Μία ακόμη δραστηριότητα της Ιεράς Μητρόπολης Άκκρας είναι αυτή της σύναξης των νέων, που με τη χάρη του Θεού και τη σεπτή ευλογία του προκαθημένου της Αλεξανδρινής Εκκλησίας Πάπα και Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου Β΄, πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της Σχολής του Αποστόλου Πέτρου στη Λάρτε της Γκάνας από 1 έως 13/8/2019.
Οι νέοι και οι νέες που πλαισιώνουν τις δραστηριότητες της Μητρόπολης και στελεχώνουν με τα προσόντα τους τις ενορίες, είχαν την ευκαιρία να ζήσουν στιγμές χαλάρωσης και να εμπλουτίσουν τις πνευματικές τους γνώσεις, με τη μελέτη της Αγίας Γραφής και τη διδασκαλία των πατέρων, αφιερώνοντας χρόνο από τις διακοπές τους και τις δραστηριότητές τους.
Μέσα σε ένα ευχάριστο περιβάλλον, με επίκεντρο τις καθημερινές λατρευτικές και λειτουργικές συνάξεις, με ομιλίες και συζητήσεις με τον επίσκοπο, τους ιερείς και με την συμμετοχή μιας ομάδας εθελοντών από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, έμπειρους θεολόγους και διδασκάλους, οι νέοι και οι νέες πήραν απαντήσεις σε θέματα που τους αφορούν και που με τη σειρά τους θα μεταδώσουν στους χώρους της διακονίας τους και οι ίδιοι, ως κατηχητές.
Ο θεσμός των κατασκηνώσεων, όπως γνωρίζουμε, είναι ένας τρόπος και τόπος κοινωνικοποίησης και συνύπαρξης διαφόρων ατόμων, όπου ο καθένας έχει την ιδιαιτερότητά του στον χαρακτήρα και στον τρόπο σκέψης, δημιουργώντας μια μικρογραφία μιας οργανωμένης μεγάλης κοινωνίας. Αυτό που ενώνει τα μέλη είναι η κοινή πίστη, το κοινό ποτήριο, ενδεχομένως τα ίδια ενδιαφέροντα, οι ίδιοι πόθοι και η καλλιέργεια του ορθόδοξου πνεύματος.
Δίνεται η δυνατότητα να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, το δυναμισμό της προσωπικότητάς τους, τις ηγετικές τους ικανότητες, μαθαίνοντας να ζουν μακριά από την ασφάλεια του οικογενειακού περιβάλλοντος.
Η επαφή με τη φύση, που πραγματικά είναι ένας παράδεισος, τους φέρνει ποιο κοντά στον δημιουργό Θεό και μαθαίνουν να την σέβονται, να την αφουγκράζονται, να την προστατεύουν, να αναγνωρίζουν τα είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου, να την διαχειρίζονται και να παίρνουν μόνον όσα χρειάζονται για να βελτιώσουν τη ζωή τους χωρίς να την καταστρέφουν.
Τα χειροτεχνήματα και τα παιγνίδια, την ώρα που πρέπει να χαλαρώσουν και να βγάλουν από μέσα τους την ένταση της ημέρας, είναι ένας τρόπος να αναδείξουν τα ταλέντα τους αλλά και την συνεργασία, την ομαδική τους αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια.
Η περίοδος αυτή υπήρξε πραγματικά ένας σταθμός πνευματικού ανεφοδιασμού μιας όμορφης συντροφιάς υπό την ευθύνη της Ιεράς Μητρόπολης, βιώνοντας το νόημα της αγάπης μιας χριστιανικής ζωής, και ουσιαστικής κατήχησης και ιεραποστολής.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Ορθοδοξία δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις για τη δόμηση μια σωστής κοινωνίας, νομίζοντας πως είναι απλά μια θρησκεία. Όχι. Η Ορθοδοξία είναι κοινωνία προσώπων. Με πραγματικό γεγονός της αναζήτησης του ανθρώπου από τον ίδιο τον Θεό και όχι της προσπάθειας του ανθρώπου να πλάσει έναν θεό. Έναν Θεό που μας προσεγγίζει για να θεραπεύσει τα πάθη μας, χωρίς εμείς να του προσάπτουμε ανθρώπινες αδυναμίες. Έναν Θεό που έρχεται να διευθετήσει ακόμη και γήινες υποθέσεις χωρίς να περιορίζεται αποκλειστικά και μόνον στη πνευματική ζωή.
Όπως δεν μπορούμε να εγκλωβίσουμε τον Θεό, έτσι δεν μπορούμε να εγκλωβίσουμε και την Ορθοδοξία. Η Ορθοδοξία δεν είναι ατομική και δεν χωρά μέσα σ’ αυτήν ο εγωισμός. Γιατί η Ορθοδοξία πηδαλιουχείται από τον ίδιο τον Θεό και Σωτήρα μας με το Ευαγγέλιό Του και ασχολείται με ολόκληρο τον άνθρωπο. Δεν διαχωρίζει την ενότητα του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Όλα συμβάλουν στην τελείωση και στην ένωση με το Θείο. Αυτό το γεγονός της Ορθοδοξίας εμείς οι Ιεραπόστολοι το ζούμε στη διακονία μας. Ασχολούμαστε με τον όλο άνθρωπο. Προσπαθούμε να του προσφέρουμε τα πάντα, όπως και ο Θεός μας προσφέρει τα πάντα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία όχι ακτιβιστών περιοριζόμενοι σε ιδεολογίες, γεγονότα και ομάδες, αλλά μιας κοινωνίας πραγματικής χωρίς διακρίσεις, συγκρούσεις, αντιθέσεις και καταπατώντας την ισοτιμία των προσώπων.
Όλα αυτά και ακόμη πιο πολλά ζήσαμε τις όμορφες ημέρες και βραδιές στην Κατασκήνωση. Αποδείξαμε πως με απλά μέσα και πράγματα μπορούμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνία προσώπων χωρίς ιδιοτέλειες και συμφέροντα, δικό μου και δικό σου. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε ενώνοντας τις δυνάμεις μας και ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί τις προσευχές μας, δεόμενοι:
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ εἰπῶν, ἄφετε τἀ παιδία ἔρχεσθαι πρός με, εὑλόγησον καί κατάστησον αὑτά ἐπιγείους ἀγγέλους εἰς τόν τόπον τοῦτον τῆς κατασκηνώσεως, προτυποῦσα τόν οὐράνιον Παράδεισον. Πλήρωσον αὐτά τῶν ὑπερκοσμίων ἀρετῶν, κατακοσμῶν μέ ἀθωότηταν καί ἁγνότηταν.
Χάριζε δέ εἰς τόν Πάπαν καί Πατριάρχην κ.κ. Θεόδωρον Β΄, προτυπῶν τόν Οὐράνιον Πατέρα, ὑγιείαν καί μακροημέρευσιν, ἴνα εὕρωμεν εἰς τἠν ἀγαπῶσαν καρδίαν Του τήν ποθουμένην ἀνάπαυσιν.
Τούς κοπιῶντας ἀδελφούς, ἐργαζομένους καί ἐθελοντάς, τήν ἐξ ὕψους δύναμιν, ὅπως φέρουσι εἰς πέρας τήν διακονίαν τῆς φιλοξενίας ταύτης, ἴνα ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ἀναπέμπομεν δοξολογίαν πρός τήν Σήν ἀγαθότητα εἰς τούς ἀτελευτήτους αἰώνας. Ἀμήν».
† Ο Άκκρας Νάρκισσος
