Ο συνεχιστής της πορείας του Αποστόλου Παύλου στη Μακεδονία, στη Θεσσαλονίκη μας και γιατί όχι και στην Ελλάδα όλη.
Εις μνημόσυνο αιώνιο δέξου κι από εμένα την ελαχίστη ένα χαιρετισμό, ένα «Αιωνία η μνήμη αυτού».
Από τους πρώτους διδάξαντας και εφαρμόσαντας το νόημα της Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής ανά τα έθνη.
Ακούοντας συνεχώς από τους πρωτεργάτες Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, π. Χαρίτωνα Πνευματικάκι και άλλους πατέρες, το συνεχές κάλεσμα «βοήθησον ημίν».
Ναι! Δεν έμεινε ασυγκίνητος, τόσο ο μακαριστός Παπαδημητρακόπουλος όσο και η πολύ αξιόλογη αρχόντισσα σύντροφός του κ. Έλλη.
Το «διαβάς βοήθησον ημίν» έγινε σκοπός της ζωής του.
Κατανάλωσαν την περιουσία τους, τη ζωή τους την πνευματική και υλική.
Από τους πρώτους στον Ελλαδικό χώρο, στη Θεσσαλονίκη μας, που εγκαινίασαν Ορθόδοξο κέντρο Εξωτερικής Ιεραποστολής .
Ανήσυχος, δραστήριος, φωτισμένος, διανοούμενος, επιστήμονας.
Επιστράτευσε όλες του τις δυνάμεις στη διάδοση και καθιέρωση της Εξωτερικής Ιεραποστολής .
Φως Χριστού να μεταλαμπαδευτεί σε όλη την Οικουμένη.
Η πρώτη συνεργάτριά του, η σύντροφος της ζωής του κ. Έλλη.
Εν συνεχεία, βέβαια με κόπους και δυσκολίες, έγινε ένα από τα αξιολογότερα Ιεραποστολικά κέντρα της Ελλάδος.
Συνεχίζεται η προσπάθεια αυτή και αυξάνεται με τους αξιόλογους συνεχιστές και σήμερα.
Η προσωπική μου μαρτυρία επιβεβαιώνει τα όσα αναφέρω για την ολοκλήρωση της προσπάθειάς του αυτής.
Σαν πνευματικοπαίδι των αγίων πατέρων και πρωτοπόρων του σκοπού συτού το «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη…» πατρός Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου και πατρός Χαρίτωνος Πνευματικάκι, στη δύσκολη περίοδο στην Έδεσσα 1939-1945 (κατοχή-εμπόλεμη κατάσταση).
Στο Κατηχητικό που άκουα και μαθήτευσα στα παιδικά μου χρόνια, και όλα αυτά, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, κι ακούοντας το κάλεσμα για προσφορά και διακονία στην Εξωτερική Ιεραποστολή , ζητούσα πληροφορίες πώς μπορώ να κάνω το άνοιγμα αυτό.
Το 1986-1987 σε μια επίσκεψή μου στο μακαριστό Παπαδημητρακόπουλο ζήτησα τη γνώμη του επ’ αυτού σαν γνώστης των πραγμάτων.
-Τότε μου έδωσε το πράσινο φως!
Να πας στο Κολουέζι κοντά στον παπα-Κοσμά.
Έτσι κι έγινε και συν Θεώ και με τις ευχές του τότε μητροπολίτου Κεντρώας Αφρικής μακαριστό Τιμόθεο Κοντομέρκο, από το 1987, ταπεινά προσφέρομαι και λέγοντας: «για Σένα, Χριστέ μου, πορευόμαστε».
Σήμερα με το συνεχιστή του παπα-Κοσμά του έργου της Ιεραποστολής στο Κολουέζι του Κονγκό θεοφιλέστατο κ. Μελέτιο με αποκαλούν Μητέρα και είμαι μητέρα όλων λευκών και Κονγκολέζων.
Έδεσσα 10-1-2010
Μητέρα Θεανώ, ιεραπόστολος στο Κονγκό
