Στὴν περιοχὴ τοῦ Ἰσημερινοῦ ὅπου ζοῦμε, δὲν ὑπάρχουν τέσσερεις ἐποχὲς ὅπως στὴν Εὐρώπη, ἀλλὰ δύο μεγάλες περίοδοι: ἡ περίοδος τῶν βροχῶν καὶ ἡ περίοδος τῆς ξηρασίας. Συνήθως ἡ ξηρασία διαρκεῖ περισσότερο, μέ ἀποτέλεσμα ἄνθρωποι καὶ ζῶα νὰ ὑποφέρουν. Εἶναι ἑπόμενο ἐδῶ λοιπὸν, τὰ δεδομένα τῆς πατρίδος μας νὰ μὴν ὑπάρχουν. Γιὰ παράδειγμα εἶναι αὐτονόητο στὴν Ἑλλάδα, ὅταν διψάσεις, νὰ ἀνοίξεις τὴν βρύση νὰ πιεῖς καθαρὸ νερὸ καὶ, ὅταν λερωθεῖς ἤ ζεσταθεῖς, νὰ πατήσεις ἕνα μόνο κουμπὶ καὶ νὰ ἔρθει ἄνετα ἄφθονο νερὸ γιὰ νὰ πλυθεῖς… Στὴν πλειονότητα ὅμως τῆς Ἀφρικῆς καὶ ἰδιαιτέρως ἐδῶ στὰ ὀροπέδια τοῦ Ρίφτ Βάλλεϋ, τὴν πάμφτωχη περιοχὴ τῆς Ἰρίγκας τῆς Κεντρικῆς Τανζανίας, ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν «ἀνέφικτα ὄνειρα»!
Εἶναι «ὄνειρο» γιὰ χιλιάδες παιδιὰ νὰ τρέξουν στὸ πηγάδι κοντὰ στὸ χωριό τους γιὰ νὰ πλυθοῦν καὶ νὰ ξεδιψάσουν. Τὸ ὅραμα τῆς ἀπόκτησης συστήματος ὑδρεύσεως μέσα στὰ σπίτια τους φαίνεται τουλάχιστον γιὰ τὰ ἑπόμενα πενήντα χρόνια πολὺ οὐτοπικό!
Μὲ βαθειὰ εὐγνωμοσύνη καὶ συγκίνηση αὐτὴ τὴ στιγμὴ χαράζω αὐτὲς τὶς γραμμές, διότι μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση τῆς Ἀδελφότητός Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς πραγματοποιήσαμε δύο γεωτρήσεις σὲ δύο κατάξερες περιοχές, ὅπου ὅντως ὑποφέρουν οἱ ἄνθρωποι. Δόξα τῷ Θεῷ, βρήκαμε διαυγὲς καὶ ἄφθονο νερό σὲ βάθος πάνω ἀπὸ 100 μέτρα! Εἶναι πολὺ λυπηρὸ νὰ βλέπεις τὰ ὑγρὰ μάτια καὶ τὰ σκασμένα χείλη τῶν μικρῶν παιδιῶν τώρα στὴν περίοδο τῆς ξηρασίας, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄγρια ζῶα ἀκόμη πῶς ὑποφέρουν. Ἐλέφαντες, ἀντιλόπες καὶ καμηλοπαρδάλεις πλησιάζουν κατοικημένες περιοχὲς νικώντας τὸ αἴσθημα τοῦ φόβου, γιὰ νὰ βροῦν λίγο νεράκι νὰ πιοῦν, διότι καίγονται ἀπὸ τὴν δίψα!
Σ’ αὐτὴ τὴν γωνιὰ τῆς γῆς, ὅπου ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Πατριάρχου μας μᾶς ἔστειλε, ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη γιὰ παροχὴ ἰατρικῆς περίθαλψης στοὺς ἀδελφούς μας. Πολλὲς καὶ παράξενες ἀσθένειες ταλαιπωροῦν τὰ μικρὰ παιδιὰ καὶ τοὺς ἐνήλικους καὶ προβάλλει ἄμεση ἡ ἀνάγκη ἰατρικῶν κέντρων. Μὲ τὶς ταπεινὲς δυνατότητές μας καὶ μὲ δειλὰ-δειλὰ βήματα, ξεκινήσαμε τὴν λειτουργία μιᾶς κλινικῆς στὸ ἱεραποστολικό μας κέντρο τοῦ Κινταμάλι Ἰρίγκας, ὅπου πλήθη ἀσθενῶν προσέρχονται ἀπὸ τὶς γύρω περιοχὲς. Ἐκ τῶν πραγμάτων ἀποδεικνύεται ὅτι πρέπει νὰ ὀργανωθεῖ ὑπὸ τὴ μορφὴ πολυκλινικῆς, μὲ διάφορες εἰδικότητες, διότι εἶναι ποικίλες οἱ ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων καὶ ὑποτυπώδης ἡ Ὑγειονομικὴ Μέριμνα τοῦ κράτους. Τὸ κόστος τῆς λειτουργίας τῆς Κλινικῆς μας, αὐτὴ τὴ στιγμὴ, ἀνέρχεται στὸ ποσὸ τῶν 2.000 € τὸ μῆνα. Ὠστόσο ξεκινήσαμε μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ τὴν ἐλπίδα στὴν ἀγάπη σας!
Ὅμως πάντα παροῦσα καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ μέρα ποὺ βαφτίζαμε μιὰ ὁμάδα ἀνθρώπων, μεταξύ τους ἦταν καὶ ἕνα κοριτσάκι μὲ κάτι ὀγκώδη σπυριὰ γεμάτα πῦον στὸ κεφαλάκι του, τὰ ὁποῖα, ἀμέσως μετὰ τὴν βάφτιση, ἐξαφανίστηκαν!
Μέσα στὸν Ἰούλιο, ἐπίσης, πραγματοποιήσαμε σεμινάριο ὑποψηφίων κληρικῶν, ἐπιλεγμένων ἐκ τῶν ἤδη ὑπαρχόντων κατηχητῶν μας, προσπαθώντας νὰ τοὺς μεταγγίσουμε τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν Παράδοση τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας καὶ τὴν Ἱερωσύνη. Οἱ πιστοί μας ἔχουν πλήρη ἄγνοια γιὰ τὴν πίστη μας καὶ πρέπει νὰ τοὺς διδάσκουμε καὶ τὰ πλέον αὐτονόητα. Ἐπίσης θέλω νὰ σᾶς πληροφορήσω ὅτι βάλαμε τὸν θεμέλιο λίθο γιὰ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στὸ χωριὸ Ibongo, ποὺ ἡ Ἀδελφότητά σας μᾶς ἐξασφάλισε, εἰς μνήμην τῆς ἀδελφῆς μας Παρθένας.
Εἶναι πολὺ σπουδαῖο πρᾶγμα, ἡ Ἐκκλησία μας νὰ προσφέρει ἀλήθεια καὶ ἀγάπη στὸν πάσχοντα ἀδελφό μας, ὅπου γῆς!
Δὲν ἤρθαμε νὰ κηρύξουμε Χριστὸ ἀπόμακρο καὶ ἀπαθῆ ἀπὸ τὶς καθημερινὲς ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων ποὺ ὑποφέρουν, ἀλλὰ νὰ μαρτυρήσουμε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι παρών, δίπλα στὶς ἀνάγκες τῶν ἐλαχίστων παιδιῶν του, ποὺ ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ καλοῦμε ἀδελφούς μας, ἀλλὰ πολλὲς φορὲς ναρκωνόμαστε αὐτάρεσκα στὶς μακρὲς κατανυκτικὲς ἀκολουθίες μας καὶ τὴν πνευματικὴ «ἀδολεσχία» τῶν κατὰ τ’ ἄλλα ὀρθοδόξων ἐμπειριῶν μας.
Ἡ Ἀφρικὴ χρειάζεται χέρια καὶ καρδιὲς ποὺ νὰ ἀγαποῦν μὲ ἔργα, ὄχι μὲ λόγια καὶ θεωρίες, διότι «ὁ θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι» (Ματθ. 9:37).
Μὲ ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη καὶ ἀγάπη Χριστοῦ
† Ὁ Ἀρούσας Ἀγαθόνικος
