Στο Μαλάουι, το φαινόμενο του να μένουν πολλά παιδιά ορφανά και από τους δύο γονείς είναι πολύ συνηθισμένο.
Από τη μια το AIDS που έχει τη μορφή επιδημίας στη χώρα και από την άλλη οι κάθε είδους αρρώστιες, η τόσο συνηθισμένη ελονοσία, σε συνδυασμό με την έλλειψη σοβαρής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κάνουν το φαινόμενο του θανάτου να είναι τόσο συνηθισμένο όχι μόνο στην ώριμη ηλικία, αλλά σε όλες τις ηλικίες.
Γονείς πολύ συχνά χάνουν τα παιδιά τους από έναν απλό πυρετό ή κάποια παράξενη ασθένεια που συχνά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί (γνωστής μας οικογένειας ιθαγενών η οχτάχρονη κόρη έλιωσε στην κυριολεξία στο νοσοκομείο, μη μπορώντας να φάει τίποτα, αφού όλοι οι εσωτερικοί βλενογόνοι είχαν γεμίσει φουσκάλες. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να παρέχουν καμία βοήθεια και η μικρή πολύ σύντομα πέθανε) ή μια λανθασμένη δόση φαρμάκου όπως συνέβη στο δέκα μηνών βρέφος άλλης γνωστής μας.
Συχνά όμως συμβαίνει και το πιο τραγικό: παιδιά μικρά κάθε ηλικίας να χάνουν και τους δυο γονείς τους και να μένουν έρημα και ορφανά στο δρόμο. «Κοινωνική Πρόνοια» δεν καλύπτει τέτοιες ανάγκες! Συχνά, στην επαρχία, οι αρχηγοί των φυλών σε παρόμοιες περιπτώσεις, στην τρίτη ημέρα της κηδείας των γονιών, κάνουν συγκέντρωση με τους χωριανούς για να αποφασίσουν για το μέλλον τέτοιων περιπτώσεων. Συχνά τα παιδιά εξακολουθούν να μένουν μόνα στο σπίτι τους και οι συγχωριανοί τα παραστέκονται με ένα πιάτο φαγητό ή άλλοτε τα παιδιά τα αναλαμβάνουν συγγενικές ή μη, φιλότιμες οικογένειες, που παρόλη τη δυσκολία να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της δικής τους οικογένειας, αναλαμβάνουν και τα ορφανά.
Η εκκλησία μας γνωρίζει προσωπικά και στηρίζει πολλούς τέτοιους ιθαγενείς.
- Η περίπτωση του Σάββα
Ο νεοφώτιστος ιθαγενής Σάββας ήταν από τους «τυχερούς» που είχαν εργασία. Ήταν νυχτοφύλακας με 20€ μισθό το μήνα. Δυστυχώς η νοοτροπία του να ζητάει οικονομική ενίσχυση για οποιοδήποτε θέμα του από το αφεντικό του τον έκανε φοβερά ενοχλητικό με αποτέλεσμα να χάσει και αυτή τη δουλειά που είχε. Αποτέλεσμα; Η εξαμελής του οικογένεια, το ανδρόγυνο, τα τρία παιδιά και η γιαγιά να μείνουν χωρίς ούτε και αυτό το μικρό εισόδημα! Αυτοί και ο Θεός γνωρίζουν πώς εξοικονομούν τα αναγκαία τους. Ωστόσο ο Σάββας έρχεται τακτικά στον Ορθόδοξο Ναό του Αγ., Νεκταρίου για να λειτουργηθεί. Στην πασχαλινή Θ. Λειτουργία ο Σάββας έφερε μαζί του και το ορφανό χρονιάρικο ανίψι του που έμεινε στους δρόμους και ανέλαβε να το αναθρέψει μαζί με τα δικά του!
Μπορεί η λογική να εξηγήσει τέτοιες κινήσεις; Όχι! Μόνο η καρδιά εμπνέει για τέτοιες αποφάσεις!
- Η περίπτωση του Σουλεϊμάν
Ο Σουλεϊμάν είναι μουσουλμάνος. Ίσως λίγο χλιαρός, ωστόσο σταθερός στην πίστη του. Παρότι εργάζεται για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή σαν οδηγός πάνω από ένα χρόνο και παρακολουθεί από κοντά δραστηριότητες όπως κατηχήσεις, βαπτίσεις κ.ά. δεν έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την ορθόδοξη πίστη. Δεν γνωρίζουμε πώς εργάζεται ο Θεός στην κάθε ψυχή ξεχωριστά και ούτε βιάζουμε τα πράγματα, μα ούτε και αποκλείουμε τα μάτια της ψυχής του και να φωτιστεί το μέσα του από την αλήθεια του Χριστού μας.
Ο Σουλεϊμάν ωστόσο δίνει υπόδειγμα φιλότιμου σε πολλούς βαπτισμένους καθώς, στα τρία παιδιά του, πρόσθεσε και άλλα δύο συγγενικά ορφανά αγόγγυστα και με αξιοπρέπεια, για να τα ανατρέφει, προσπαθώντας για το καλύτερο για την οικογένειά του. Η εκκλησία μας χωρίς μεροληψίες τον βοηθά όσο μπορεί δίνοντας συχνά βοήθεια σε καλαμποκάλευρο και εισπράττει την ειλικρινή ευγνωμοσύνη τόσο τη δική του όσο και της γυναίκας του…
- Η περίπτωση της Φλώρας
Η Φλώρα είναι κόρη καθολικού ιθαγενή κατηχητή. Ζει ενεργά το Χριστιανισμό, όχι όμως την Ορθοδοξία! Χήρα εδώ και πολλά χρόνια, παρά το νεαρό της ηλικίας της, μεγαλώνει μονάχη της και χωρίς να βαρυγγομά τα τέσσερα δικά της παιδιά και το ορφανό εξάχρονο παιδί της κεκοιμημένης αδελφής της, που έχει και νοητικό πρόβλημα. Προσπαθεί μέσα στην ανέχειά της να κάνει το καλύτερο και για το ανιψάκι της, αναζητώντας τρόπους απασχόλησης και ειδικά σχολεία για την περίπτωσή του, πράγμα τόσο αξιέπαινο. Πώς μπορεί η εκκλησία μας να κλείνει τα μάτια μπροστά στους αγώνες τέτοιων συνανθρώπων μας;
- Η περίπτωση του διακο-Νικόδημου
Ο διακο-Νικόδημος έχει δυο γιους φυσικούς και άλλα επτά θετά παιδιά υπό την προστασία του! Τα φιλοξενεί, τα στηρίζει, κάποια τα βοήθησε να βρουν το δρόμο τους ανοίγοντας δικές τους οικογένειες και συνεχώς βρίσκεται πλάι τους.
Μιλώντας μαζί του και γνωρίζοντας και το σεβαστό πατέρα του, μάθαμε ότι στο πατρικό του σπίτι, πάντα είχαν προστατευόμενους, δυσκολεμένους, συγγενείς.
Δεν παραξενευόμαστε που ο Θεός ευλόγησε την οικογένειά το, ανεβάζοντας το νεοφώτιστο Νικόδημο στην τάξη του κλήρου. Χαιρόμαστε τόσο πολύ να τους βλέπουμε όλους τους να προοδεύουν πνευματικά.
- Η περίπτωση του Γρηγορίου
Ο νεοφώτιστος Γρηγόριος, εκτός από τους τέσσερις γιους του, ανέλαβε να αναθρέψει και μια ορφανή κόρη. Σαν πολύτεκνος πατέρας, αγωνίζεται υποδειγματικά για την οικογένειά του. Δίνουν όλοι τους τόσο καλό παράδειγμα με τον οικογενειακό τους εκκλησιασμό, που θα ζήλευαν πολλοί Έλληνες γεννημένοι ορθόδοξοι. Ως μορφωμένος και εργαζόμενος μας εξηγεί ότι το αισθάνθηκε χρέος του απέναντι στο Θεό και στο συνάνθρωπο να κάνει μια τέτοια πράξη, να αναλάβει ένα ορφανό παιδί και να το μεγαλώσει μαζί με τα δικά του.
Οι περιπτώσεις δεν τελειώνουν. Κάθε μέρα ο Θεός μάς αξιώνει να γνωρίζουμε όλο και πιο πολλούς ιθαγενείς βιοπαλαιστές με όλη τη σημασία της λέξης. Πάλη για την επιβίωση, πάλη ενάντια στο θάνατο, στη μιζέρια, στη φτώχεια, στην πείνα, στην αρρώστια.
Από την Ορθόδοξη Ιεραποστολή του Μαλάουι
π. Ερμόλαος Ιατρού
