Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι για ποιμαντική επίσκεψη στους πρόποδες του όρους Κιλιμάντζαρο. Ωραία και όμορφη ημέρα, αφού φαίνεται ότι έβρεχε τις προηγούμενες μέρες. Γι’ αυτό σήμερα απολαμβάνουμε το πράσινο τοπίο με τα ποικιλόχρωμα λουλούδια και φυτά, τα δέντρα ακόμα και τις τεράστιες πέτρες που θυμίζουν πραγματικά τις μέρες της Δημιουργίας του κόσμου. Να μην ξεχάσω ν’ αναφέρω και τα ποτάμια που ξεχείλισαν με καθαρό νερό όπως και τα άγρια ζώα που εμφανίζονται ξαφνικά και με την παρουσία μας τρέχουν ν’ απομακρυνθούν και να κρυφτούν.
Μέσα λοιπόν σ’ αυτό το όμορφο και πρωτόγνωρο τοπίο, στο πρόγραμμά μου είχα να επισκεφθώ μια ενορία που το 2018 είχα την μεγάλη ευλογία και χαρά να εγκαινιάσω. Εκεί λοιπόν σ’ αυτό το ανεξερεύνητο μέρος προβάλλει αυτός ο όμορφος ναός αφιερωμένος στους τρεις μεγίστους φωστήρες της οικουμένης Χρυσόστομο, Βασίλειο και Γρηγόριο. Ακριβώς στους πρόποδες του χιονισμένου και πανέμορφου όρους βρίσκεται κτισμένος ο περικαλλής αυτός ναός.
Φθάνοντας παρατηρώ ότι οι πιστοί άρχισαν να μαζεύονται σιγά-σιγά και να απολαμβάνουν τον ζεστό ήλιο μέσα σ’ αυτό το πανοραμικό περιβάλλον. Χαιρέτισα τους λίγους που μαζεύτηκαν και κάθισα κι εγώ μόνος μου ν’ απολαύσω την φύση. Εκεί που ατένιζα το χιονισμένο όρος έρχεται δειλά-δειλά ένας νέος που μου ζήτησε με ευγενικό τρόπο να μου μιλήσει για κάτι προσωπικό. Ήταν συγκλονισμένος και δεν ήξερε από πού ν’ αρχίσει. Διέκρινα μάλιστα ότι ήδη τα μάτια του ήταν έτοιμα ν΄ αρχίσουν να τρέχουν από δάκρυα συγκίνησης και χαράς μαζί.
Τον άφησα να εκδηλωθεί ελεύθερα χωρίς πίεση. Του είπα ότι είμαι έτοιμος να τον ακούσω. Και φυσικά κατάλαβα ότι ήταν σε δύσκολη θέση εκείνη την ώρα, αφού ο «υποτιθέμενος» πατέρας του ήθελε να τον σκοτώσει, για την ακρίβεια να τον μαχαιρώσει, γιατί επέλεξε να βαπτιστεί Χριστιανός. Στον 21ο αιώνα υπάρχει τόσο μεγάλη δίψα για την πίστη των Ορθοδόξων, που τελικά είναι και η μόνη ελπίδα σ’ αυτούς του δίσεκτους καιρούς που διανύουμε. Μια ιστορία που πραγματικά συγκλονίζει την ψυχή μας.
Ο νέος λοιπόν αυτός μεγάλωσε με την προστασία της μοναδικής προστασίας και ελπίδας του, της γιαγιάς του, που ήταν πιστή και αφοσιωμένη στον Χριστό και στην Εκκλησία Του την Ορθόδοξη τον έπαιρνε μαζί του στις ακολουθίες που ετελούντο τότε σε μια πρόχειρη Εκκλησία από λαμαρίνες.
Μητέρα δεν γνώρισε την βιολογική. Υπήρχε μία με δύο άλλα παιδάκια που θεωρήθηκε να είναι η δήθεν μητέρα του. Μια μέρα τα πήρε και τα τρία και μετακινήθηκε σε άλλη περιοχή γιατί αγάπησε κάποιον και ήθελε να μείνει μαζί του έχοντας και τα τρία παιδάκια μαζί της. Εκείνος τώρα ο υποτιθέμενος πατέρας είχε απαιτήσεις και τα έδερνε ανελέητα. Αυτά ήταν πολύ μικρά για ν’ αντιληφθούν τι συνέβαινε γύρω τους!
Σε μια στιγμή ο νέος έφερε στη σκέψη του τις ωραίες στιγμές που έζησε κοντά στη γιαγιά του. Επειδή ο υποτιθέμενος πατέρας ήδη έκανε σχέδια για να εκμεταλλευθεί τα παιδιά αυτά, κατάστρωσαν ένα σχέδιο και μια μέρα δραπέτευσαν και επέστρεψαν πίσω στη γιαγιά τους. Εκείνη κατενθουσιάστηκε και ετοιμάστηκε τώρα για τη βάπτισή τους. Επικοινωνούσε με την υποτιθέμενη «κόρη» της και μητέρα των παιδιών. Όταν έμαθε τα νέα εκείνη ότι η γιαγιά ετοιμάζεται να βαπτίσει τα παιδάκια στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, με την απειλή από τον υποτιθέμενο σύζυγό της ότι θα τα «σφάξει» αν γίνουν Χριστιανοί, ήλθε και πήρε τα δύο πιο μικρά ενώ ο μεγαλύτερος αντιστάθηκε και δεν θέλησε ν’ ακολουθήσει τους υπόλοιπους.
Ο νέος όμως αγαπούσε τόσο πολύ τις Ορθόδοξες ακολουθίες και τον ιερέα της ενορίας που ήταν πια αποφασισμένος ότι θα βαπτισθεί Χριστιανός Ορθόδοξος κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Από μακριά ο πατριός απειλούσε για «σφάξιμο» αν γίνει Χριστιανός. Όμως με τις ευχές της Εκκλησίας ο μικρός βαπτίστηκε και πήρε το όνομα Μιχαήλ και το διακόνημα να υπηρετεί μέσα στο ιερό.
Και τώρα άρχισε η νέα σελίδα της ζωής του. Αφού άνοιξε την καρδιά του κι έβγαλε όλο τον πόνο του και την αδικία που τον συνόδευσαν μέχρι την ώρα που δέχθηκε το βάπτισμα, παρακάλεσε αν μπορούσαμε να του δώσουμε την ευκαιρία ν’ αρχίσει τις γυμνασιακές του σπουδές. Φυσικά εμείς σαν Εκκλησία αγωνιζόμαστε να στηρίξουμε και να δώσουμε ελπίδα. Με πολλή χαρά λοιπόν δεχτήκαμε να παράσχουμε υποτροφία σ’ αυτόν τον πονεμένο νέο.
† Ο Ναϊρόμπι Μακάριος
