Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής,

Με τη βοήθεια του Θεού είμαστε καλά. Θα ήθελα να σας γράψω μερικά από τα νέα μας στην Ινδονησία. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου μάς επισκέφθηκαν 11 ευσεβέστατοι αδελφοί μας από την Αμερική. Στη διάρκεια της παραμονής τους στη Σουμάτρα, μας βοήθησαν στη διδασκαλία της πίστης μας. Την πρώτη εβδομάδα της παραμονής τους, έκαναν μαθήματα στους απλούς Ινδονήσιους αδελφούς (για την εικονογραφία, την εξομολόγηση, τη νηστεία, την ιεραποστολή, κατηχητικό για τα μικρά παιδιά αλλά και για τη νεολαία). Τη δεύτερη εβδομάδα ήρθαν στη Θεολογική Σχολή και παρέδωσαν μαθήματα στους φοιτητές μας. Χαρήκαμε πάρα πολύ, γιατί μας πρόσφεραν τους μεγάλους θησαυρούς της Ορθόδοξης πίστεως.

Αποτέλεσε επίσης μέγιστη ευλογία για εμάς, τους Ορθοδόξους εδώ στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, το γεγονός ότι η Μητέρα μας Εκκλησία μάς προσέφερε δύο νέους ιερείς για να τη διακονήσουν, με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτη Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνου, που μας επισκέφθηκε, έκανε τις χειροτονίες και έμεινε για μερικές μέρες κοντά μας για να μας ευλογήσει. Έτσι, στις 11 Ιουλίου, ο διάκονος Λουκάς έγινε πρεσβύτερος για να διακονεί στο Sumbul. Ο Χαρίτων από το νησί Nias έγινε διάκονος για να ετοιμαστεί να γίνει στο μέλλον και αυτός ιερέας στο ίδιο νησί. Έτσι, στη Σουμάτρα έχουμε πλέον 3 πρεσβυτέρους (τους π. Χρυσόστομο, π. Θεοδόσιο και π. Λουκά) και ένα διάκονο. Προσευχόμαστε στον Πανάγαθο Θεό να δώσει να αυξηθεί ο Αμπελώνας Του στη μακρινή Ινδονησία και να αποκτήσουμε περισσότερους ιερείς.

Μεγάλη ευλογία αυτό, βέβαια, αλλά και δυσκολία. Διότι η οικονομική κατάσταση για την Ιεραποστολή μας στην Ινδονησία είναι άσχημη. Εάν η κατάσταση κρατήσει για πολύ, τότε πρέπει να λάβουμε μέτρα, ώστε η Ορθόδοξη Ιεραποστολή μας να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Βέβαια, με τη μεγάλη αγάπη της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής, έχουμε ιδρύσει μερικά σχολεία, αλλά τα σχολεία αυτά δεν παράγουν κανένα υλικό κέρδος, βοηθάνε μόνο το όνομα της Ορθόδοξης Εκκλησίας να μαθευτεί παντού.

Τώρα έχω μπροστά μου τρεις ιερείς που θέλουν να εργαστούν στον Αμπελώνα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, χωρίς να ζητούν μισθούς, αλλά πώς θα ζήσουν; Και πώς θα σταθούν στη διακονία του Κυρίου, αφού το ποίμνιο είναι ακόμη μικρό; Γι’ αυτό, αδελφοί μου, μέχρι να μεγαλώσει το ποίμνιο, πρέπει να εργασθούν μόνοι τους, για να καλύψουν τα έξοδά τους. Έτσι, κατά τη γνώμη μου, πρέπει κάθε ιερέας να έχει το δικό του χωραφάκι. Αυτό είναι μια λύση, ούτως ώστε η διακονία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας εδώ στην Ινδονησία να μπορέσει να συνεχισθεί. Έτσι, προσευχόμαστε στον Πανάγαθο Θεό να μας στείλει δωρητές για το θέμα αυτό. Για τρία κατάλληλα χωράφια, απαιτούνται περί τις 30.000 ευρώ.

Η διακονία μας στο νησί Nias πηγαίνει καλά. Ο πατήρ Χαρίτωνας είναι επί κεφαλής του Ιδρύματός μας εκεί. Εκτός από διευθυντής του Γυμνασίου μας του Αγίου Νικολάου διακονεί και στις τρεις κοινότητες. Προσευχόμαστε στον Πανάγαθο Θεό με την αγάπη και την ευλογία Του να γίνει και αυτός ιερεύς του Υψίστου στο μέλλον. Μέχρι στιγμής φέτος έχουμε πάει στο νησί αυτό 3 φορές.

Ο πατήρ Θεοδόσιος με βοηθάει πολύ. Για κάθε Θεία Λειτουργία εκτός του Αγίου Δημητρίου Medan, στέλνω τον πατέρα Διονύσιο, ενώ ο νεοχειροτονηθείς π. Λουκάς λειτουργεί μαζί μου, μέχρι να γίνει και αυτός καλός λειτουργός.

Σας ζητώ και πάλι συγγνώμη, που σας ενοχλώ με τα προβλήματα της Ιεραποστολής μας εδώ στην Ινδονησία. Προσεύχομαι στον Πανάγαθο Θεό να σας ευλογεί πάντοτε με τα πλούσια αγαθά Του.

Καλό φθινόπωρο!

Με πολλές ευχές
π. Χρυσόστομος Manalu