να αισθανόμαστε αμήχανα.

Έπειτα επισκεφτήκαμε και ξεναγηθήκαμε στην ενορία της μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Degeya στην ενορία του πάτερ Ιωάννη Κιμπούκα. Εκεί γευματίσαμε κιόλας… Πολύ νόστιμα!! Η περιοχή είναι τόσο όμορφη, ένας επίγειος παράδεισος παρόλη τη φτώχεια, τις ελλείψεις και τις ανάγκες.

5/8/2009

Είναι η μέρα για τα ψώνια μας, μια μικρή βοήθεια που σκεφτήκαμε να προσφέρουμε. Κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης. Εδώ υπάρχει άσφαλτος και κάποια μεγάλα κτίρια. Αγοράσαμε τρόφιμα και τετράδια. Μαθαίνουμε ότι αυτά φτάνουν για δέκα μόνο μέρες. Τα παιδιά είναι πολλά!!

Αναχωρήσαμε πάλι για την Degeya, όπου γνωρίσαμε όλους τους καθηγητές και τους δασκάλους των σχολείων. Τους θαυμάζουμε. Εδώ η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι κυριολεκτικά λειτούργημα.

Τα παιδιά χάρηκαν πολύ με τα τετράδια που πήραν. Τόσο πολύ που ήταν συγκινητικό.

Ήμασταν πολύ τυχερές γιατί πετύχαμε τη βάφτιση 21 παιδιών και τα εγκαίνια των θεμελίων ενός καινούργιου κτιρίου που θα στεγάσει τους καθηγητές. Είδαμε και άλλα νέα κτίρια που χτίζονται πιο δίπλα. Η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και μια κλινική (δωρεά της Αδελφότητας).

Τέλος επισκεφτήκαμε τις δόκιμες μοναχές του κέντρου και παραδώσαμε έναν μεταχειρισμένο υπολογιστή.

6/8/2009

Είναι η ημέρα που γιορτάζει η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στη  Degeya όπου πήγαμε μαζί με τον Μητροπολίτη Ιωνά. Το κλίμα ήταν γιορτινό, η εκκλησία ασφυκτικά γεμάτη με κόσμο και φυσικά παιδιά… πολλά παιδιά!! έγινε επίσης χειροτονία δύο ιερέων.

Ακολούθησε γιορτή με χορωδίες, μουσική, χορό και φαγητό. Οι νέοι ιερείς που χειροτονήθηκαν έβγαλαν λόγο, το ίδιο έκανε και ο Μητροπολίτης λίγο πριν στην εκκλησία. Δεν καταλαβαίναμε τη γλώσσα, πιάναμε μόνο κάποιες λιγοστές λέξεις στα αγγλικά. Και όμως… Νιώθαμε να κρεμόμαστε από τα χείλη τους. Έπειτα μίλησαν και στα ελληνικά και μας ευχαρίστησαν θερμότατα για την παρουσία μας εκεί αλλά ευχαρίστησαν και την Ελλάδα μέσω της Ιεραποστολής για όλα τα χρόνια στήριξης που προσφέρει.

7/8/2009

Η μέρα αυτή περιλάμβανε επισκέψεις σε τρεις ενορίες στα μέρη Katente, Luwayo, Bugolo με οδηγό τον πάτερ Εμμανουήλ.

Και οι τρεις ενορίες ήταν όμορφες, κρυμμένες μέσα στην πυκνή βλάστηση της χώρας, αλλά με πολλές ελλείψεις και προβλήματα. Οι άνθρωποι όμως που μας υποδέχτηκαν ήταν και πάλι φιλικοί, αισιόδοξοι, φιλόξενοι. Τα παιδιά χαρούμενα, μας κοιτούσαν περίεργα.

Επισκεφτήκαμε την πόλη Jinja και συγκεκριμένα το σημείο όπου από τη λίμνη Βικτώρια ξεκινάει ο ποταμός Νείλος καθώς η τελευταία ενορία, αυτή στο Bugolo βρίσκεται κοντά σε αυτή την περιοχή.

8/8/2009

Αποχαιρετίσαμε τον Μητροπολίτη, αδειάσαμε τις βαλίτσες μας, τις γεμίσαμε με ανανά και αξέχαστες συγκινητικές αναμνήσεις καρφωμένες στην καρδιά και στο μυαλό μας για όλο το υπόλοιπο της ζωής μας και  αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο του Εντέμπε. Οι συνοδοί μας παρέμειναν στο αεροδρόμιο μέχρι να σιγουρευτούν πως περάσαμε τον έλεγχο διαβατηρίων και εισιτηρίων και, καθώς δεν υπήρχε ορατό πεδίο επαφής, αποχώρησαν.

Πολλές φορές όταν κάτι το βλέπουμε από την τηλεόραση, όσο συγκλονιστικό και εντυπωσιακό και αν είναι υπάρχει πάντα μια «απόσταση ασφαλείας». Όλοι βολευόμαστε από αυτή την απόσταση. Βλέποντάς τα όμως από κοντά συνειδητοποιούμε αληθινά ότι δεν είναι ταινία αλλά πραγματικότητα. Εκεί καταλάβουμε ότι ο καθένας μας μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζουμε.

Οι ορθόδοξες ενορίες συνολικά στην Ουγκάντα είναι 100 και εμείς προλάβαμε να επισκεφτούμε μόνο 5. Δεν έχουμε δει όμως ποτέ τόση φτώχεια και ταυτόχρονα τόσο χαρούμενα και όμορφα παιδιά. Εκεί όμως δεν θα δείτε ούτε χρυσάφι ούτε ασήμι και πολυτέλειες, ούτε ιερείς που έγιναν ιερείς για το μισθό. Εκεί η δουλειά των ιερέων είναι 24 ώρες το 24ωρο.

Ευχαριστούμε πολύ όλους για την υπέροχη φιλοξενία και για την ευκαιρία που μας δόθηκε να δούμε αυτή τη χώρα και το έργο που επιτελείται από κοντά. Σίγουρα αναθεωρήσαμε πολλά πράγματα.

Κωνσταντίνα & Ουρανία Τζιμούλη